Στιγμές καλοκαιριού.... Part 1, Κέρκυρα.

Το φετινό καλοκαίρι πέρασε διαφορετικά από αυτά των τελευταίων (πολλών) χρόνων, αλλά παρόλα αυτά, πέρασε υπέροχα... Χωρίς νησάκι, μια που κάπως τα έφερε το σύμπαν και δεν κατάφερα να πάω ούτε για ένα σαββατοκύριακο αλλά με μπόλικες εκδρομές σε μέρη που δεν είχα ξαναπάει ή είχα πάει πριν από χρόνια, και με μια αυγουστιάτικη Αθήνα χαλαρή και πανέμορφη παρέα με όλους τους κολλητούς μας που φέτος έτυχε και έμειναν και αυτοί εδώ... Δεν θα σας πω ότι δεν μου έλειψε βέβαια το νησί γιατί θα λέω ψέμματα, όμως μου έλειψε λιγότερο από όσο φανταζόμουν και αυτό ήταν η τρανότερη απόδειξη πως όλες οι σχέσεις στην ζωή μας, ακόμα και οι πιο έντονες, ακόμα και αυτές με την μεγαλύτερη διάρκεια, έχουν ανάγκη από ένα διάλειμμα για να ανανεωθούν και να αναθερμανθούν.. Έτσι, είμαι σίγουρη πως του χρόνου που θα επιστρέψω στα.. πάτρια εδάφη, θα το κάνω με τεράστια χαρά και θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα...
Πίσω στα καλοκαιρινά όμως, το πρώτο ταξίδι μας ήταν στην Κέρκυρα... Στην οποία είχα να πάω από παιδάκι... Το νησί παραμένει κούκλα βέβαια, τουλάχιστον σε ότι αφορά στην πόλη που πρέπει να είναι από τις ομορφότερες της Ελλάδας με τα ενετικά κτήρια και με αυτή την μοναδική ατμόσφαιρα που σε παρασύρει - αφήστε που περίμενα την Ρένα Βλαχοπούλου να πεταχτεί ανά πάσα ώρα και στιγμή και να ορκιστεί γελώντας "να φάω τα κόκαλα μου"!!

Το δημαρχείο του νησιού και μια από τις υπέροχες πλατείες....

Βέβαια, οι διαδρομές από την πόλη στα υπόλοιπα μέρη, όπως στο Κομμένο που μέναμε εμείς ή στις Μπενίτσες που πήγαμε ένα βράδυ για βόλτα, ήταν δραματικές... Μαγαζιά, εμπορικά κέντρα, σπίτια, ξενοδοχεία και ταβέρνες χτισμένα όπως του φανεί του λωλο- Στεφανή, χωρίς κανέναν περιορισμό έχουν δημιουργήσει ένα απίστευτο αισθητικό αλαλούμ που αν δεν το δείτε δεν μπορείτε να το φανταστείτε, είμαι σίγουρη.. Τι πλάκα Πηλίου είδαμε, τι καγκελάκι, τι χρώματα, τι αετώματα... Μέχρι οικοδομές τύπου ελβετικού σαλέ στην καρδιά του Ιονίου... Πράγμα που με έκανε να σκεφτώ πόσο δίκιο έχουν στην Μύκονο που είναι τόσο αυστηροί στην πολεοδομία και ας τους βρίζουν διαρκώς γιατί έτσι έχουν κατορθώσει να κρατήσουν τον τοπικό χαρακτήρα του νησιού παρ όλη την τεράστια ανάπτυξη του...
Στο Κομμένο που είναι από τα ωραιότερα παραλιακά μέρη του νησιού μείναμε στο πανέμορφο Corfu Imperial με τους υπέροχους κήπους και την αισθητική πεντάστερου ξενοδοχείου, παρόλο που το σέρβις μας απογοήτευσε...


Η πισίνα και κομμάτι από τον κήπο του Corfu Imperial.




Κάναμε το πρώτο μπάνιο της σαιζόν σε μια από τις παραλίες του και πολύ το ευχαριστηθήκαμε, χαζέψαμε τις απίστευτης αισθητικής και πολυτέλειας (και τιμής υποθέτω) βίλες που δεσπόζουν στην περιοχή, φάγαμε εκπληκτικά στο Etrusco του Έκτορα Μποτρίνι - εμπειρία για την οποία έχω ήδη ανεβάσει ειδικό ποστ - ρομαντζάραμε στην βεράντα μας με το φεγγάρι να βάφει τα πάντα γύρω μας ασημένια, φάγαμε νοστιμότατα θαλασσινά στην ταβέρνα Κληματαριά στις τουριστικές Μπενίτσες, και επιστρέψαμε στην Αθήνα ευτυχείς και ανανεωμένοι....
Βίλα στο Κομμένο.

Μπενίτσες...


Για να φύγουμε λίγες μέρες αργότερα για Σίφνο που θα είναι και το part2 του καλοκαιρινού μας οδοιπορικού, σύντομα στις οθόνες σας...:-)))) Μέχρι τότε, φιλιά πολλά σε όλους και, κόντρα στον καιρό που προσπαθεί απεγνωσμένα να μας την σπάσει, καλό υπόλοιπο καλοκαίρι....

Υ.Γ. Να σημειώσω πως ο αγαπημένος μου μου είχε τάξει τζιτζιμπίρα και κυριακάτικες εφημερίδες στο Λιστόν αλλά αρρώστησε στο ενδιάμεσο και έτσι έχω αφήσει εκκρεμότητες με την Κέρκυρα... Οπότε, ως άλλος εξολοθρευτής, I will be back... Soon....