Βραβεία!!!!

Η αγαπημένη Κατερίνα μου απένειμε προσφάτως βραβείο lovely blog και αισθάνομαι πανευτυχής... Κυρίως γιατί ο περιορισμός του θέματος στα μαγειρικά δεν σας χάλασε τρελά απ' ότι φαίνεται και έτσι είμαστε όλοι ευχαριστημένοι... Και εγώ ως άλλη Βέφα που απολαμβάνω το καινούριο μου - παχυντικό- χόμπι και εσείς που ευτυχώς δεν βαριέστε προφανώς θανάσιμα να διαβάζετε για συνταγές, υλικά και εργαλεία κουζίνας...
Έτσι τώρα είναι η σειρά μου να απονείμω το βραβείο στα δικά μου αγαπημένα blogs.. Που δεν είναι 15 φυσικά, είναι πολύ περισσότερα, αλλά για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις θα περιοριστώ σε κάποια με τα οποία με δένουν άλλα πράγματα, πιο προσωπικά.. Ας πάρουν λοιπόν το δικό μου βραβείο και μαζί μ' αυτό την σκυτάλη η Melissoula, το Δεσποινάριον, ο Νανάκος, ο Γιωρίκας, η So_ Far και η Wintersea. Και ο Αθήναιος, εκτός συναγωνισμού, που μπορεί να βγάλει και αφρούς με τον χαρακτηρισμό lovely αλλά εγώ το λέω με την καλή την έννοια... Και η Talisker φυσικά αλλά η κόκκινη όχι η σκούρα...:-))) Μαζί με το βραβείο αυτό αναλαμβάνουν και την υποχρέωση να δώσουν και εκείνοι τα δικά τους awards και να ειδιποιήσουν τους βραβευόμενους ώστε να κάνουν και εκείνοι τα κουμάντα τους... (Αμ, τι νομίζατε? Τίποτα στην ζωή δεν είναι τσάμπα...) Φιλιά πολλά και , Κατερινάκι, σ' ευχαριστώ πολύ, πολύ!!!!

Burgers στην βεράντα...

Με το αεράκι να μας δροσίζει ευχάριστα και την τηλεόραση επιτέλους εγκατεστημένη στην βεράντα- με το PVR να λειτουργεί, η σημερινή βραδιά ήταν ότι έπρεπε για burgers.. Ειδικά ο Μάνος που μετά από ένα τριήμερο υψηλής γαστρονομίας λιγουρευόταν κάτι απλό και junk, πολύ τα ευχαριστήθηκε.. Βέβαια, όταν λέμε burgers δεν εννοούμε ένα απλό μπιφτέκι μέσα σε ένα ψωμάκι... Όχι βέβαια... Μιλάμε για τα "ultimate beef burgers" όπως δηλώνει ευθαρσώς η συνταγή που ξεσήκωσα από το Delicious, ένα από τα πιο αγαπημένα μου μαγειρικά περιοδικά μια που, ότι συνταγή και αν έχω δοκιμάσει από εκεί, βγαίνει απλά τέλεια... Τα συγκεκριμένα burgers τα έχω φτιάξει ξανά και πιστέψτε με, είναι εξαιρετικά.. Αξίζει τον κόπο να τα δοκιμάσετε... Έχουμε και λέμε λοιπόν...

The Ultimate Beef Burgers.

Υλικά για 8 burgers.

1 κιλό μοσχαρίσιο κιμά χοντροκομμένο
1 μικρό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
2 κουταλάκια του γλυκού μουστάρδα Dijon
1 κουταλιά της σούπας Worcestershire Sauce
μια χούφτα μαϊντανό ψιλοκομμένο
δύο μεγάλες πίκλες ψιλοκομμένες
αλάτι, πιπέρι
1 κρόκο αυγού

Για το σερβίρισμα.

8 burger buns
1κουταλιά της σούπας ηλιέλαιο
8 φέτες emental, cheddar ή γραβιέρα
4 κουταλιές της σούπας μαγιονέζα
δύο κουταλάκι του γλυκού μουστάρδα Dijon
Κέτσαπ
8 φέτες ντομάτα
8 φύλλα μαρουλιού

8 φέτες κρεμμύδι

Και φυσικά, όσες πατάτες θέλετε ώστε να συμπληρώσετε τέλεια και απολαυστικά το πιάτο...

