Λοδίνο ξανά..

Η πρώτη μου μέρα στο Λονδίνο πέρασε συγκλονιστικά... Το σπίτι της D. που με φιλοξενεί είναι πανέμορφο, φωτεινό, και σούπερ καλόγουστο - όχι ότι περίμενα τίποτα λιγότερο από την φιλενάδα μου- σε φιν φον πολυκατοικία με θυρωρό και θέα στο κανάλι, και η διαδρομή μέχρι τον σταθμό του tube μαγική ακόμα και για μένα που δεν είμαι καθόλου της πεζοπορίας απ' ότι ξέρετε... Χάζευα εχτές τους διάφορους αραχτούς παπούδες που τάϊζαν τις πάπιες και τους κύκνους, τις μαμάδες με τα καρότσια και τους ποδηλάτες γύρω μου και σκεφτόμουν πως θα μπορούσα όντως να ζήσω και εγώ εδώ... (Βέβαια, σήμερα το πρωί που ξύπνησα με το μαλλί σγουρό από την υγρασία αναθεώρησα κάπως αλλά anyway..)

(Το κανάλι με τις βαρκούλες, τους κύκνους και τις πάπιες)..

(Κλασσική εγγλέζικη φιν φον γειτονιά)...

(Και η θέα από το παράθυρο μου... Ή μάλλον, από το παράθυρο της D. για να ακριβολογούμε..)

Τέλος πάντων, πίσω στα χτεσινά, κατ' αρχάς έκανα ένα παιδικό μου όνειρο πραγματικότητα.. Μπήκα σε λεωφορείο από αυτά τα υπέροχα κόκκινα και μάλιστα κάθισα στον επάνω όροφο και το καταευχαριστήθηκα... Κατέβηκα στο Knihgtsbridge σαν καλή τουρίστρια, με το καπέλο μου και την ομπρέλα μου γιατί από χτες το απόγευμα βρέχει συνεχώς, πήγα στο Harvey Nichols και χαζολόγησα στον πέμτο όροφο με τις ώρες, γέμισα μια τεράστια σακούλα με Ella's cupcakes για σήμερα το πρωί - τα οποία βλέπω βέβαια να τρώω μόνη μου γιατί η D. είναι της υγειινής διατροφής και έτσι βέβαια εξηγείται το γιατί εκείνη μοιάζει με λαμπάδα και εγώ με λουκουμά- και ένα σωρό μπισκότα, μουστάρδες, περιοδικά με συνταγές και άλλα σχετικά... Μετά ήρθε και η Luciana και ήπιαμε καφέ και το βράδυ ο Π. μας είχε κανονίσει dinner στο The Maze Grill.. Και μας έστειλε αδιάβαστες... Γιατί ο χώρος είναι σούπερ, trendy και cosy ταυτοχρόνως, το φαγητό απίστευτο - έφαγα ένα από τα ωραιότερα burgers που έχω δοκιμάσει με blue cheese dressing και crunchy τηγανητές πατάτες- και το σέρβις βασιλικό... Σε αυτό βέβαια συνέβαλε προφανώς το ότι ο Π. είναι σούπερ ντούπερ πελάτης, τον ξέρουν όλοι και του κάνουν τρελό pampering και είμαι απίστευτα τυχερή που τον έχω εδώ να με κακομαθαίνει γιατί είναι πραγματικά the king of spoiling... Και μου αρέσει τόσο πολύ αυτό που προβλέπω να κατσικόνομαι εδώ for ever και να με διώχνει με την σκούπα..:-))

Παρεμπιπτόντως, στο Maze ανακαλύψαμε και το καλύτερο comfort food της πόλης... Έναν μαγικά νόστιμο πουρέ πατάτας από εκείνους που μπορείς να φας μια γαβάθα άνετα και στο καπάκι μια ζεστή πουτίγκα ρυζιού, κάτι σαν πολύ φιν φον ρυζόγαλο ας πούμε, να τρως και να κλαίς... Κανονικά... Αν βρεθείτε στο Λονδίνο και νοιώθετε moody, νομίζω πολύ θας σας βοηθήσει το συγκεκριμένο μενού..:-))

Και σήμερα το πρωί, μετά από έναν γνήσιο girl's πρωινό καφέ με κουβεντούλα και γέλια, η D. έφυγε για την δουλειά της και εγώ πάω να κάνω ένα ντουσάκι, να ετοιμαστώ και να εκδράμω... Ο αγαπημένος μου ο Π. έχει πάρει την μέρα off για να την περάσουμε μαζί... Καταλαβαίνετε ότι ανυπομονώ και ότι θα περάσω συγκλονιστικά, το ξέρω από τώρα... Είναι τόσο δύσκολο να βρεις άντρες που να είναι και έξυπνοι, και με χιούμορ, και καλλιεργημένοι, και ενδιαφέροντες, και να ξέρουν να φερθούν και να σταθούν και να είναι και έτοιμοι να σε κακομάθουν ανά πάσα στιγμή, και εγώ βρήκα έναν στην Αθήνα και έναν στο Λονδίνο... Μην μου πείτε πως δεν είμαι τυχερή!!!! (Και πριν βιαστείτε να με φάτε οι γνωστοί ανώνυμοι είναι φίλος μου ο Π. κανονικά, που αμέσως πήγε το μυαλό σας στο πονηρό...Και αυτό τα κάνει όλα ακόμη καλύτερα..:-)))

Αυτά λοιπόν και πάω να προλάβω... Οι φωτογραφίες είναι από την χτεσινή μου διαδρομή προς τον σταθμό του Angel... Καλημέρα, φιλιά σε όλους και τα λέμε αύριο με ολοκαίνουρια νεα..:-)))