Χαράζοντας πορεία...

Σας έχω πει πολλές φορές πως αφήνω την ζωή να με οδηγεί εκεί που θέλει.. Μετά από πολλά χρόνια που πάλευα ενάντια στο ρεύμα της, με πάθος και με εξαιρετικά αμφιλεγόμενα αποτελέσματα, κάποια στιγμή κουράστηκα και αφέθηκα.. Ευτυχώς... Παραχώρησα την μανία μου για έλεγχο στο σύμπαν - φταίει απολύτως και ο Χοϊμες γι' αυτό- και άρχισα να αφουγγράζομαι τα μηνύματα του... Και να τα ακολουθώ... Ακούγεται χαζό, το ξέρω, έχω δει πολύ κόσμο να χαμογελάει όταν αναπτύσσω την θεωρία μου γιατί σιγά μην την κρατούσα για τον εαυτό μου, αλλά δεν με νοιάζει... Εγώ ξέρω πως αυτή η τακτική μόνο καλά με έχει πάει μέχρι σήμερα... Κυρίως γιατί με βοήθησε να είμαι καλά με τον εαυτό μου και τους γύρω μου.. Κάνοντας επιλογές για μένα και όχι για εκείνους..
Όχι με την εγωιστική έννοια, του να ασχολούμαι μόνο με την πάρτη μου, αλλά με το να ακούω την ψυχή και τις ανάγκες μου και να αφήνομαι στα καινούρια πράγματα, όταν αυτά παρουσιάζονται μπορστά μου... Είτε με την μορφή επαγγελματικών ευκαιριών, είτε με την μορφή ανθρώπων.. Δεν μπορώ να σας το εξηγήσω πιο απλά, πάντως η ζωή μου φέρνει πάντα αυτό που χρειάζομαι... Αυτό που έχει ανάγκη το μέσα μου... Εκτός από χρήματα βέβαια, αλλά νομίζω πως όπως λέει και η Μαρία που με ξέρει πια σαν την χούφτα της, αυτό συμβαίνει επειδή ποτέ δεν τα είχα σαν προτεραιότητα στο μυαλό μου... Μήπως άραγε πρέπει να το καλλιεργήσω λίγο το θέμα? :-)))
Βλέπετε, εγώ ήμουν από μικρή παιδί της περιπέτειας.. Και έζησα πολλές περιπέτειες μέχρι σήμερα, δόξα τον Θεό, άλλες όμορφες και άλλες εξαιρετικά δυσάρεστες, αλλά ακόμα και αυτές με κάποιον μαγικό τρόπο, όταν κόπασε η μπόρα, με πήγαν παρακάτω... Άλλαξα και δουλειές πολλές, ξεκίνησα από την διαφήμιση και τις δημόσιες σχέσεις, στην συνέχεια παράτησα μια πολλά υποσχόμενη καριέρα στο marketing για να γίνω μαμά, μετά ξεκίνησα να κάνω μεταφράσεις, μετά πέρασα στην δημοσιογραφία, μετά θέλησα να γίνω φουρνάρισα - baker για την ακρίβεια- και ποιος ξέρει τι άλλο μου επιφυλάσει το μέλλον.. Κυρίως όμως, κράτησα ανοιχτές τις πόρτες μου στους ανθρώπους που συνάντησα όλα αυτά τα χρόνια, εκείνους που με γνώμονα την προσωπική μου πυξίδα αναγνώρισα στην διαδρομή σαν "δικούς" μου, και αυτή νομίζω πως ήταν τελικά η μεγαλύτερη μου επιτυχία... Γιατί χρειάζεται μεγαλύτερη τόλμη, να δίνεσαι σε φιλίες και σχέσεις με πάθος και με καλή προαίρεση, και γιατί χρειάζεται υπομονή, μια που οι άνθρωποι γύρω μας είναι σαν τα λουλούδια, θέλουν δουλειά και περιποίηση για να ανθίσουν, και γιατί χρειάζεται αισιοδοξία μια που τα - αναπόφευκτα- χαστούκια πονάνε περισσότερο όταν νοιάζεσαι...
Όμως στο τέλος της ημέρας, όταν έρχεται η ώρα του απολογισμού, το κέρδος είναι πάντα μεγαλύτερο από την όποια χασούρα έτσι... Σε απόλυτους αριθμούς.. Και μπορεί να μην έχω να παινευτώ για επιτεύγματα μεγάλα επαγγελματικά πια, μπορεί να έχω συνθηκολογήσει με το γεγονός πως δεν θα γίνω ποτέ πλούσια, ούτε διάσημη, όμως είμαι βαθιά περήφανη για τους ανθρώπους της ζωής μου, για τους φίλους μου, και φυσικά για την οικογένεια μου... Άλλωστε, η αλήθεια να λέγεται, κάποιοι από τους φίλους μου οικογένεια μου είναι και αυτοί... Εκλεκτικοί συγγενείς και λατρεμένοι συνοδοιπόροι σε ένα ταξίδι πολύ όμορφο, πολύ αγαπημένο και κυρίως πολύ ενδαιφέρον...
Τα σκεφτόμουν όλα αυτά εχτές, ετοιμάζοντας την βαλίτσα μου για μια πόλη στην οποία όλο και συχνότερα με οδηγεί η ζωή τελευταία.. Από τις δουλειές που βγαίνουν στην επιφάνεια, τους αγαπημένους ανθρώπους παλιούς και καινούριους που ζουν εκεί, και τις επιθυμίες του Άρι αλλά και της Εύας για τον μέλλον, μέχρι τα ατελείωτα σχέδια που έχουμε κάνει με την Μαρία - με τον Μάνο να μας κοροϊδεύει χαμογελαστά - αλλά και το δικό μου συναίσθημα που είναι γνώριμο... Οικείο.. Σαν να έχω ξαναπεράσει από εκεί, παλιότερα.. Σε μια άλλη ζωή...
Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον... Αυτά τα πράγματα τα μαθαίνεις μόνο όταν γίνουν, όταν συμβούν, και απλά τότε εξηγείς τα σημάδια, σαν να μπάινουν τα κομμάτια του παζλ στην σωστή τους θέση και σχηματίζεται η εικόνα ολοκληρωμένη.. Όμως και τίποτα να μην γίνει, θα έχω σίγουρα απολαύσει την διαδρομή... Και αυτό θα είναι από μόνο του ένα κέρδος...
Φιλιά πολλά σε όλους σας λοιπόν, και πολύ πρωινή καλημέρα.. Το επόμενο ποστ μου θα είναι από αλλού... Να έχετε μια υπέροχη ημέρα...:-))