Thursday, May 27, 2010

Λιακάδα...


Σήμερα είναι μια από αυτές τις μέρες που ξεκίνησαν με λιακάδα.. Εσωτερική κυρίως αλλά βοηθάει και η εξωτερική... Όπως βοήθησε και το ότι ήταν και η χτεσινή νύχτα από εκείνες που μοιάζουν σαν το σύμπαν να συνωμωτεί για να σου θυμίσει πως η ζωή είναι ωραία. .. Πολύ ωραία όμως... Και πως όταν έχει τα κέφια της μπορεί να σου κλείσει το μάτι και να σε βάλει σε δευτερόλεπτα σε καινούρια τροχιά.. Μην σας πω σε καινούριο γαλαξία...:-)
Και ναι, το ξέρω πως έτσι κι αλλιώς όλα μέσα στο μυαλό μας είναι, το ξέρω τόσο καλά που μπορώ να γράψω βιβλίο επ' αυτού, τι βιβλίο, σύγγραμα ολόκληρο, όμως και αυτό το δόλιο το μυαλό καμιά φορά χρειάζεται εξωτερικά ερεθίσματα για να ξεκολλήσει... Και όταν το σύμπαν έχει κέφια λοιπόν, και μας βλέπει να αρνούμαστε να επικοινωνήσουμε με το περιβάλλον γύρω μας για καιρό και βλέπει τα ερεθίσματα να περνάνε και να μην ακουμπάνε, αποφασίζει να στείλει το βαρύ πυροβολικό και το ερέθισμα να είναι τόσο εντυπωσιακό που να μην μπορούμε παρά να το πάρουμε χαμπάρι... Και άμα το πάρουμε χαμπάρι, the rest is history...
Και έτσι σήμερα είναι μια μέρα με λιακάδα... Που ξεκίνησε με πρωινό καφέ στην Παλιά Αγορά και μια ατελείωτη κουβέντα περί ερεθισμάτων και των αποτελεσμάτων τους στην ζωή του ανθρώπου με την Μαρία, σιγά μην έτρεχα αλλού ειδικά σήμερα, και παρόλο που θα συνεχιστεί με μπαράζ ηλεκτρολόγων και υδραυλικών - χάλασε η κεραία που εγκαταστήσαμε πριν από έναν μήνα και το ζεστό νερό στην βρύση της μπανιέρας τρέχει αλά Μύκονος της δεκαετίας του 60, δηλαδή πρώτα βγαίνει λίγος σφυριχτός αέρας και μετά μερικές σταγόνες νερό- σιγά μην μασήσω εγώ και χαλάσω το κέφι μου...
Λιακάδα λέμε, και ονειρεύομαι ήδη αμμουδιές, και θάλασσες και παγωμένα ποτά και τραγούδια, και μυρωδιά αντηλιακού σε μαυρισμένα σώματα, και χαμόγελα γλυκά και λαμπερά, και αγκαλιές, και ηλιοβασιλέματα, και πεταλούδες στο στομάχι... Γιατί και ο έρωτας, και αυτός μέσα στο μυαλό μας δεν είναι τελικά? Εκεί γεννιέται και εκεί πεθαίνει, και μια που μίλησα για πεταλούδες στο στομάχι, σας το ορκίζομαι, πως κάθε φορά που βλέπω από το παράθυρο του αεροπλάνου ή από το κατάστρωμα του πλοίου το νησάκι μου να πλησιάζει, νοιώθω τις ίδιες πεταλούδες, χρόνια τώρα, σαν να είναι η πρώτη φορά... Γιατί υπάρχουν έρωτες που έρχονται, και έρωτες που φεύγουν.. Αλλά υπάρχουν και έρωτες που κρατούν για πάντα και λιακάδες που είναι μέσα στο μυαλό μας... Δικές μας, να τις κάνουμε ότι θέλουμε...
Καλημέρα και πολλά, πολλά φιλιά...

Το τραγουδάκι είναι της λιακάδας και των χρωμάτων... Των C Real ξανά, που μόνο και μόνο για την Ειρήνη, μπορώ να τους ακούω και να τους βλέπω non stop...

11 comments:

δεσποιναριον said...

