Thursday, January 7, 2010

Μια Πέμπτη που μοιάζει με Δευτέρα...


Πέμπτη σήμερα αλλά μετά από μια Τετάρτη που έμοιαζε με Κυριακή, λογικό είναι και αυτή να μοιάζει με Δευτέρα... Το σπίτι είναι άδειο -ο Άρις ξεκίνησε σχολή και ο Μάνος πνίγεται στην δουλειά από σήμερα- και εγώ μασουλάω βασιλόπιτα, πίνω τον πρώτο καφέ της ημέρας και προσπαθώ να βάλω το μυαλό μου σε τάξη... Έχω τόσα πράγματα να κάνω, να μην ξαναλέω τα ίδια και τα ίδια, και είναι αδύνατον, αδύνατον όμως να συγκεντρωθώ... Παιδί του χύμα και της αταξίας θα μείνω για πάντα, και τελικά υποψιάζομαι πως όλη αυτή η άρνηση του να μπω σε κάποιου είδους πρόγραμμα οφείλεται μάλλον σε παιδικό τραύμα... Αλήθεια σας λέω, μην γελάτε... Φταίει η μαμά μου η λατρεμένη που ήταν της γερμανικής σχολής - τρόπος του λέγειν- και μας είχε για χρόνια κολλημένο πίσω από την πόρτα του δωματίου μας το εβδομαδιαίο μας πρόγραμμα... Ξέρετε... Δευτέρα: 7 ξύπνημα, 7.30 πρωινό, 8 - 4 σχολείο, 5 μεσημεριανό, 6 με 8.30 διάβασμα, 9 μπάνιο, 9.30 βραδινό και 10 ύπνος... Επαναστάτησε το μέσα μου προφανώς κάποια στιγμή και όταν ήρθε η ώρα να φτιάξω το δικό μου χρονοδιάγραμμα είπα "δεν γαμιέται" και πήγα για καφέ με τις φίλες μου... And the story goes on, and on, and on....
Με αυτά και με αυτά πάντως, ευτυχώς που το σύμπαν με αγαπά και με έχει προικίσει με ευκολίες - και καλπάζουσα κωλοφαρδία επίσης- και τελικά με εναν μαγικό τρόπο καταφέρνω την απολύτως τελευταία στιγμή και παλουκώνομαι, και τελειώνω τις δουλειές μου on time... Και καλά επίσης... Ας πούμε, γράφω εύκολα... Ένας παλιός μου διευθυντής που μάλιστα καθόλου δεν με συμπαθούσε , και αυτό δίνει διπλή αξία στο γεγονός, έλεγε πως μπορώ να γράψω 1.500 λέξεις για το τσόφλι ενεός αυγού...:-)) Και ξέρετε κάτι? Μάλλον είχε δίκιο...:-)) Και έτσι, σήμερα κάποια στιγμή που θα το αποφασίσω, θα γράψω τσακ μπαμ την στήλη μου και το κομμάτι της BMW και θα τα στείλω στο περιοδικό μερικά δευτερόλεπτα πριν η αρχισυντάκτρια του καλού μου σηκώσει το τηλέφωνο για να μου τα ζητήσει... Και επειδή το σύμπαν όταν έχει κέφια δεν παίζεται, θα είναι και μια χαρά τα κομματάκια μου, ούτε επιμέλεια θα θέλουν ούτε τίποτα, μόνο έναν έλεγχο ορθογραφικό όπως πάντα και έξω από την πόρτα...
Κατά τα άλλα, μέχρι να έρθει αυτή η στιγμή, λέω να δοκιμάσω να ξεστολίσω... Πράγμα που βαριέμαι τρελά, αφήστε που το βρίσκω και πολύ μελαγχολικό σαν statement, αλλά που θα πρέπει να γίνει και αυτό κάποια στιγμή αν και, η αλήθεια να λέγεται, αν εξαρτάτο μόνο από μένα θα είχαμε χριστουγεννιάτικο δέντρο στο σπίτι μέχρι τα τέλη Ιουλίου... Θα δούμε όμως.... Δεν λέω τίποτα, δεν αναλαμβάνω καμιά υποχρέωση, δεν είδα, δεν άκουσα, δεν ξέρω... Προς το παρόν θα συνεχίσω να απολαμβάνω τον καφέ μου παρέα με τα blogs σας και αργότερα έχει ο Θεός... Αφήστε που πρέπει να βγω κάποια στιγμή, έχω νά πάρω ρούχα από το καθαριστήριο, να πεταχτώ ένα γρήγορο σούπερ μάρκετ και να πληρώσω και τον λογαριασμό της Nova... Που ξερω τι μπορεί να καραδοκεί στον δρόμο μου? Κανένας καφές στο Patron ίσως? :-))
Φιλιά πολλά και καλημέρες σας...:-))