Εκτέλεση.

Ανακατεύουμε όλα τα υλικά σε μια γαβάθα και τα ζυμώνουμε καλά. Σκεπάζουμε με μεμβράνη και αφήνουμε την ζύμη στο ψυγείο για τουλάχιστον μια ώρα. Βάζουμε στο μάτι την ειδική πλάκα και την αλείφουμε με το λάδι. Όταν κάψει καλά, πλάθουμε 8 μπιφτέκια και τα ψήνουμε περίπου 7-8 λεπτά από την κάθε μεριά.


Την ίδια ώρα ή και λίγο νωρίτερα, βάζουμε και τις πατάτες στην φριτέζα...



Ταυτόχρονα, ανάβουμε τον φούρνο στο grill , κόβουμε τα ψωμάκια στην μέση και τα βάζουμε να ψηθούν. Όταν τα μπιφτέκια είναι έτοιμα, τα βάζουμε πάνω σε μια σχάρα (πάνω σε αλουμινόχαρτο) βάζουμε πάνω από το καθένα μια φέτα τυρί και τα ψήνουμε στον φούρνο για 1-2 λεπτά μέχρι το τυρί να λιώσει καλά. Ανακατεύουμε την μαγιονέζα με την μουστάρδα και αλείφουμε την βάση κάθε ψωμιού. Βάζουμε από πάνω ένα φύλλο μαρουλιού, μια φέτα ντομάτα, το μπιφτέκι με το τυρί και σκεπάζουμε με το υπόλοιπο ψωμάκι πάνω στο οποίο έχουμε αλείψει μια κουταλιά ketsup. Σερβίρουμε με πατάτες τηγανητές και... γλύφουμε τα δάχτυλα μας...

Εγώ δεν είχα φύλλα μαρουλιού μια που αγοράζω τις σαλάτες έτοιμες μέσα στα σακουλάκια από το Super Market. Έτσι, βολευτήκαμε χωρίς.. Ελπίζω όμως εσείς να είστε καλύτεροι άνθρωποι από μένα και να έχετε τα ψυγεία σας γεμάτα λαχανικά αντί για γεμάτα παγωτά που έχω εγώ το δικό μου.. Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα...

Φράουλες...

Μετά από τόσες μέρες αφόρητης ζέστης κάθομαι επιτέλους αραχτή στην βεράντα χωρίς να καίγομαι... Τα λουλούδια μου έχουν επιζήσει της καταστροφής ελαφρώς καταβεβλημένα αλλά πιστεύω πως θα τα καταφέρουν τελικά και οι ολοκαίνουριες πολυθρόνες έχουν δημιουργήσει κανονικό κυκλοφοριακό πρόβλημα χωρίζοντας την βεράντα στα απολύτως δύο με αποτέλεσμα να κάνουμε κύκλους από δωμάτιο σε δωμάτιο για να πάμε από την μια μεριά στην άλλη αλλά who cares? Είναι επιτέλους καλοκαίρι και εγώ ονειρεύομαι διαρκώς βουτιές σε δροσερά νερά, αντηλιακά που μυρίζουν βανίλια και παγωμένα ποτά σε σκιερές βεράντες...

Γράφω, χαμογελάω και τρώω φράουλες... Δαγκώνω απολαυστικά και τα δάχτυλα μου γεμίζουν το πληκτρολόγιο του laptop με ζουμερές στάμπες αλλά, who cares? Το βραδινό μου πρόγραμμα έχει θερινό σινεμαδάκι με κωμωδία, μυρωδιά γιασεμιού και γεύση παγωτού και μετά άφθονα frozen strawberry daiquiris και χαλαρή κουβεντούλα με αγαπημένες φιλενάδες συνοδεία μουσικής, δροσιάς και trendy site seeing... Δεν έχω καλύτερο... Οι βραδιές του καλοκαιριού έτσι πρέπει να κυλάνε.. Με αγαπησιάρικες κουβέντες, με ανθρώπους που μας κάνουν να χαμογελάμε, με όμορφες μουσικές, και με γεύση φράουλας... Φιλιά πολλά σε όλους....:-)

Υ.Γ. Και για να μην ξεχνιόμαστε, να και η συνταγή...

Frozen Strawberry daiquiri.

