Monday, March 30, 2009

Απλό κέικ βανίλια.

Σε συνέχεια του προηγούμενου ποστ με τον πρωινό καφέ, και επειδή σήμερα είναι μια από εκείνες τις Δευτέρες του χουζουριού που εγώ προσωπικά θα τις περάσω κάνοντας "absolutely nothing" - που σημαίνει πως αφού ξύπνησα με την ησυχία μου γύρω στις δέκα παρά, έκανα δυο δουλίτσες στο σπίτι και θα κάνω και άλλη μια αργότερα (θα μαγειρέψω κάτι γρήγορο για το παιδί μου δηλαδή), θα απολαύσω τον καφέ μου μαζί με μια φέτα κέικ και στην συνέχεια θα αφοσιωθώ σε απολύτως εποικοδομητικά πράγματα όπως ένα καινούριο puzzle game που έχω ανακαλύψει τελευταία και ένα research που έχω αναλάβει για το που θα πάμε διακοπές φέτος το καλοκαίρι που αποφασίσαμε να κάνουμε μερική απιστία στο νησί.
Το συγκεκριμένο κέικ είναι απλό και πάρα πολύ νόστιμο, είναι αφράτο και εντυπωσιακό στην όψη, κρατάει αρκετά - εγώ το έφτιαξα την Πέμπτη- και, το βασικότερο, συνοδεύει μαγικά τον καφέ, πρωινό ή απογευματινό, χαλαρό ή βιαστικό, με Ελένη ή χωρίς... Ίσως, ακόμα και με Βίκυ.

Απλό κέικ βανίλια.

Υλικά



400 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
4 αυγά
200 γρ. βούτυρο
400 γρ. ζάχαρη
1 teaspoon βανίλια (ή ένα βανιλάκι)
200 γρ. γάλα φρέσκο
2 κουταλάκια του γλυκού backing powder
μια πρέζα αλάτι
ζάχαρη άχνη για την διακόσμηση.

Εκτέλεση

(Το αγαπημένο μου μίξερ έτοιμο για μια ακόμα "επικίνδυνη αποστολή".)

Χωρίζουμε τα ασπράδια από τους κρόκους και τα χτυπάμε σφιχτή μαρέγκα. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι, το αλάτι και το backing powder και τα αφήνουμε στην άκρη. Στο μπολ του μίξερ, χτυπάμε την ζάχαρη με το βούτυρο, την βανίλια και τους κρόκους πολύ καλά μέχρι να γίνει το μείγμα πολύ αφράτο. Προσθέτουμε σταδιακά το αλεύρι και το γάλα μέχρι να ενσωματωθούν τέλεια και στην συνέχεια, προσθέτουμε και την μαρέγκα και ανακατεύουμε στην χαμηλή ταχύτητα μέχρι να ανακατευτεί και εκείνη καλά με τα υπόλοιπα.
Βάζουμε το μείγμα σε βουτυρωμένη φόρμα και το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στο κάτω ράφι, στους 170 βαθμούς μέχρι να ψηθεί τόσο ώστε όταν βυθίζουμε μέσα του μια οδοντογλυφίδα να βγαίνει στεγνή. (περίπου 35 - 40 λεπτά ανάλογα τον φούρνο).
Το αφήνουμε να κρυώσει αρκετά, το ξεφορμάρουμε σε μια πιατέλα και όταν κρυώσει τελείως το διακοσμούμε με ζάχαρη άχνη.... Και... Ιδού το αποτέλεσμα....

Πριν.....


Και μετά.....



Υ.Γ. Η αυριανή βραδιά ανήκει στους Χρυσούς Σκούφους και η yours truly ετοιμάζεται πυρετωδώς για κανονική ανταπόκριση... Μέχρι τσαντάκι βραδινό που να χωράει την φωτογραφική μου μηχανή έχω βρει, ώστε να τραβήξω όλα τα πιάτα... Βέβαια για συνταγές ούτε λόγος, όμως δεν πειράζει... Ελπίζω ότι θα βρείτε το θέμα ενδιαφέρον, έστω και οπτικά...:-)

12 comments:

elekat said...

Καλημέρα fevis και καλή εβδομάδα!
Εχω ακριβώς την ίδια φόρμα και με βολεύει γιατί είναι ψηλή και στενή αλλά θέλει περισσότερη ώρα ψήσιμο από τις άλλες τις κλασσικές!
Τέλειο το κεκάκι, θα το επιχειρήσω σύντομα κι εγώ!

natasha hassiotis said...

έχω κι εγώ πολλές φόρμες και ψηλές και κοντές, αλλά το περιεχόμενο είναι άντε να μην πω. μια φορά ποστάρισα φωτο του γλυκού και άκουσα όσα δεν πιάνει η σκούπα, μέχρι και φαί του σκύλου μου είπαν ότι ήταν. κλαψ κλαψ.

