Άντε πάλι με την Ελένη....

Λοιπόν... Βαρέθηκα να ακούω αναλύσεις του περιβόητου διαζυγίου όπου σταθώ και όπου βρεθώ... Και στην τηλεόραση, και στα καφέ, και στα blogs, του δικού μου συμπεριλαμβανομένου... Πόσο λυπημένη ήταν η Ελένη, γιατί φοράει ακόμα την βέρα της, γιατί πήγαν μαζί με τον κύριο Λάτσιο στους δικηγόρους, αν έχουν υπογράψει προγαμιαίο συμφωνητικό... Μέχρι η φουρνάρισα εχτές, όταν μου τύλιγε το ψωμί μου με ρώτησε πολύ σοβαρά αν "εγώ που είμαι δημοσιογράφος έχω μάθει τι τύπος είναι αυτός για τον οποίο η Ελένη χάλασε το σπίτι της..." Έλεος πια... Που αν όντως υπαρχει κάποιος άνθρωπος για τον οποίο χώρισε η Ελένη, ούτε ψύλλος στον κόρφο του δεν θα ήθελα να είμαι... Γιατί φαντάζομαι πως είναι άλλο πράγμα να φλερτάρεις, ή και να πηδάς ακόμα, την βασσίλισα της πρωινής ζώνης - έστω και την έκπτωτη- και άλλο πράγμα να γίνεις ο επίσημος σύντορφος της και η πιθανή πέτρα του σκανδάλου και να σε κυνηγάνε ο ρεπόρτερ Τσίλι και η Κατερίνα του Star νυχθημερόν... Εκεί να δείτε για πότε τελειώνει ο έρωτας...
Anyway, ένα είναι βέβαιο πια.. Πως τις κινήσεις marketing και δημοσίων σχέσεων - βλέπε δελτία τύπου και χειρισμό σοβαρής δημοσιότητας (σε ποσότητα εννοώ) καλό είναι να τις αναθέτουν σε αληθινούς επαγγελματίες... Γιατί είναι άλλο να καλείς τα κανάλια να σε δούν να παντρεύεσαι, να βαφτίζεις τα παιδιά σου, να αράζεις πρώτη ομπρέλα στην Ψαρού και να κάνεις shopping στην Κηφισιά και άλλο να θεωρείς πως όταν έρθει η ώρα να χωρίσεις αρκεί μια ανακοίνωση για να κάνουν όλοι τουμεπκί ψιλοκομμένο... Και φυσικά, είναι επίσης βέβαιο πως όποια και να είναι η εξέλιξη αυτής της ιστορίας - που διάφορα σχόλια "κύκλων" του ζευγαριού του τύπου "αφήστε τα παιδιά γιατί μπορεί να τα ξαναβρούν" μας βάζουν σε διάφορες σκέψεις για το πως και το γιατί αυτής της ιστορίας- η εικόνα της ωραίας Ελένης δεν θα είναι ποτέ η ίδια.. Όχι γιατί αποφάσισε να χωρίσει (αν χωρίσει) φυσικά... Αλλά γιατί πουλούσε τόσον καιρό τόσο καλά κάτι που προφανώς δεν ήταν αληθινό που δύσκολα το κοινό της θα την ξαναπιστέψει... Έβλεπα χτες αποσπάσματα από μια συνέντευξη που είχε δώσει στον Νίκο Χατζηνικολάου πριν από δύο περίπου χρόνια.. Όπου κοιτάζοντας την κάμερα κατάματα, όπως πάντα, έλεγε για πολλοστή φορά το πόσο πολύ αγαπούσε τον άντρα και τα παιδιά της, το πόσο ήταν και θα έμεναν για πάντα το κέντρο του σύμπαντος της, το ότι αν ποτέ χρειαζόταν να διαλλέξει ανάμεσα στην δουλειά και την οικογένεια της η επιλογή ήταν απλή και δεδομένη και πως αν ποτέ ερωτευόταν σιγά μην χώριζε... Θα έφευγε μακριά, τρέχοντας... Έτσι έλεγε τότε... Και τα έλεγε τόσο, μα τόσο ωραία που την πίστευαν όλοι... Κρίμα που κανείς δεν της μίλησε για το παραμύθι με τον βοσκό και τον λύκο....
Και αν μέσα σε όλα αυτά βάλουμε και τα σοβαρά αδειάσματα του θέματος από δημοσιογράφους άλλου βελινεκούς όπως η Έλλη Στάη και η Πόπη Διαμαντάκου και οι ειρωνίες τύπου "ένα σπίτι καίγεται" που τραγουδούσαν χτες με νόημα στην εκπομπή τους ο ι Χαριτάτος - Καραμέρος, νομίζω πως είναι εύκολο να πάρουμε μια ιδεά του τι μέλλει γενέσθαι όταν ξεφουσκώσει λίγο το θέμα και επανέλθουν οι (τηλεοπτικές και πραγματικές) ισορροπίες... Κρίμα πράγματι ... Γιατί τελικά, η μεγαλύτερη μαγκιά είναι να ξέρει κανείς πότε πρέπει να φύγει, με το κεφάλι ψηλά.... Και όχι το να έχει μάθει απταίστως να πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες...
Καλημέρα και φιλιά πολλά... Πάω στο Golden Hall για καφέ με την μαμά μου και μετά το πρόγραμμα έχει άλλο καφέ, απογευματινό, με λατρεμένη φιλενάδα... Λέτε να σπάσουν τα νεύρα μου?:-))))

Υ.Γ. Τελικά πάντως, από 'δω μας έχουν από ΄κει μας έχουν, όλο με τα του διαζυγίου ασχολούμαστε... Οπότε, μια ακόμα φωτογραφία του (τέως?) ζεύγους είναι ότι πρέπει για την περίσταση...