• 2 μέρη λευκό ρούμι
• 1 μέρος χυμό lime
• 1/2 μέρος triple sec ή Cointreau
• 1 κουταλιά ζάχαρη άχνη
• 1 φλιτζάνι πάγο
  
• 6 φρέσκες φράουλες
  

1. Bάζουμε όλα τα υλικά στο blender και τα ανακατεύουμε ώσπου να γίνουν σαν γρανίτα.
   
2. Σερβίρουμε σε ποτήρι μαργαρίτας που έχουμε βρέξει τα χείλη του με σιρόπι γρεναδίνης και το έχουμε ακουμπήσει σε ένα πιάτο γεμάτο ζάχαρη για να αποκτήσει την γνωστή "κορδέλα" στο χείλος. Γαρνίρουμε φυσικά, με μία φράουλα...

Υ.Γ.2 Αν αντικαταστήσουμε το ρούμι με λευκή τεκίλα έχουμε μια επίσης frozen, Strawberry Margarita... Με τις υγείες μας....

Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να μπορέσετε να προσθέσετε το προσωπικό σας σημείωμα



Φιλοξενούμενη στου Παύλου....

Σήμερα, ο αγαπημένος Παύλος φιλοξενεί ένα κείμενο μου εντελώς διαφορετικό... Καμία σχέση με μαγειρικές και συνταγές, καμία σχέση με την πραγματικότητα γενικότερα... Όμως να μην ευλογήσουμε λίγο τα γένια μας? :-))))

Έτσι, αν θέλετε να διαβάσετε κάτι δικό μου μεν αλλιώτικο δε, ο Παύλος σας περιμένει με την πόρτα του διάπλατα ανοιχτή... Και για να μην παρεξηγηθούμε, πρόκειται αφ' ενός μεν για κείμενο ετών, αφ' εταίρου δε- όπως λέει και ο Χριστόφορος (και μην μου αρχίσετε τώρα τα πως και τι, ένας είναι ο Χριστόφορος) - για μυθοπλασία... Οκ? Φιλιά πολλά και.. καλή ανάγνωση....

Ταβέρνα "Το Ριγάνι" στο Λουτράκι...

