Γύρισα από το Πόρτο Χέλι ενθουσιασμένη, η εκδρομή μας στο Amanzoe αν και λίγο πιο μικρής διάρκειας από ότι θα ήθελα ήταν υπέροχη και στάθηκε αφορμή να ανακαλύψω μια περιοχή που δεν την ήξερα και που την λάτρεψα από την πρώτη ματιά. Βέβαια, το πήγαινε - έλα είναι ένα θέμα μια που έχεις να διαλέξεις ανάμεσα στο Flying Cat που φεύγει από Πειραιά και κάνει - θεωρητικά- 2 ώρες μέχρι την Ερμιόνη και το οδήγημα που είναι γύρω στις 2.5 ώρες αλλά σε δρόμο με μπόλικες στροφές.. Loose loose situation για μένα που στις στροφές ζαλίζομαι και που στο Flying δεινοπάθησα γιατί δεν είχε εξαερισμό οπότε η ατμόσφαιρα μετά από μια ώρα έγινε δραματική, δεν είχε air condition και κοντάψαμε να σκάσουμε από την ζέστη, είχε δυο σχολεία που πήγαιναν εκδρομή και μερικά ακόμα παιδάκια ξέμπαρκα που έσκουζαν σαν δαιμονισμένα και on top of everything else, για λόγους οικονομίας καυσίμων σερνόταν κυριολεκτικά με αποτέλεσμα η διαδρομή να κρατήσει 3 βασανιστικές ώρες.. Παρόλα αυτά όμως, τόσο που μου άρεσε η περιοχή άρχισα να σκεφτομαι πολύ σοβαρά πως μπορεί αυτό να είναι που έψαχνα τόσον καιρό.. Το μέρος που θα αντικαταστήσει το νησάκι.. Οπότε αντιλαμβάνεστε το δίλημμα μου.. Νομίζω βέβαια πως θα καταλήξω τελικά στο αυτοκίνητο και θα ελπίζω πως κάποια στιγμή θα μπορώ να πηγαινοέρχομαι με ελικόπτερο όπως οι διάφοροι πλούσιοι και διάσημοι παραθεριστές της περιοχής.. :Ρ Και εννοείται πως έχω ήδη αρχίσει να χαζεύω σπίτια που νοικιάζονται..
Πίσω στο Amanzoe, μιλάμε για έναν παράδεισο... 38 σουίτες που πραγματικά είναι σχεδιασμένες για να σε κάνουν να νοιώθεις at least πρίγκηπας όλες με τις δικές τους πισίνες και με διάφορες εκπλήξεις να σε περιμένουν, από υπέροχα flip flops, ψάθινο καπέλο για τον ήλιο, τσάντα παραλίας, αντηλιακά της Symmetria, και καλυντικά φτιαγμένα όλα από βότανα, μέχρι καφετιέρα της Nespresso με ποικιλία καφέδων και ένα κουτί που περιείχε φακό και πρίζα- μετασχηματιστή..
Ευτυχώς που οι οικοδεσπότες μας είχαν ετοιμάσει διάφορα προγράμματα για να μας ευχαριστήσουν, από spa treatments μέχρι επίσκεψη στο μελισσοκομείο του συγκροτήματος οπότε είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και τους κοινόχρηστους χώρους που ήταν επίσης συγκλονιστικοί γιατί αλλιώς εγώ προσωπικά δεν επρόκειτο να βγω από το δωμάτιο καθόλου..
Και μέσα σ΄όλη την υπόλοιπη τελειότητα, ήρθε και η πανσέληνος το βράδυ και έκανε το σκηνικό ακόμα πιο μαγικό.. Καθισμένη στους άνετους καναπέδες του bar, πίνοντας cocktails με υπέροχη παρέα, και χαζεύοντας πρώτα το ηλιοβασίλεμα να ντύνει τον ορίζοντα στα πορτοκαλί και αργότερα το φεγγάρι να βάφει τα πάντα ασημένια με το φως του, ένοιωσα πραγματικά τυχερή που η δουλειά που αγαπώ μου δίνει την ευκαιρία να ζω τόσο όμορφες στιγμές σε μέρη που ειδικά εν καιρώ κρίσης δεν θα τα έβλεπα ούτε απ΄έξω..
