Ένα χαλαρό σαββατοκύριακο..

Σάββατο πρωί, και σαν να χειμώνιασε επιτέλους λιγάκι... Ετοιμάζομαι να κατεβάσω το parka μου που το πεθύμησα. Όπως πεθύμησα να φορέσω επιτέλους άλλα ρούχα. Καμιά μπότα, κανένα πουλόβερ, κανένα σκουφί, τις UGG μου...

Ο πρώτος καφές της μέρας, σπίτι, συνοδεύτηκε από το κέηκ που έφτιαξα προχτές και βγήκε εξαιρετικό.. Λατρεμένη συνταγή, και μια που τα υλικά είναι απλά και δεν λείπουν ποτέ από τα ντουλάπια μου, την κάνω για πλάκα όταν αποφασίσω..

Με το που θα μπει ο Δεκέμβρης, ξεκινάω τις λίστες... Τραπέζια που θέλω να κάνω στο σπίτι - ένα pre Christmas, ένα Χριστουγεννιάτικο ή Πρωτοχρονιάτικο δεν έχω αποφασίσει ακόμα, και ένα Κυριακή μεσημέρι - και υλικά... Φέτος για τις γιορτές θα φτιάξω Red Velvets και μπισκότα για τους φίλους μου.. Θα τους τα στείλω συσκευασμένα μέσα σε όμορφα κουτιά για να τα απολαύσουν τις μέρες των γιορτών, οπότε πρέπει να προετοιμαστώ αναλόγως..

Το σπίτι θα έχει στολίστεί από τον τώρα, νομίζω πως το σαββατοκύριακο που πέφτει 30 του μήνα θα είναι το τέλειο timing... Να μυρίσει λίγο χαρά.. Να κάθομαι τα βράδια στον καναπέ και να χαζεύω τα φωτάκια που θα αναβοσβύνουν... Τελειότης...

Στο μεταξύ, τρέχουμε πανικόβλητοι.. Πολλή δουλειά... Καινούρια πράγματα που θα τα δείτε στις αρχές του καινούριου χρόνου με το καλό- ένα project που το σχεδιάζουμε και το παλεύουμε πάνω από έναν χρόνο τώρα και επιτέλους θα γίνει πραγματικότητα-, το πρώτο event του FnL - ένα cigar dinner for members only που νομίζω πως θα συζητηθεί πολύ- και το ίδιο το FnL που δόξα τον Θεό μετά την ανανεώση του πάει ακόμα πιο σφαίρα... Χτες βράδυ, μετά από γράψιμο όλη μέρα, ένα απογευματινό meeting που κράτησε μέχρι τις 7 και ένα κάλεσμα στο καπάκι, γύρισα σπίτι κατά τις 2 την νύχτα κλινικώς νεκρή.. Και σκεφτόμουν πως έχω μεγαλώσει πια για τέτοια προγράμματα, αλλά σιγά μην παραπονεθω κιόλας... Κοιμήθηκα ξερή και σήμερα το πρωί ξύπνησα με ηθικό ακμαίο..

Και για το υπόλοιπο weekend το πρόγραμμα προβλέπει cocooning, με μαγειρική - σήμερα θα φτιάξω λαχανοντολμάδες και αύριο εξοχικό στην λαδόκολλα- και αγαπημένες ξένες σειρές, και ωραία κόκκινα κρασιά, και χουζούρι, και αναμένα κεριά να μυρίζει το σπίτι βανίλια και κανέλα, και διάβασμα, και πλέξιμο μια που το project patchwork κουβερτούλα προχωράει επίσης... 

Στο μεταξύ πάω να βγάλω την μαμά μου βόλτα για καφέ, να κάνω και μερικά errands που λένε και στο αγαπημένο Λονδινάκι - super market, καθαριστήριο και μια βόλτα από το Ivoire του Διονύση για τα απαραίτητα γλυκά- και μετά θα γυρίσω σπίτι και θα ξαναβγώ την Δευτέρα... Ναι, η ζωή είναι ωραία.. Και για μένα τουλάχιστον, αυτά που μας χαρίζουν τις πιο πολύτιμες στιγμές και αναμνήσεις, δεν είναι τα μεγάλα και τα σπουδαία αλλά αυτά τα μικρά και ασήμαντα εκ πρώτης όψεως, που χρωματίζουν τις μέρες μας και αποτελούν το παζλ της καθημερινότητας μας.. Και που αντιλαμβανόμαστε την πραγματική τους αξία όταν τα χάνουμε... Να περάσετε ένα όμορφο, γελαστό και χαλαρό σαββατοκύριακο...