Το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος -και των εκλογών- όπως πάρα πολλοί άλλοι φίλοι και γνωστοί, αποφασίσαμε να εκδράμουμε στας εξοχάς... Σιγά μην καθόμασταν να ψηφίσουμε, έχω βαρεθεί πραγματικά και τους πολιτικούς, και τα κόμματα, και τις ρεμούλες, και τα σκάνδαλα και κυρίως την γουρουνίσια χοντροπετσιά που τους δέρνει όλους - ή άντε, σχεδόν όλους- ανεξαρτήτως πολιτικής ιδεολογίας ή τοποθέτησης... Με τα χρόνια έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως μάλλον με το που περνά κανείς την πόρτα του Κοινοβουλίου αφήνει στην γκαρνταρόμπα το ανθρώπινο του δέρμα και φοράει τομάρι γουρουνιού... Δεν εξηγείται αλλιώς.. Μάλλον, πρέπει να είναι prerequisite για το αξίωμα...
Έτσι, Παρασκευή απόγευμα φορτώσαμε στο αυτοκίνητο τα μπαγκάζια μας και την καλύτερη μας διάθεση και μαζί με την Μάρθα και τον Άλκη αναχωρήσαμε για το εξοχικό των γονιών μου στην Κινέττα που ήταν άδειο μια που ακόμα και ο πατέρας μου που είναι φανατικός Νεοδημοκράτης αποφάσισε για πρώτη φορά στα χρονικά αντί να ψηφίσει να πάει εκδρομή στην Λευκάδα... Αυτό από μόνο του ως γεγονός λέει πολλά, πιστέψτε με...
Anyway, το τριήμερο πέρασε σούπερ με άφθονη ηλιοθεραπεία και βουτιές στην πισίνα, με άραγμα στην βεράντα και κουβεντούλα επί παντός επιστητού και φυσικά με επίσης άφθονο φαγητό... Τα μεσημέρια στην σκιά της πέργκολας με παγωμένα λευκά κρασιά και μεζεδάκια και τα βράδια δυο φορές στον (γνωστό) Σούλη όπου αναστέναξαν οι καγιανάδες, τα μπιφτέκια και οι τηγανητές πατάτες και ένα βράδυ στο Λουτράκι για βόλτα κάπου διαφορετικά..
Κατ' αρχάς είχα καιρό να πάω στο Λουτράκι και εντυπωσιάστηκα... Το ξενοδοχείο δίπλα στο Καζίνο είναι grand εντυπωσιακό , μην φανταστείτε πως πήγαμε Λουτράκι για καζίνο, καμιά σχέση, απλά έχει αλλάξει ο δρόμος και για να μπεις στην πόλη πρέπει να περάσεις υποχρεωτικά από μπροστά του... Αναρωτιέμαι αν έτυχε ή αν είναι κίνηση ... marketing του δήμου για αύξηση της έτσι κι αλλιώς -απ' ότι φάνηκε από τα γεμάτα αυτοκίνητα διπλανά parkings- μεγάλης επισκεψιμότητας του...
Βέβαια, εμείς έτσι κι αλλιώς από εκεί θα περνούσαμε μια που πηγαίναμε στο Ριγάνι.. Μια εξαιρετική ταβέρνα σε ένα δρομάκι σχεδόν απέναντι από το Καζίνο με υπέροχη, καταπράσινη αυλή και πολύ ενδιαφέρον φαγητό... Προτιμήσαμε να καθίσουμε στον κήπο με το γκαζόν και τα δέντρα αντί για την πιο περιποιημένη βεράντα γιατί μας άρεσε αυτή η αίσθηση της παλιάς μονοκατοικίας με τα τα γατάκια και τα κουταβάκια να συμβιώνουν ειρηνικά και να παίζουν μεταξύ τους και τις πρασινάδες να μας προσφέρουν μια υπέροχη δροσιά που πολύ την είχαμε ανάγκη με την ζέστη της μέρας.. Δυστυχώς δεν σταθήκαμε τυχεροί μια που λόγω Κυριακής (που το μαγαζί δουλεύει μεσημέρι- βράδυ) είχαν τελειώσει τα περισσότερα από τα 30!!! μαγειρευτά που είχαν ετοιμάσει αρχικά αλλά παρόλα αυτά φάγαμε μια χαρά... Από πρώτα δοκιμάσαμε καταπληκτικό σαγανάκι από λαδοτύρι από το οποίο παραγγείλαμε και δεύτερη δόση, νοστιμότατα χόρτα, επίσης πολύ νόστιμα κολοκυθάκια τηγανητά σε sticks που μας θύμισαν πολύ Sea Satin (όπως άλλωστε και οι κουβάδες με πάγο και λουλούδια για τα κρασιά) και δικαίως βέβαια, μια που όπως αποδείχτηκε ο chef και συνιδιοκτήτης δούλευε για χρόνια εκεί, δυνατό αλλά πολύ εύγευστο τζατζίκι και φέτα σε κρούστα σουσαμιού με γλυκό του κουταλιού σταφύλι που αποδείχτηκε σούπερ... Για τα κύρια προτιμήσαμε τα μαγειρευτά που είχαν απομείνει, κουνέλι με σάλτσα μουστάρδας για τον Άλκη και τον Μάνο, μοσχαράκι λεμονάτο με ρύζι για την Μάρθα και παντσέτα ψητή με κάπαρη, ντομάτες και ελιές για μένα που ήταν όλα νοστιμότατα και σε τεράστιες μερίδες με αποτέλεσμα να μην καταφέρω - αν είναι δυνατόν- να τελειώσω τον λόφο από τηγανητές πατάτες που συνόδευε το φαγητό μου... Προσθέστε σε όλα αυτά μια πολύ ενδιαφέρουσα και ενημερωμένη λίστα κρασιών, άψογο και ευγενέστατο σέρβις και τιμές που δεν ξεπέρασαν με όλα αυτά (και με τρία μπουκάλια κρασί και δυο μεγάλα μπουκάλια Pellegrino) τα 32 ευρώ το άτομο και θα καταλάβετε γιατί θα ξαναπάμε τρέχοντας την επόμενη φορά που θα είμαστε στην περιοχή.. Στο τέλος μάλιστα, μας κέρασαν και παγωτό καϊμάκι με σπιτικό γλυκό βύσσινο και από ένα CD με μουσικές από το μαγαζί (Jazz και soul) και μας έστειλαν κυριολεκτικά...
Μακάρι να υπήρχαν και στην Αθήνα τέτοια μέρη, εμείς θα ήμασταν από τους πιο τακτικούς πελάτες... Ειδικά όταν πριν από λίγο καιρό πληρώσαμε για πολύ μέτριο φαγητό σε μια συμπαθητική αυλή της Κηφισιάς 90 ευρώ το άτομο!!!!! Αυτό που νομίζω πως δεν καταλαβαίνουν πολλοί εστιάτορες είναι πως κανείς δεν έχει λόγο να πληρώνει έναν περίδρομο λεφτά για φαγητό που μπορεί να φάει οπουδήποτε αλλού ίδιο ή και καλύτερο και δυο πρασινάδες στην αυλή ή ένα ντεκοράκι του κώλου στην σάλα... Και πως, ακόμα και αν στραβωθεί και την πατήσει μια φορά, και θα το πει σε όλους τους γνωστούς και τους φίλους του για να μην την πατήσουν και εκείνοι, και θα φεύγει τρέχοντας κάθε φορά που θα ακούει για τους συγκεκριμένους ιδιοκτήτες, στο ίδιο ή σε διαφορετικό πόστο... Τόσο απλό είναι...