Την επόμενη μέρα, μετά από ένα λουκούλειο πρωινό στην βεράντα του δωματίου, μας περίμενε το σκάφος του Amanzoe -το Wally 1- για να μας πάει βόλτα... Περάσαμε ένα υπέροχο δίωρο με την Κατερίνα να μας δείχνει τις βίλες των rich and famous - από το πανέμορφο Marianna bay της οικογενείας Βαρδινογιάννη μέχρι την βίλλα του καινούριου βασιλιά της Ολανδίας που ενθρονίζεται σήμερα, δεν μπορείτε να διαννοηθείτε ποιοί έχουν σπίτια εκεί... Ειδικά μάλιστα που η βλάστηση με τα κυπαρίσσια και την άφθονη πρασινάδα θυμίζει κάπως Τοσκάνη, αρκετά από αυτά είναι σούπερ καλόγουστα και σε απόλυτη ισορροπία με το περιβάλλον... Τα δε νερά, ειδικά στην Χηνίτσα, δεν υπάρχουν.. Τυρκουάζ και πεντακάθαρα σε κάνουν να θέλεις να βουτήξεις με την μια... Και βέβαια, η βόλτα μας by boat είχε και τα τυχερά της μια που συναντήσαμε και τον τέως με την κυρία του και την υπέροχη Αφρόεσσα.
Η επιστροφή το απόγευμα δεν ήταν και το καλύτερο μου, μια που γυρίασμε οδικώς με τις στροφές που λέγαμε, οπότε όταν έφτασα πια σπίτι και τελείωσα με το άνοιγμα της βαλίτσας έπεσα για ύπνο ξερή από τις 10 το βράδυ μέχρι τις 9 την άλλη μέρα το πρωί.. Και έτσι, ξεκούραστη πια, φρέσκια και με τις μπαταρίες μου γεμάτες, πήγα για καφέ στο σπίτι της Μαρίας μαζί με την Λένα και με την ευκαιρία πήρα και τα καινούρια μου δαχτυλίδια.
Τα έφτιαξε η Μαρία από ασήμι που το έχει επεξεργαστεί έτσι ώστε να μοιάζει used, και πέτρες που τις διάλεξα εγώ και έχουν την ενέργεια μου. Μια φυσική πέρλα και μια άλλη διάφανη τυρκουάζ που δεν ξέρω πως την λένε αλλά την λάτρεψα γιατί μου θυμίζει νερό και εννοείται πως δεν θα τα βγάλω από το χέρι μου όλο το καλοκαίρι..
Αργότερα θα ανεβάσω και ένα video που τράβηξα στο δωμάτιο του Amanzoe, το οποίο όμως θα πάρει ώρα απ΄ότι φαίνεται για να ανέβει στο You Tube οπότε θα κάνω update στο ποστ.. Στο μεταξύ σας εύχομαι να περάσετε μια υπέροχη Κυριακή και όπου κι αν είστε, να απολαύσετε την λιακάδα και να μοιραστείτε στιγμές και χαμόγελα με τους ανθρώπους που αγαπάτε.. Με κρίση ή χωρίς, ζούμε σε έναν ευλογημένο τόπο με αυτόν τον ήλιο που τα κάνει όλα πιο όμορφα και πιο απλά.. Και η πικρή αλήθεια είναι πως μ΄αυτό το μαγικό οικοπεδάκι με το οποίο μας προίκισε το σύμπαν, θα έπρεπε ως χώρα να είμασταν η μεγαλύτερη τουριστική βιομηχανία στον κόσμο.. Τι κρίμα που αντί να δουλέψουμε όλοι μαζί λοιπόν για να αξιοποιήσουμε αυτό το μοναδικό δώρο που μας δόθηκε, αναλωνόμαστε σε σε μικροπολιτικές, ρεμούλες, ίντριγκες και λοιπά - εντελώς κακόγουστα- εμπριμέ..
4 comments:
Τέλειο... Πάω στοίχημα ότι δεν δέχονται παιδιά ή μήπως όχι; Και να δέχονται μετά τον ωραιότατο, πρωινό καυγά με την μικρή (4,5 ετών!) που η μικρή τον τράβηξε γύρω στις 6 ώρες με την παράσταση "Επίδαυρος Νο 525", ΔΕΝ θα το τολμούσα. Όμως με κάνατε ήδη να ονειρεύομαι weekend για δύο κι αυτό -πιστέψτε με- είναι πολύ σημαντικό. Καλή Κυριακή... Anna Melano
Φαίνεται τέλειο. Πόσο κοστίζει το δωμάτιο. Ή να ρωτήσω καλύτερα πόσα εγκεφαλικά θα πάθω αν μπω στο site να δω? Καλημέρα!
Μαργαρίτα Π.
http://www.costabianca.gr/
Anna Melano@ Δεν είναι μέρος για παιδιά για να πω την αλήθεια.. Είναι μέρος για ρομάντζες, και je t' aime, και τέτοια.. :)
Μαριάννα Π. @ Είναι πάρα πολύ ακριβό.. Δυστυχώς.. Γιατί θα ήθελα πολύ να ξαναπάω αλλά δεν το βλέπω.. :(
Ανώνυμος@ ΟΚ..
Post a Comment