Charlotte σοκολάτα

Την Παρασκευή αποφάσισα να κάνω το πρώτο μου "επίσημο" τραπέζι στο καινούριο σπίτι... Μην φανταστείτε κάτι το φοβερό, για έξι άτομα μαγείρεψα, μια που κάλεσα τους απολύτως κολλητούς μας αφού το σπίτι δεν είναι ακόμα τελείως έτοιμο για πολυπληθέστερες μαζώξεις... Όμως είχα κέφι τρελό να μαγειρέψω και έτσι έφτιαξα από το ψωμί (με cheddar και καυτερές πιπεριές που έχει γίνει τελικά μεγάλο hit), μέχρι το γλυκό... Το μενού περιλάμβανε ταρτάκια σολομού, πράσινη σαλάτα με vinaigrette, ιταλικό παστίτσιο και την Charlotte σοκολάτας (η συνταγή της οποίας ακολουθεί και που όσες φορές την έχω φτιάξει βγαίνει πάντα σούπερ αρκεί να την προσφέρετε σε σοκολατοmaniacs όπως η φιλενάδα μου η Μάρθα....
Το συγκεκριμένο μενού έχει το πλεονέκτημα πως όλα είναι έτοιμα από πριν οπότε, όταν έρθουν οι καλεσμένοι σας δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτα περισσότερο από το να τους σερβίρετε και στο τέλος, να φτιάξετε το γλάσο για το γλυκό , πράγμα που γίνεται σε πέντε λεπτά.. Έτσι, έχετε όλο το βράδυ για να απολαύσετε την παρέα αντί να είστε χωμένοι μέσα στην κουζίνα ετοιμάζοντας πιάτα a la minute... Στα επόμενα ποστ θα σας δώσω όλες τις συνταγές, αλλά σαν ανάποδος άνθρωπος, ξεκινάω από το τέλος.... Για την Charlotte θα χρειαστείτε μια βαθιά φόρμα την οποία εγώ ταλαιπωρήθηκα αρκετά να βρω... Τελικά την ανακάλυψα στην Παρουσίαση...

Charlotte σοκολάτας.

Υλικά.

1 1/2 πακέτο μπισκότα σαβουαγιάρ

Για την κρέμα:
400 γρ κουβερτούρα τεμαχισμένη σε μικρά κομμάτια
400 γρ. κρέμα γάλακτος χτυπημένη στο μίξερ μέχρι να γίνει πηχτή σαν γιαούρτι
300 γρ κρέμα γάλακτος

Για το σιρόπι

150 γρ νερό
100 γρ ζάχαρη
30 γρ μαύρο ρούμι

Για το γλάσο

150 γρ κουβερτούρα κομμένη σε μικρά κομμάτια
150 γρ. κρέμα γάλακτος

Για την διακόσμηση

1 πλάκα σοκολάτα γάλακτος σε θερμοκρασία περιβάλλοντος.

Εκτέλεση.

Κρέμα:
Βάζουμε την τεμαχισμένη σοκολάτα σε ένα μεταλλικό μπολ. Ρίχνουμε τα 300 γρ κρέμα γάλακτος σε ένα κατσαρολάκι και την βάζουμε στην φωτιά. Μόλις κοχλάσει την αποσύρουμε και την αδειάζουμε πάνω στην κουβερτούρα. Ανακατεύουμε καλά με μια σπάτουλα μέχρι να προκύψει ένα ενιαίο μείγμα. Αφήνουμε να κρυώσει για λίγο και όταν φτάσει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος ρίχνουμε μέσα την χτυπημένη κρέμα γάλακτος και ανακατεύουμε απαλά μέχρι να γίνει ένα.






Σιρόπι:
Σε μια μικρή κατσαρόλα βράζουμε το νερό και την ζάχαρη ανακατεύοντας καλά. Τα φήνουμε να βράσουν για ένα περίπου λεπτό (από το σημείο βρασμού) αποσύρουμε από την φωτιά, ρίχνουμε το μαύρο ρούμι και ανακατεύουμε.

Συναρμολόγηση: Ραντίζουμε όσα σαβουαγιάρ χρειαστούν (περίπου 1 1/2 πακέτο) με το σιρόπι. Καλύπτουμε τα εξωτερικά τοιχώματα της γνωστής, βαθιάς φόρμας με σαβουαγιάρ και γεμίζουμε με κρέμα μέχρι την μέση. Καλύπτουμε με μια στρώση σαβουαγιάρ (εδώ χρειάζεται και λίγη κοπτο- ραπτική για να μπουν μπισκότα σε όλο το πλάτος) ρίχνουμε την υπόλοιπη κρέμα και τελειώνουμε πάλι με μια στρώση σαβουαγιάρ. Σκεπάζουμε την φόρμα με wrap και την βάζουμε στο ψυγείο τουλάχιστον για 4 ώρες. Το πιο απλό είναι να ετοιμάσετε το γλυκό από την προηγούμενη.

Λίγο πριν το σερβίρετε, βγάζετε την φόρμα από το ψυγείο, την βυθίζετε για μερικά δευτερόλεπτα σε μια κατσαρόλα με καυτό νερό και ξεφορμάρετε σε μια πιατέλα. Φροντίστε να κόψετε τις άκρες των σαβουαγιάρ αν περισσεύουν πάνω από την κρέμα πριν αναποδογυρίσετε την φόρμα για να καθίσει το γλυκό σωστά. Στην συνέχεια ετοιμάζετε το γλάσο:
Σε ένα κατσαρολάκι ρίχνετε την κρέμα γάλακτος και την αφήνετε να βράσει. Μόλις πάρει βράση την αποσύρετε και την ρίχνετε πάνω στην κουβερτούρα. Ανακατεύετε καλά μέχρι να γίνει κρέμα. Ρίχνετε την μισή πάνω από την Charlotte και την υπόλοιπη μπορείτε να την σερβίρετε σε μια σαλτσιέρα έτσι ώστε να συμπληρώσει ο καθένας -αν θέλει- όση θέλει. Διακοσμείτε την Charlotte με ξύσματα σοκολάτας γάλακτος που έχετε ετοιμάσει από πριν χρησιμοποιώντας το ειδικό εργαλείο για την παρμεζάνα.

Υ.Γ. Η πρώτη φωτογραφία δεν είναι δική μου γιατί ενώ θυμήθηκα να φωτογραφίσω το process, την ημέρα του τραπεζιού ξεχάστηκα και δεν απαθανάτισα το δημιούργημα μου πριν το σερβίρω... Σας υπόσχομαι όμως πως ήταν εξ' ίσου εντυπωσιακό, για να μην σας πω εντυπωσιακότερο... Next time... Τι να πω... Θα μπω στο πνεύμα του blog κάποια στιγμή η ξανθιά...:-)