Τέλος πάντων, το θέμα μας είναι άλλο σήμερα... Τώρα που μπήκε καλοκαίρι για τα καλά και όλοι την κάνουμε για μέρη δροσερά, αν βρεθείτε προς Λουτράκι μεριά ή κάπου εκεί γύρω, μην αμελήσετε να πάτε στο Ργάνι... Σας διαβεβαιώ πως αξίζει τον κόπο, θα περάσετε υπέροχα και βέβαια, θα στηρίξετε μια προσπάθεια που αξίζει...

Παπανικολάου 5
(Στο στενό απέναντι από το Casino)

Τηλ: 2744066744

http://www.rigani.gr/index.html

Υ.Γ. Δυστυχώς δεν είχα μαζί μου την φωτογραφική μου μηχανή για να τραβήξω την υπέροχη αυλή και η φωτογραφία της βεράντας που βρήκα στο site του μαγαζιού νομίζω πως το αδικεί λίγο... Αλλά από το τίποτα.... Φιλιά πολλά σε όλους και καλή - κουτσή- εβδομάδα....:-)

Στην βεράντα...

Πρώτο ποστ από την βεράντα!!! Η σημερινή μου βόλτα με την Μαρία στο ΙΚΕΑ απόδωσε τα μάλα μια που επέστρεψα στο σπίτι φορτωμένη με τέσσερις ωραιότατες πολυθρόνες σε μια από τις οποίες είμαι εγκατεστημένη αυτή την στιγμή και σας γράφω... Βέβαια, μου λείπουν τα μαξιλάρια τα οποία θα αγοράσω στην επόμενη μας εξόρμηση την επόμενη εβδομάδα στον Προμπονά όμως, ο βασικός στόχος επετεύχθη...
Και τώρα, είμαι αραχτή με τα μαλλιά βρεμένα να στεγνώνουν από το ελαφρό αεράκι, και με το laptop μου ανοιχτό, και με ένα παγωμένο ποτήρι νερό (μια που δεν πρόλαβα να πάω και Βασιλόπουλο για να ανανεώσω το στοκ των χυμών και των αναψυκτικών μας) να με συντροφεύει και μπορώ να σας το ανακοινώσω και επισήμως... Το καλοκαίρι είναι πια εδώ.. Και αύριο τέτοια ώρα θα έχουμε φτάσει Κινέττα και το Σαββατοκύριακο θα το περάσω όλο στην πισίνα πασαλειμμένη με St. Barth που θα το πάρω αύριο από το καινούριο Soho Soho της Κηφισιάς και θα επιστρέψω μαυρισμένη τσουκάλι και χαλαρή και ευτυχής...
Και για να μην ξεχνάμε και το μαγειρικό του πράγματος, εκτός από τις πολυθρόνες σήμερα από το ΙΚΕΑ ψώνισα κι άλλα πράγματα.... Δυο τεράστια πακέτα χαρτοπετσέτες, ένα σετ μπολ για ανάμειξη υλικών, ένα γυάλινο μπουκάλι για το λάδι που μου έστειλαν - από τα Φιλιατρά παρακαλώ, αλήθεια, ξέρει κανείς? Κάνουν καλό λάδι στα Φιλιατρά?- και ένα σετ κόκκινα χωνιά.. Εμ πως? Έτσι θα σας άφηνα? :-)))))
Τώρα πάω να βρω το καλώδιο να ανεβάσω τα φωτο- ντοκουμέντα και σε λίγο, Κάτι Ψήνεται στον Alpha... Μιλάμε, έχω φάει τρελό κόλλημα με την εκπομπή.. Μου αρέσει και μου δίνει ιδέες... Τις προάλλες μια Θεσσαλονικιά παίκτρια είχε φτιάξει ένα punch με λεμόνι και σαμπάνια που πολύ το λιγουρευτηκα ... Και από την επόμενη εβδομάδα που θα ολοκληρώσω και την εγκατάσταση για να βγαίνει και η τηλεόραση στην βεράντα (και η Nova, και το DVD) θα ζω εδώ έξω.. Κανονικά... Μαζί με τον Droopy που είναι ευτυχής... Λατρεύει τις βεράντες... Κυνηγάει τα ζουζούνια, γαβγίζει με μανία στο σκυλί που ζει στον κήπο, χουζουρεύει στον ήλιο και κατουράει την γαρδένια... Μεγάλη ζωή!!!!:-)

