Pre Christmas...

Τα τελευταία χρόνια είναι κάτι σαν έθιμο για το σπίτι μας... Στο παλιό δοκιμάσαμε όλες τις πιθανές μορφές... Καθιστό 30 ατόμων με catering από τον Πλατή, party 60 ατόμων στο όρθιο με μπουφέ και Dj (από το El Pecado παρακαλώ, ευγενική προσφορά του φίλου μας του Άρη που δέχτηκε να δουλέψει το μαγαζί με τον αναπληρωματικό και μάλιστα μέρα Σάββατο μέσα στον Δεκέμβρη) και πάει λέγοντας... Σε όλα περάσαμε υπέροχα... Παρόλο που στα καθιστά των πολλών ατόμων γέμιιζε το σπίτι ροτόντες και σερβιτόρους και το φαγητό όσο καλό και αν ήταν δεν ήταν home made, και παρόλο που το βράδυ του πάρτυ την ώρα που εμείς χοροπηδούσαμε σαν τα κατσίκια στον ρυθμό της latin μουσικής η αστυνομία ήρθε τρεις φορές να μας κάνει παρατήρηση με αποτέλεσμα να το διαλύσουμε κατά τις 4 τα ξημερώματα για να μην καταλήξει ο Μάνος στο αυτόφωρο...



Στο τέλος πάντως, μετά από δοκιμές επί δοκιμών αποφασίσαμε πως το καλύτερο μας είναι να καλούμε τους απολύτως κολλητούς μας, μέχρι δεκατέσσερα άτομα δηλαδή, που είναι ακριβώς όσα χωράει άνετα το σπίτι μας και για όσα μπορώ να μαγειρέψω μόνη μου... Μάλιστα φέτος, στο καινούριο σπίτι, για πρώτη φορά το Pre Christmas δεν θα γίνει βράδυ αλλά μεσημέρι Κυριακής... Το τραπέζι της τραπεζαρίας θα ανοίξει για να χωράει οκτώ άτομα, θα στηθεί δίπλα ακριβώς και μια ροτόντα για άλλους έξι, θα φτιάξω και έναν μπουφέ στην βιβλιοθήκη για να σερβίρεται καθένας όταν και όσο θέλει, θα έρθει και η Όλγα να βοηθήσει και έτσι απλά, θα... κηρύξουμε και επισήμως την έναρξη των γιορτών ανάμεσα στους ανθρώπους που αγαπάμε...



Καθώς καταλαβαίνετε, τις μέρες που θα προηγηθούν εγώ θα τρέχω σαν τον Βέγγο... Έχω ήδη αποφασίσει το μενού που θα περιλαμβάνει γαλοπούλα με γέμιση και πατάτες στον φούρνο, μια πίτα με κιμά και πράσσο, ένα σουφλέ σπανάκι (το γνωστό, της φίλης μου της Λιάνας), δυο σαλάτες και ένα ακόμα ορεκτικό που το ψάχνω και στην συνέχεια Red Velvet Cake, μους σοκολάτα, Lemon Pie και φυσικά Christmas Cupcakes μια που, όπως το έχω στο μυαλό μου το πρόγραμμα, θα ξεκινήσουμε μεσημέρι και θα βραδιάσουμε οπότε θα πιούμε και καφεδάκι στο ενδιάμεσο, και ποτά στο τέλος... Αυτό σημαίνει πως μερικές μέρες νωριτερα θα πρέπει να κάνω απόβαση στον Θανόπουλο και αμέσως μετά θα πρέπει να ξεκινήσω προετοιμασία και μαγείρεμα... Και πως πριν από όλα αυτά θα πρέπει να ανέβουν οι εφεδρικές καρέκλες από την αποθήκη, να κατεβάσουμε τα φουστανάκια τους από το πατάρι όπου τα έχουμε χωμένα για να σιδερωθούν, να γιαλιστούν τα ασημικά που έχουν γίνει μαύρα σαν της οικογένειας Adams, να πλυθούν τα κρύσταλλα για να λάμψουν, και στην συνέχεια να βρω διακοσμητικά για τα τραπέζια, γιορταστικές χαρτοπετσέτες, κεριά, αναμνηστικά δωράκια για τους καλεσμένους, να αγοράσω φρέσκα λουλούδια, να θυμίσω (πολλές φορές) στον Μάνο να ασχοληθεί με τα κρασιά και τα αναψυκτικά και να πείσω τον Άρι να πάρει τον Droopy και να πάνε να αράξουν σε κανένα φίλο του γιατί αλλιώς, με τόσο κόσμο στο σπίτι και τόσα φαγητά το βλέπω το σκυλί μας να παθαίνει εγκεφαλικό από το excitment... :-) Α, και να παραγγείλω μελομακάρονα και κουραμπιέδες....
Pas mal, έτσι? Αν ξεκινήσω να τρέχω από τώρα, μπορεί να καταφέρω να προλάβω μέχρι την Πρωτοχρονιά...:-) Βέβαια σιγά μην παραπονεθώ... Τρελαίνομαι για όλα αυτά, παρόλη την κούραση που θα τραβήξω... Άλλωστε, μετά, θα έχουμε και άλλα τραπέζια.. Για τις μαμάδες μας και την αδερφή μου με την οικογένεια της, για κάποιους φίλους που θα είναι εδώ στις γιορτές... Καλά να είμαστε και κέφι να έχουμε γιατί για μένα αυτή είναι η χαρά αυτών των ημερών... Να είναι το σπίτι στολισμένο, γεμάτο μυρωδιές από αναμμένα κεριά και λιχουδιές που ψήνονται στον φούρνο και ακόμα πιο γεμάτο από γέλια, μουσική και αγαπημένους ανθρώπους... Και το κυριότερο, το βράδυ, όταν πέφτω να κοιμηθώ να είμαστε όλοι εδώ, γεροί και αγαπημένοι... Με αυτόν τον τρόπο μπορώ να ξεπεράσω χίλιες κρίσεις...Και δυο χιλιάδες μην σας πω...:-))))

Υ.Γ. Οι συνταγές θα ακολουθήσουν μαζί με φωτογραφίε.. Προς το παρόν στολίζω το ποστ με φωτογραφίες από χριστουγεννιάτικα table settings για να παίρνουμε ιδέες... Φιλιά πολλά!!!