Anonymous said...

θέλω τη συνταγή από το "absolutely nothing" γιατί ποτέ δεν το έχω κάνει και μου αρέσει τόοοοσο πολύ το άτιμο ;-)

Ευχάριστο το καινούριο blog, όπως και το παλιό βέβαια.

ΦΟΥΛΗ said...

Καλή μου fevis,καλησπέρα.
Πρώτα πρώτα θα πάω να πάρω φόρμα, γιατί στο ταψάκι δεν είναι εμφανίσιμο το κεικ,και θα το τιμήσω.
χαιρετώ!!!!!!!!!!!!!!!!

wintersea said...

Ωωωωω, η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά και εννοώ βεβαίως το γρασιδί μίξερ με την ξαδέρφη του τη φρυγανιέρα από δίπλα! Τρελαίνομαι με τέτοια χρώματα στις κουζίνες!!!

Το κεκάκι ωραίο, αλλά εγώ θέλω να 'χει μέσα και κακάοοοοο....

Φιλιά :)

La Gigi said...

ωραίο το κέικ αλλά θέλω angel food...
Με αρεσει πολυ το σετακι μιξερ-τοστερ!
Καλη διασκεδαση 2morow και περιμενω το ρεπορταζ :)
φιλιάα

Valisia said...

Τελικά τα απλά είναι και τα πιο γευστικά.Δεν κερνάς όμως κι εσύ κανά κομμάτι....ή μήπως μας χαρίζεις το κεικ ως έχει;

Pastaflora said...

Νομίζω ότι θα σου κάνω μια επίσκεψη μετά του φραντολακίου! Και μια χρήσιμη πληροφορία: ο μινιμαρκετάς μας έχει φέρει όλο το ... Μανδραγόρα στη γειτονιά! Μιλάμε για απίστευτα πράγματα, ελιές, μπαχαρικά, λάδια κι ότι άλλο μπορείς να φανταστείς.

Anonymous said...

Ax φιλενας, ζηλευω τους χρυσους σκουφους. Περιμενω κι εγω με αγωνια το ρεπορταζ. Μου αρεσει πολυ το..αρειανο σου μιξερ και η ασσορτι λουλουδατη τοστιερα. Κις!

ΑΧΤΙΔΑ said...

Καλημέρα φιληνάδα μου , υπέροχο το κέικ και υπέροχη η φόρμα σου , νομίζω οτι πρέπει κι εγώ να πάρω μια πιο μποντέρνα..έχω τη κλασική,,άντε τώρα δώσε μια φετούλα για πρωινό!

fevis said...

lena@ Η φόρμα αυτή είναι πράγματι πολύ εντυπωσιακή.. Εγώ την πήρα για την Charlotte αλλά όπως βλέπεις, την χρησιμοποιώ και για άλλες δουλειές...

highvoltagepress@ Καλέ, μην ακούς τις κακίες του κόσμου... Άλλωστε, αν δεν αποτύχεις πως θα βελτιωθείς?

despinak@ Σ' ευχαριστώ πολύ!! Το absolutely nothing είναι αρκετά απλό αν συμβιβαστείς με το γεγονός πως πάει μαζί με την... ανεργία...:-)

Φούλη@ Καλημέρα και από μένα!!!

wintersea@ Αφού το ξέρεις πως είμαι τρελοκοτσιδού... Την φρυγανιέρα όταν την είδα έπαθα coup de foudre!!! Τώρα ψάχνω να βρω ασορτί βραστήρα και τοστιέρα...:-)

melissoula@ Και εγώ θέλω angel food και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν το φτιάχνω κι όλας... Γιατί θα το φάω...:-) Φιλιά!!!

valisia@ Πες το και έγινε παιδί μου!! Πότε θέλεις να στο φτιάξω και να στο στείλω?

pastaflora@ Να έρθετε, να έρθετε!!! Τρελαίνομαι για φρατζολάκια... Όσο για το μίνι μάρκετ, το ξέρω και πολύ χαίρομαι... Αρκεί να στηρίξει την προσπάθεια η γειτονιά γιατί θα είναι κρίμα να μην πετύχει το πείραμα...

despinarion@ Το ρεπορτάζ είναι έτοιμο και ελπίζω να σου αρέσει... Φιλιά πολλά...

αχτίδα@Να πάρεις, να πάρεις γιατί η έμφάνιση μετράει όσο και να' ναι... Αν και εσύ, από ότι έχω δει, φτιάχνεις αριστουργήματα και χωρίς ειδικές φόρμες...:-)

Anonymous said...

Έκανα κάποιες αλλαγές για να το κάνω υγιέινο ...το έφτιαξα με 300 γραμμάρια ζάχαρη καστανή και με γάλα σόγιας και φυτικό βούτυρο. Εγίνε ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΌ !!!!!!!!!!!