Καλοκαιρινά ποτά...

Ο καιρός μπορεί να μην βοηθάει απολύτως, όμως εγώ εδώ και μέρες ζω σε ρυθμούς καλοκαιρινούς... Γι' αυτό και η "αποχή" από το blogging μια που κάπως μου κάνει το να κάθομαι στο σπίτι από την μία και τα όσα κάνω ελάχιστα ταιριάζουν με το μαγειρικό spirit του blog από την άλλη... Βέβαια, το βλέπω να έρχεται το section των "Ασχέτων Θεμάτων" γιατί κρίμα είναι τόσα πράγματα να μην τα μοιράζομαι μαζί σας λογω... προσωπικής λογοκρισίας , αφήστε που καίγομαι πραγματικά να σας μιλήσω για αντηλιακά και παπούτσια αλλά ... Θα δείξει...
Προς το παρόν σας έχω το απολύτως καλοκαιρινό ποτό, σερβιρισμένο σε καράφα γεμάτη παγάκια, με χρώμα και άρωμα μαγικό, ότι πρέπει για στιγμές μοναδικές, από φιλικές μαζώξεις σε λουλουδιασμένες βεράντες μέχρι ξελογιάσματα και φιλιά που έχουν γεύση φράουλα και βότκα...

Strawberry vodka cup.

Υλικά για μια κανάτα.

500 γρ. καθαρισμένες και πλυμένες φράουλες συν μερικές ακόμα κομμένες στην μέση για το σερβίρισμα.
75 ml σιρόπι ζάχαρης (gomme) θα το βρείτε σε καλές κάβες (δοκιμάστε στον Ανθίδη ας πούμε)
250 ml Vodka (ή και παραπάνω ανάλογα με το αν το θέλετε λίγο πιο δυνατό)
500 ml soda water
μπόλικα παγάκια και φύλλα φρέσκιας μέντας για το σερβίρισμα.

Εκτέλεση.

Λιώστε τις φράουλες στο processor και στην συνέχεια σουρώστε τις (ζουλώντας τις καλά στο σουρωτήρι με ένα κουτάλι) μέσα σε ένα μπολ. Ανακατέψτε με το σιρόπι ζάχαρης, ρίξτε το μείγμα σε μια κανάτα, προσθέστε την βότκα και την σόδα και συμπληρώστε με μπόλικα παγάκια, τις κομμένες φράουλες και φύλλα μέντας. Ανακατέψτε καλά με ένα μακρύ κουτάλι, αφήστε τα για πέντε λεπτά και σερβίρετε.


Νομίζω πως αυτό είναι το τέλειο ξεκίνημα για τον μήνα που μόλις μπήκε... Χρωματιστό, αρωματικό, δροσερό και νόστιμο.. Να τον περάσουμε υπέροχα εύχομαι λοιπόν, με χαμόγελα, και μπάνια, και μαύρισμα, και όμορφα βράδια στην πόλη μέχρι να εκδράμουμε στις εξοχές, και κυρίως, με υγεία και αισιοδοξία.. Καλημέρα και πολλά φραουλένια φιλιά σε όλους σας!!!