Τσικνοπέμπτη? Μπα....

Αυτό το Πάσχα που έρχεται τόσο γρήγορα αλλά και τόσο μουλωχτά φέτος, να δείτε που θα το καταλάβουμε στα τελειώματα... Με τον κουραμπιέ στο στόμα (που λέει ο λόγος γιατί εγώ όπως σας έχω εξηγήσει προτιμώ τα Panetone) θα πάμε να τσικνήσουμε σήμερα, αν είναι δυνατόν... Εδώ πριν από δέκα μέρες στο Montreux και στην Λωζάνη τα μαγαζιά ήταν τίγκα στα χριστουγεννιάτικα φωτάκια, μέχρι φωτεινούς ταράνδους είδα, πως θα μπω τώρα στο mood της νηστείας και της προσευχής η εν πολλές αμαρτίες περιπεσούσα?
Τέλος πάντων, ειδικά για το σημερινό να σας πω την αλήθεια σκασίλα μου, εγώ μόνο για την παρέα θα πάω γιατί αυτό που την πέφτουν στα τεράστια τα κρέατα τα μισοψημένα σαν λυκόσκυλα καθόλου δεν μου ταιριάζει... Πρώτον το κρέας στεγνό, εγώ δεν το τρώω... Θέλω την σαλτσούλα μου, ιδανικά ψωμάκι γύρω - γύρω, την πατατούλα την τηγανητή (must)... Και το σαγανάκι μου, και το κολοκυθάκι μου το τηγανητό και το τζατζικάκι μου... Δεύτερον έχω ένα θέμα με το μέρος, δεν πετάω και την σκούφια μου, αλλά είπαμε... Είναι λατρεμένη η παρέα οπότε θα το καταπιώ...
Και τώρα που λέμε για παρέα, εχτές το απόγευμα πέρασα υπέροχα με την φίλη μου την Λιάνα, που πέρα από λατρεμένη κολλητή με άψογο γούστο στα ρούχα και τις τσάντες και στυλ impeccable, είναι και μάστορας στο good life... Να δείτε σερβίτσια ασορτί με το πολύ φιν φον τσάι της να πάθετε την πλάκα σας... Μιλάμε για τον ορισμό της εξειδίκευσης στο table setting... Και εννοείται πως θα την ψήσω να με πάει να πάρω και εγώ τέτοια φλυτζάνια...:-)




Αράξαμε λοιπόν στον μαγικό οντά της, κουτσομπολέψαμε, ήπιαμε τα Tea of Life τσάγια μας, φάγαμε τις λιχουδιές μας, παίξαμε και με το κομπιούτερ της που της το οργάνωσα λιγάκι (ναι, τώρα και τεχνικός υπολογιστών η Ευούλα), πήρα και πεσκέσι φεύγοντας ένα υπέροχο coffee cake από το οποίο μασουλάω αυτή την στιγμή ένα μεγάλο κομμάτι, και επέστρεψα σπίτι very, verry, happy.... Μου χρωστούσε η ζωή μια ακόμα κολλητή, αυτό νομίζω, και μου την έστειλε με τον πιο γλυκό τρόπο μια που ταίριαξαν και οι άντρες μας μαγικά και όλα κύλησαν τόσο εύκολα και τόσο απλά σαν να ήταν meant to happen...



Έκανα όμως και shopping εχτές.. Πήγα το πρωί στο Cook Shop για να αλλάξω κάτι δώρα και αγόρασα μια ζυγαριά ακριβείας σε πράσινο χρώμα για να ταιριάζει με το υπόλοιπο setting της κουζίνας μου και ένα από αυτά τα τεράστια τηγάνια με το καπάκι που θεωρητικά μπαίνουν και στον φούρνο..



Εγώ τουλάχιστον τέτοιο ήθελα γιατί έχω διάφορες σούπερ συνταγές που θέλουν τέτοιο σκεύος αλλά η αλήθεια είναι ότι όταν το έφερα στο σπίτι και το άνοιξα άρχισα να έχω αμφιβολίες.. Κατ΄αρχάς γιατί στις οδηγίες δεν λέει κάτι για φούρνο και έπειτα γιατί ... Δεν ξέρω γιατί, έτσι, μου μπήκε η ιδέα... Εσείς τι λέτε? Μπαίνει ή όχι έτσι οπως το βλέπετε? UPDATE!!! Τελικά τηλεφώνησα στην εταιρία (Green Pan λέγεται) και μου είπαν ότι ΝΑΙ!!!! μπαίνει και στον φούρνο το σκεύος μου το οποίο λέγεται Πλακερό....Όσο ζεις μαθαίνεις τελικά..:-))




Αυτά για σήμερα, και σας αφήνω γιατί έχω διάφορες δουλειές... Πρέπει να πάω να πληρώσω κάτι λογαριασμούς, να στοκάρω καφέδες από την Nespresso γιατί μας τελειώνουν, να πάω και σούπερ μάρκετ... Και μετά πρέπει να ακονίσω τα δόντια μου για το βράδυ για να χυμήξω στα κοψίδια... Γκρρρρρρ...... Γαβ... Γαβ.....