Ας μιλήσουμε για σεξ..

Κυριακή πρωί και το δροσερό αεράκι που φυσάει κάνει τον καφέ στην βεράντα πραγματική απόλαυση. Χτες το βράδυ, στο πρώτο θερινό σινεμά της σεζόν μια φίλη μας έλεγε πως οι μετεωρολόγοι προβλέπουν πως το φετινό καλοκαίρι θα είναι από τα λιγότερο ζεστά ever.. Μια χαρά δηλαδή μια που αυτή η θερμοκρασία των τελευταίων ημερών αγγίζει την τελειότητα.. Δεν σου χαλάει σε τίποτα το πρόγραμμα, κάθεσαι έξω άνετα, κάνεις μια χαρά τα μπάνια και τις ηλιοθεραπείες σου αλλά δεν λιώνεις κι όλας..

Τι άλλα? Οι τελευταίες εβδομάδες είναι πραγματικά του πανικού, κάθε βράδυ και μια πρόσκληση και ενώ περνάω υπέροχα - σιγά μην παραπονεθώ δηλαδή- και γνωρίζω και ενδιαφέροντες καινούριους ανθρώπους, και έχω πιει μαζεμένα όσα cocktails δεν είχα πει στην ζωή μου ολόκληρη, αναζητώ εναγωνίως μια μέρα κάθε τόσο να την περάσω σπίτι.. Και σήμερα, είναι μια απο αυτές...

Dolce far niente, ή έστω dolce far poco, και σκοπεύω να χουζουρέψω για ώρες από καναπέ σε κρεβάτι και πίσω, να διαβάσω Κυριακάτικες εφημερίδες, να ακούσω μουσικές, να δω ξένες σειρές στο DVD - με πρώτο και καλύτερο το καινούριο επεισόδιο του Σουλεϊμάν φυσικά- να χαζολογήσω στα social media και το βράδυ να μαγειρέψω φαγάκι σούπερ καλοκαιρινό και αγαπημένο. Κεφτεδάκια με πατάτες τηγανητές και σαλάτα χωριάτικη.. Από αυτές που θα μπορούσαν να είναι πλήρες γεύμα από μόνες τους, με ντοματάκια γλυκά σαν ζάχαρη, και παξιμάδια μέσα, και φέτα, και κάπαρη, και τέλειο ελαιόλαδο τόσο μα τόσο yummy..

Και από Δευτέρα, μετράω μέρες.. Να φτάσει η Παρασκευή, να φορτώσω στο αυτοκίνητο της κολλητής μου την μικρή βαλίτσα μου και να την κάνουμε.. Μερικές μέρες δίπλα στην θάλασσα, με ώρες ατέλειωτες ηλιοθεραπείας, με το απόλυτο βιβλίο παραλίας - την αυτοβιογραφία της Νόνικας που μου την αγόρασε η φίλη Αργυρώ και μου την έκανε δώρο- έκπληξη- με φαγητό σε παραλιακά ταβερνάκια, με καφτάνια και σαγιονάρες όλη μέρα και μαλλιά που ανοίγουν απ΄ τον ήλιο και στεγώνουν μόνα τους, και παγωμένα λευκά κρασιά, και κουβέντες χαλαρές στην βεράντα με θέα.. Τελειότης!

Το έχω τεράστια ανάγκη όλο αυτό.. Να φύγω, να αφήσω το μυαλό μου να αδειάσει και ταυτόχρονα να γεμίσω τις μπαταρίες μου.. Να μείνω ώρες κάτω από τον ήλιο και να τον αφήσω να με κάψει, και κάθε τόσο να βουταώ στα δροσερά νερά, τι τεράστια απόλαυση, σχεδόν σαν καλό σεξ...

Που είχαμε την κουβέντα του χτες βράδυ, με την γνωστή παρέα, over Mexican food and cold beers και με γέλια τρελά εννοείται.. Με αφορμή μια σκηνή της ταινίας - είδαμε τον Γάμο της Χρονιάς- βρεθήκαμε να συζητάμε σοβαρά τις επιλογές που έχει κάποιος κάνοντας σεξ με παραπάνω από έναν παρτενέρ, ταυτοχρόνως.. Που είναι μπόλικες όπως φαντάζεστε αλλά αυτό που έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίο τα αντιμετωπίζουν όλα αυτά οι άντρες και οι γυναίκες.. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες φυσικά, αρκεί που κάναμε για μια ακόμα φορά όλα τα γύρω τραπέζια να έχουν αφήσει τις δικές τους κουβέντες και να έχουν αφοσιωθεί στο να παρακολουθούν με αυξανόμενο ενδιαφέρον την δική μας, πάντως το συμπέρασμα είναι ένα. Πως οι γυναίκες είμαστε μάλλον πιο open- minded στα θέματα του σεξ. Ή έστω μπαίνουμε με μεγαλύτερη ευκολία και περισσότερο ενθουσιασμό στην διαδικασία του να εξερευνήσουμε νέα πράγματα και μαζί, και τα όρια μας... 

Και βέβαια, για να λέμε και την μαύρη αλήθεια, όπως γελάγαμε και λέγαμε τα απίστευτα, σκέφτηκα πόσο δίκιο έχουν εκείνοι που λένε πως όσο περισσότερο μιλάς για το σεξ, τόσο λιγότερο το κάνεις... Γιατί από μια ηλικία και μετά, μπαίνεις στο καταραμένο τριπάκι του "που να τρέχεις τώρα..." Πόσο μάλλον να σκύβεις...:)

Καλημέρα και φιλιά κυριακάτικα.. 

υ.γ. Ο τίτλος είναι ελαφρά παραπλανητικός αλλά θέλω πολύ να δω πόσο θα μου ανεβάσει την τυχαία επισκεψιμότητα.. Αρκετά υποψιάζομαι... 

υ.γ.2 Με αφορμή ένα αστείο βιντεάκι που δεν ανέβασα τελικά ποτέ στο Facebook, συνειδητοποίησα πως ο περισσότερος κόσμος παίρνει το σεξ - αλλά και τον εαυτό του- πολύ πιο σοβαρά απ΄ότι πρέπει... Και είναι κρίμα..Τα όμορφα πράγματα στην ζωή - και το σεξ είναι ένα από αυτά- πρέπει να τα χαιρόμαστε με ελευθερία όχι μόνο στο κορμί αλλά και στο μυαλό μας.. Πρέπει να αφηνόμαστε σ΄αυτά χωρίς να έχουμε την έννοια αν κάποιος θα μας παρεξηγήσει ή θα μας κρίνει γιατί κανενός η γνώμη δεν θα έπρεπε να μετράει πάνω από την χαρά και την απόλαυση μας , ειδικά όταν αυτή αφορά εμάς και τους ανθρώπους με τους οποίους επιλέγουμε να την μοιραστούμε. Όσο για την περίφημη εικόνα μας, καλό είναι να την ορίζουμε εμείς και όχι να μας (καθ)ορίζει εκείνη.. Γιατί στην τελική, σημασία έχει να ξέρουμε εμείς ποιοι και τι είμαστε.. Και όχι να χάνουμε πολύτιμο χρόνο και ενέργεια παλεύοντας να αποδείξουμε τι δεν είμαστε, στους άλλους..