Αύγουστος στην πόλη... Πάνω απ' 'όλα ηρεμία. Άδειοι δρόμοι, κάθε πρωί βρίσκω να παρακάρω μπροστά στο Gaspar και δίπλα στον Βασιλόπουλο, μεγάλη πολυτέλεια.. Φίλοι ανεβάζουν στα social media φωτογραφίες από παραλίες υπέροχες και λαμπερά χαμόγελα, και εγώ ονειρεύομαι βουτιές στο Σωστάκι που όμως φέτος δεν θα γίνουν πραγματικότητα..
Δεν πειράζει.. Ο Αύγουστος στην Αθήνα ντύνεται ανάλαφρα, με παγωμένους καφέδες με φιλενάδες παλιές και καινούριες, με θερινά σινεμά, με ποτά χαλαρά σε βεράντες και κήπους, με ωραίες ξένες σειρές και με ατελείωτα χουζούρια σε δροσερά σεντόνια με το air condition στο φουλ.
Δεν μαγειρεύω σχεδόν καθόλου πια, πέρα από ένα ταψί γεμιστά που έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής από τα αγόρια, εξαντλώ την δημιουργικότητα μου σε σαλάτες, μπιφτέκια και φρυγανιές με τυρί. Τα αποτελέσματα είναι εμφανή πια, όχι μόνο στο σώμα μου αλλά κυρίως στο mood μου, και ένα bras shopping frenzy που μου απέφερε όχι ένα αλλά πέντε καινούρια κομμάτια είναι η τρανή απόδειξη.
Το καλοκαίρι στην πόλη φωτίζεται με χαμόγελα. Το δικό μου πρώτο και καλύτερο, και έπειτα εκείνα των ανθρώπων που αγαπάω... Πολύ... Ανακαλύπτω - ή μάλλον ξαναθυμάμαι- μετά από καιρό, πως όταν χαμογελάει μαζί με το πρόσωπο και η ψυχή σου, το αποτέλεσμα είναι εκτυφλωτικό.. Όχι στην όψη αλλά στην πράξη, μια που παύεις να δίνεις σημασία στα χαζά και τα ανούσια και σερφάρεις με άνεση πρωταθλητή ανάμεσα σε όσα άλλοτε θα σε έριχναν σε κατάθλιψη ή σε καυγάδες. Όταν είμαστε ευτυχισμένοι και καλά έχουμε περισσότερες αντοχές, και ανοχές ίσως... Και ακούμε και παρακολουθούμε χαλογελώντας συμπεριφορές και patterns που κάποτε θα μας τρέλαιναν, και ξεπερνάμε όλα εκείνα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αιτίες για παρεξηγήσεις, στεναχώριες και καυγάδες μια που στο σύμπαν μας δεν υπάρχει χώρος παρά μόνο για χαρά...
Τα περισσότερα βράδια κάπου πάμε... Αν διάλεγα τρεις βραδιές από τις πρώτες δεκαπέντε μέρες αυτού του μήνα, θα ήταν σίγουρα ένα dinner στον Βεζενέ, ένα στο Rakkan και ένα στο Food Mafia. Κυρίως για τις παρέες και για την υπέροχη ενέργεια που μας έκανε να το ξενυχτήσουμε... Αλλά και για το φαγητό. Steamed buns με χοιρινό, bao με γαρίδες και κάρρυ και Vietnamese rolls αντίστοιχα, τρία πιάτα που συνδυάζουν λίγες θερμίδες με υπέροχη γεύση...
Ο Αύγουστος στην πόλη τελικά μπορεί να γεμίσει τις μπαταρίες σου μια χαρά... Είναι ευκαιρία για ανασυγκρότηση, για ενδοσκόπηση, για απολογισμούς.. Γλυκά όλα αυτά, όχι με πίκρες και αυτομαστιγώματα.. Όλα στην ζωή είναι μαθήματα, και ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο και να μαθαίνει, και να παθαίνει... Και αυτό που έχει σημασία τελικά είναι να μπορούμε να βρίσκουμε τις ισορροπίες μας ξανά, διορθώνοντας κάθε φορά αυτά που δημιουργούν τους κραδασμούς, κάνοντας service στην μηχανή και λαδώνοντας τα γρανάζια..
Και τελικά, τα υλικά της ευτυχίας του καθενός είναι διαφορετικά, αυτό μην το ξεχνάμε.. Αλλοί πάνε για την δόξα σ΄αυτή την ζωή, άλλη για τα λεφτά και άλλοι για την αγάπη... Δεν μπορείς να τα έχεις όλα, άλλα φυσικά δικαιούσαι να αλλάζεις στόχους στην διαδρομή. Και μεθόδους. Και να λύνεις και τα μάγια, γιατί όχι, πότε υπογράψαμε συμβόλαιο πως θα μείνουμε μαγεμένοι for ever darling και δεν το κατάλαβα? Όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι και όλα παιζόμενα, ο καθένας κάνει τις κινήσεις του και παίρνει και τα ρίσκα του.. Και όσο πιο έξυπνος είσαι - ουσιαστικά όχι στα λόγια- τόσο καλύτερα ξέρεις πως δεν πρέπει να θεωρείς δεδομένο κανέναν και τίποτα σ΄αυτή την ζωή. Και πως οι σχέσεις είναι σαν τα λουλούδια. Αν δεν τις ποτίσεις, μαραίνονται. Και φυσικά, μια χαρά μπορείς να μετατρέψεις ένα ολόφρεσκο, αρωματικό μπουκέτο σε αποξηραμένο, εδώ υπάρχει κόσμος που το κάνει αυτό επάγγελμα. Αρκεί να θυμάσαι πως τα ξερά μαδάνε, καμιά φορά και πάνω στο ακριβό χαλί σου.
Σήμερα το πρωί, την ώρα που έπινα τον πρώτο καφέ της ημέρας στην βεράντα, ήρθε ένας απρόσκλητος επισκέπτης.. Γούρι λένε.. Για να δούμε.. Καλημέρα και φιλιά.
No comments:
Post a Comment