Αχ! Ειλικρινα ενω εδω ακομα ειναι πολυ νωρις, παιρνω τη σκυταλη της λιακαδας και κανονιζω να ειναι η Πεμπτη μου γεματη χαρα. Τωρα ξερεις, ειμαι αμετανοητη αμφισβητιας του συμπαντος, ομως το οτι η χαρα ειναι μεταδοτικη το υποστηριζω μεχρι εσχατων. Μποντζιορνισσιμο!

John D. Carnessiotis "Asteroid" said...

Να εικάσω πως ετοιμάζεσαι για το νησί;
;-)

Ναι, όλα από μέσα μας ξεκινούν!

Anonymous said...

Στην αρχή νόμισα πως ερωτεύτηκες ξαφνικά. Μετά κατάλαβα πως ετοιμάζεσαι για διακοπές. Βόλτα θα πάμε όμως?
Θοδωρής

La Gigi said...

αχ ναι, οι πεταλούδες κάθε φορά!
τέλεια τέλεια :))
οσο για τα άλλα, τι να κάνουμε... c'est la vie d'artiste ma belle
φιλακια

elekat said...

Ηρθε η λιακάδα, έρχονται και τα μπανάκια και τα νησάκια και όλα1
Καλά νάμαστε φιλενάδα κι εμείς και οι δικοί μας και όλα τα ωραία μας περιμένουν!

ΑΧΤΙΔΑ said...

Η λιακάδα της ψυχής είναι ότι ωραιώτερο καλή μου, ζεσταίνει και σε προδιαθέτει για το φως.Χαίρομαι για σένα.

Anonymous said...

Αυτή σου την διάθεση την έχω επιθυμήσει πολύ. Μπορώ άραγε να την απολαύσω σε ζωντανό πρόγραμμα? Η διαίσθηση μου λέει πως ναι. Λες να έχω κληρονομικό χάρισμα ή φταίει το ότι είμαι οδοιπόρος? (Και ασθενής ίσως...)
Α.

multi psi said...

Vivlio akouo kai vivlio den vlepo!!!!!! Akoma perimeno........Ante kai einai kalokairaki kai ligo roz kani kalo!!!!!

PS.... SE PARAKALO PARA PARA POLI pies afton ton katarameno kafe me ton Thodori..........den ton antexo allo!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

STELIOS PENTARVANIS said...

θέλω το σύμπαν να έχει πάντα κέφια ...εντάξει?

Ra Ma said...

Μέχρι εδώ έφτασε η λιακάδα σου!!!
Και σήμερα μια χαρά μου φαίνεται η μέρα!!!
Καλη-μέρα λοιπόν!!!

fevis said...

δεσποινάριον@ Χαμογελάτε, είναι μεταδοτικό που λένε..:-)))

Asteroid@ Και για το νησί Γιάννη μου..:-))

Θοδωρής@ Ερωτευμένη είμαι ήδη Θοδωρή μου.. Από καιρό... Όσο για την βόλτα, μια που επιμένει και η φίλη μου η Λιάνα, έναν καφέ θα τον πιούμε νομίζω..:-)

melissoula@Μου αρέσει αυτό.. Θα το λέω και εγώ..:-) Φιλάκια..

elekat@ Ναι.. Τα καλύτερα είναι αυτά που θα έρθουν...:-)

αχτίδα@ Φιλάκια πολλά...:-))

Α@ Κληρονομικό χάρισμα δεν ξέρω αν έχεις, αλλά ασθενής είσαι σίγουρα.. Άντε και οδοιπόρος αν και δεν ήρθες και με τα ποδια από το νησί...:-)
Αλήθεια, το μουστάκι το ξύρισες? Γιατί αν όχι...

multi psi@ Όλα θα γινουν παιδί μου, μην βιάζεσαι... Και αφού το λες εσύ, μέχρι και καφέ με τον Θοδωρή θα πιω...:-) Φιλάκια..

the wrong man@ Στο χέρι του είναι νομίζεις ψαράκι μου? Ότι θέλουμε εμείς θα έχει..:-))

Radio Marconi@ Μαρκονάκι μου είσαι κάπου μακριά να ανησυχήσω? Κι άλλος οδοιπόρος μας βρήκε?