Αρχή και τέλος εποχής.... (Updated)

 

Και να που το FnL μπήκε επισήμως στην φάση Beta.. Που σημαίνει πως το κομμάτι των μελών είναι active -αν και με μικρά προβλήματα οπότε αν προσπαθήσετε να γραφτείτε και δεν τα καταφέρετε, please try again κάποια στιγμή αργότερα- και με διάφορα ακόμα πράγματα που θα προστίθενται κάθε μέρα... Όπως το ζω από κοντά μου φαίνεται απίστευτα ενδιαφέρον.. Και δύσκολο βέβαια, ποτέ δεν φανταζόμουν πως χρειαζόταν τόση δουλειά και τόσες δοκιμές για να ανέβει το κάθε τι, όμως νομίζω πως το αποτέλεσμα μας δικαιώνει όλους οπότε χαλάλι η ταλαιπωρία. 

Αυτό που είναι μάλιστα ακόμα πιο exciting είναι το ότι τελικά όπως και τα blogs αλλά σε ένα πολύ πιο εξειδικευμένο και προηγμένο τεχνολογικά περιβάλλον, θα δημιουργηθεί και εκεί μια παρέα ανθρώπων που θα μοιράζονται κοινά ενδιαφέροντα και κοινούς κώδικες, και με τα διάφορα events που οργανώνονται και που θα είναι πολύ ξεσηκωτικά θα γνωριστούμε και από κοντά με ακόμα περισσότερους διαδικυτακούς φίλους... Και μακάρι - όπως λέει και ο μεγάλος Νιόνιος για όλες τις παρέες- να γράψουμε και εμείς την δική μας ιστορία.. :-) 

Κατά τα άλλα, ο μήνας μπήκε με απώλειες, την Κυριακή που μας πέρασε έκλεισε ένα πολυαγαπημένο μαγαζί που για μένα τουλάχιστον ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με μια "ένδοξη" εποχή της ζωής μου - το Rock & Roll-  και σήμερα έμαθα πως στις 16 κλείνει οριστικά και το χειμωνιάτικο Sea Satin.. Στο οποίο έχουμε περάσει κάποια από τα ωραιότερα βράδια των τελευταίων χρόνων... Βέβαια, καλά να είμαστε και εμείς και οι φίλοι μας και μαγαζιά ανοίγουν ξανά όσο υπάρχουν οι άνθρωποι να τα στήνουν και να τους δίνουν ζωή και ενέργεια.. Όμως κατά μια έννοια, μιλάμε για το τέλος μιας εποχής... Στο FnL υπάρχει ένα αποχαιρετιστήριο κομμάτι για το Rock και αν το διαβάσετε να δείτε οπωσδήποτε και το βίντεο.. Είναι τα τελευταία λεπτά του πάρτι που διοργάνωσαν ο Αντρέας και ο Γιώργος για να πουν το αντίο όπως άξιζε στο μαγαζί τους.. Και είναι συγκινητικό να δείτε τον κόσμο που ήρθε ακόμα και από το εξωτερικό για να συμμετάσχει και να τιμήσει και τα παιδιά και τις νύχτες που πέρασαν εκεί  24 ολόκληρα χρόνια... 

Η άνοιξη είναι εδώ και δεν είναι, μια γελάει και μια κλαίει και ο ανάδρομος δεν βοηθάει καθόλου τα πράγματα, όμως την παλεύουμε έτσι δεν είναι? Και έρχεται Πάσχα, και κάνουμε σχέδια, και ξεσηκωνόμαστε, και έτσι και εγώ μπορεί να μην έχω κέφι για καθημερινό blogging αλλά σας υπόσχομαι πως τουλάχιστον θα σας κρατώ ενήμερους για τις εξελίξεις.. Φιλιά πολλά...

Υ.Γ. Στην φωτογραφία τα "καινούρια ρουχαλάκια" της στήλης μου... Τα διάλεξα μόνη μου και νομίζω πως με αντιπροσωπεύουν απολύτως... :-)

UPDATE: Παρόλο που δεν ήταν η πρώτη μου επιλογή, ούτε καν η δεύτερη, θα ακολουθήσω την συμβουλή του Π. και από εδώ και στο εξής θα αποκλείσω τους ανώνυμους σχολιαστές.. Πράγμα που σημαίνει πως μπορεί να βάλω κάποιους από εσάς στον κόπο να δημιουργήσουν έναν λογαρισμό Google ή open ID, αλλά είναι κάτι πολύ απλό - χρειάζεται μόνο ένα nick name και ένα e- mail το οποίο όμως δεν φαίνεται πουθενά αν δεν θέλετε-  και ελπίζω πως δεν θα σας χαλάσει πολύ να το κάνετε.. Είναι ο μόνος τρόπος τελικά όμως να ξεμπερδέψω μια και καλή με όλα αυτά τα πικρόχολα, μίζερα ανθρωπάκια που επιμένουν να διαβάζουν φανατικά, και παρόλα αυτά, να προσπαθούν να μου χαλάσουν το κέφι κάθε τόσο με τα σχόλια τους.. Ειδικά για ανθρώπους (και μαγαζιά) που αγαπώ πολύ.. Αφού έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχουν στο σύμπαν μου όσο και αν προσπαθούν, ας εξαφανιστούν και από το blog μου μια για πάντα...