Αλεύρια....

Λοιπόν, σήμερα χρειάζομαι την βοήθεια σας... Στις συνταγές που χρησιμοποιώ συνήθως και οι οποίες είναι είτε αμερικάνικες είτε αγγλικές, υπάρχει ένα θέμα με τα αλεύρια. Και συγκεκριμένα με τα αλεύρια για τα κέικ.. Ποιος καλός άνθρωπος θα μου πει λοιπόν τι εννοεί ο ποιητής λέγοντας cake flour? Είναι αυτό που φουσκώνει μόνο του τύπου φάριν απ είναι είναι κάτι άλλο που ψάχνω, ψάχνω αλλά δεν το βρίσκω? Διότι τον αγαπημένο Θανόπουλο που είναι η πηγή των ειδικών προϊόντων τον έχω φέρει τα μέσα έξω αλλά cake flour δεν βρήκα πουθενά. Αντιθέτως έχω βρει ότι άλλο αλεύρι τραβάει η ψυχή μου... Από καλαμπόκι, από πίτουρα, χωρίς γλουτένη, για ψωμί άσπρο, για ψωμί μαύρο, για ψωμί ριγέ.... Πείτε μου σας παρακαλώ πολύ, κάνω κάτι λάθος? Και αν εννοούν το αλεύρι που φουσκώνει μόνο του γιατί δεν λένε self rising και λένε cake flour? Ε? Για να μου κάνουν απλά τα νεύρα μου κρόσσια?
Εδώ, μια που μιλάμε για αλεύρι ευκαιρία είναι να μοιραστώ μαζί σας την γνώση που συγκέντρωσα τόσο καιρό που κάνω διάφορες δοκιμές... Για το ψωμί ας πούμε, τέλειο είναι το Λήμνου πράσινο... Είναι σιμιγδαλένιο, δεν κολλάει παντού ούτε κάνει την κουζίνα να μοιάζει με κουραμπιέ όταν τελειώσετε το cooking και γίνεται και το ψωμί σούπερ. Μου το σύστησε ο Χρύσανθος Καραμολέγκος του Απλά και σας μεταφέρω την πληροφορία ανεπιφύλακτα... Αντιθέτως, κάτι βιολογικά αλεύρια που χρησιμοποίησα κάποτε δεν έκαναν δουλειά... Δεν ξέρω γιατί, μάλλον τα υγιεινά δεν με πάνε και δεν τα πάω... Ωραίο είναι και αυτό το gluten free που βλέπετε δεξιά στην φωτογραφία αν και πρέπει να σας προειδοποιήσω πως πρέπει να προσέξτε ιδιαιτέρως όταν το χρησιμοποιήσετε γιατί μέσα στην συσκευασία υπάρχουν και δύο διάφανα σακουλάκια με μαγιά και αν δεν προσέξετε τις οδηγίες ώστε να τα αναζητήσετε (όπως έπαθα εγώ) κινδυνεύετε να τα ρίξετε μέσα στον αρτοπαρασκευαστή μαζί με το αλεύρι και να το ανακαλύψετε όταν θα είναι πια πολύ αργά, το ψωμί θα έχει γίνει σαν πατημένη παντόφλα και εσείς θα αναρωτιέστε το γιατί (επίσης όπως έπαθα εγώ)...
Αυτά τα ολίγα περί αλευριού και ελπίζω ειλικρινά πως κάποιος θα βρεθεί να με (δια)φωτίσει γιατί αν υποψιαστώ πως τόσο καιρό χρησιμοποιώ λάθος αλεύρι για τα αριστουργήματα μου, θα φάω το ολοκαίνουριο, υπέροχο καπέλο μου του chef... Φιλιά!!!