Θεσσαλονίκη μέρος τρίτο και τελευταίο...

Καλά, αυτή η επιστροφή στην Αθήνα με ρήμαξε....Κανονικά όμως... Από την Δευτέρα το βράδυ αργά ένοιωθα λίγο παράξενα, σαν να ζαλιζόμουνα λίγο, σαν να ανακατευόμουνα, αλλά έπεσα να κοιμηθώ και ξεχάστηκα, και έπειτα το πρωί ξυπνήσαμε βιαστικά για να φύγουμε και δεν πρόλαβα να το πολυ- σκεφτώ, αλλά στην προσγείωση τα είδα όλα!!! Με τεράστια αυτοσυγκράτηση κατάφερα να φτάσω μέχρι το αυτοκίνητο και μετά στο σπίτι όπου κατέρευσα... Μα τι στο καλό.. Με φτύσανε? Τέλος πάντων, σήμερα είμαι πολύ καλύτερα, έχω βέβαια έναν βήχα που το ξέρω πως θα με ταλαιπωρήσει γιατί πάντα με ταλαιπωρούν οι βήχες και το κατάλαβα πως κρύωσα μόλις φτάσαμε στην Θεσσαλονίκη, αλλά αυτό είναι το λιγότερο... Τουλάχιστον δεν έχω όλα τα υπόλοιπα τα εκνευριστικά... Θα φυλαχτώ βέβαια και σήμερα αλλά είμαι σίγουρη πως τα δύσκολα πέρασαν...

Πίσω στα του ταξιδιού τώρα που δεν πρόλαβα να σας τα διηγηθώ όπως ήθελα, η Δευτέρα που ήταν η τελευταία μέρα μας στην πόλη είχε πρόγραμμα σούπερ.. Κατ' αρχάς είδα την φιλενάδα μου την Δώρα που την είχα επιθυμήσει, ήπιαμε καφεδάκι στην Pasta Flora Darling που όμως είχε πολύ δυνατή μουσική αυτή την φορά και μας ταλαιπώρησε κάπως, είδα φωτογραφίες της θεάς κόρης της και τρελάθηκα, είπαμε τα δικά μας και δώσαμε ραντεβού με το καλό, στην Αθήνα πια...:-)


(Pasta Flora Darling..)


Και το βράδυ, φάγαμε τα περίφημα μπιφτέκια γεμιστά με γύρο... Που τα έφερε ο Σταύρος στο σπίτι βέβαια, κορνάρωντας σαν να μετέφερε νύφη, μια που η Στέλλα αρνήθηκε κατηγορηματικά να πάμε να φάμε στην Τούμπα στον "Βέγγο" και προτίμησε να στήσει το πιο ανατερπτικό table setting για τέτοιου είδους φαγητό, αλλά έτσι είναι η φίλη μου.. Φιν φον και ανατρεπτική ταυτοχρόνως... Η βραδιά εξελίχθηκε ακριβώς όπως την περίμενα, γελάσαμε μέχρι δακρύων δηλαδή και όταν φύγαμε αργά το βράδυ από το Πανόραμα, το κρύο ήταν απίστευτο!!! Πολικό...:-)))


(Μπιφτέκι γεμιστό με γύρο από τον Βέγγο στην Τούμπα σε φιν φον table setting Στέλλας..:-))))



Τέλος, από τις ωραιότερες εμπειρίες αυτής μας της φοράς στην Θεσσαλονίκη ήταν η επίσκεψη στο Μουσείου Κρασιού του Βαγγέλη Γεροβασιλείου στην Επανωμή... Μα ξενάγησε ο ίδιος και αυτό τα έκανε όλα ωραιότερα, αλλά πραγματικά σας λέω, είναι κάτι που αξίζει να το δείτε... Ειδικά το κομμάτι με τα ανοιχτήρια με εντυπωσίασε.. Μιλάμε για 2.700 περίπου κομμάτια, από τα πρώτα μικρά ανοιχτήρια που χρησίμευαν για το άνοιγμα των μπουκαλιών των αρωμάτων των κυριών και αποτελούσαν μέρος του νεσεσαίρ των καλυντικών τους μέχρι τα πιο πρόσφατα, και ανάμεσα τους δείγματα εξαιρετικά και πάρα πολύ σπάνια... Ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου δεν χρειάζεται νομίζω συστάσεις, εγώ θα πω μόνο πως είναι ένας αληθινός εραστής του κρασιού και της δουλειάς του και ένας κύριος με όλα τα γράμματα κεφαλαία... Και οι φωτογραφίες που ακολουθούν ελπίζω να σας δώσουν μια ιδέα για το τι μπορεί να δημιουργήσει το μεράκι, το πάθος και το όραμα ενός ανθρώπου, ή δύο μάλλον, μια που και η Σόνια, η γυναίκα του έχει συμβάλει απολύτως στην πραγματοποίηση του ονείρου του αγαπημένου της...


(Νεσεσαίρ καλυντικών εποχής με ανοιχτήρι)




(Διάφορα εργαλεία για το κλάδεμα των αμπελιών)


(Η εξέλιξη του γυάλινου μπουκαλιού με αυθεντικά δείγματα..)



(Αυτό το παπάκι είναι από τα πρώτα ανοιχτήρια για σαμπάνιες.. Που είχαν και βρυσάκι όπως βλέπετε για να σερβίρουν τα πρώτα ποτήρια έτσι ώστε να μην χάνεται το κρασί που πεταγόταν από την πίεση...)



(Ανοιχτήρια ζωάκια..)




(Αυτό είναι αφιερωμένο στον υπουργό που διέταξε την ποτοαπαγόρευση ο οποίος είναι ξαπλωμένος μέσα στο... κρεβατάκι του...:-)))






(Μοναδικά, σπάνια κομμάτια, μικρά έργα τέχνης..)






(Και μια σειρά από φωτογραφιές ακόμα, ελάχιστες μπροστά σε όλα όσα είδαμε αλλά που ελπίζω να σας εξάψουν λίγο το ενδιαφέρον και όταν βρεθείτε προς Θεσσαλονίκη να πάτε να τα δείτε και εσείς από κοντά...:-)








Μην μου πείτε πως δεν ήταν υπέροχα? Καλημέρα και πολλά φιλιά!!!