Υ.Γ. Και μια που ο λόγος ήρθε πάλι στους πρωϊνούς καφέδες, η φωτογραφία είναι δανεισμένη απο το blog του δεσποιναρίου και με την ευκαιρία σας καταγγέλω πως όποιος διακόσμησε αυτό το υπέροχο μαγαζάκι στο San Fransisco - Crown and Crumpet λέγεται- έρχεται τα βράδια στα ονειρα μου και μου κλέβει τις ιδέες μου γιατί έτσι, ακριβώς έτσι όμως, μέχρι την τελευταία μαγική λεπτομέρεια, θα έφτιαχνα το bakery μου αν ποτέ το αποφάσιζα... Ντορπή και αίσχος, αυτό έχω μόνο να πω...:-)) Α, και χρόνια πολλά σε όσους και όσες γιορτάζουν βέβαια... Να σας χαιρόμαστε!!!

Υ.Γ.3 και update ταυτοχρόνως.... Όπως βλέπετε, ξεστολίστηκε τουλάχιστον το blog και άλλαξε και ντεκόρ για να υποδεχτεί την καινούρια χρονιά όπως αρμόζει... Πλην όμως, το καθημερινό δεν θα μου βγει, το ξέρω, το νοιώθω ήδη... (Δεσποινάκι σταμάτα να κουνάς το κεφάλι με απόγνωση , Γεωργία μην γελάς, Talisker μην φωνάζεις....) Οπότε λέω να το κάνω χωρίς πρόγραμμα για να το αγαπώ αληθινά χωρίς να με καταπιέζει... Συχνά όμως γιατί είμαι σε mood blogging έτσι κι αλλιώς... Αφήστε που , έτσι αντιδραστικό στριμμένο άντερο που είμαι, άμα ξέρω πως δεν είμαι "υποχρεωμένη" να το κάνω κάθε μέρα, μπορεί να καταλήξω να σας γράφω συχνότερα από ποτέ...:-)))

11 comments:

La Gigi said...

αυτό με τις λέξεις για το τσόφλι του αυγού το προσυπογράφω. εχεις παντα να πεις ενα σωρο πραγματα για οποιο θεμα. παντως ειμαι σιγουρη πια πως αυτο το positive thinking σου ειναι που τα κανει ολα οπως πρεπει :)
φιλια πολλα

υγ πως ηθελα ενα ωραιο καπουτσινακι στο πατρον τωρα!!!!

elekat said...

Συμφωνώ απόλυτα με melissoula!!!
Τρέλλα είναι η photo!

DonnaBella said...

na mou thymiseis na se paw sto magazi ths kath kidston http://www.cathkidston.co.uk/
perasame apexw ama perpatousame th marylebone alla de mphkame.

δεσποιναριον said...

Λοιπον κι εγω αυτο σκεφτηκα οταν ειδα το μαγαζακι εκει. Λεω, αυτο ειναι της Ευης!! ΗΗΗ της το κλεψανε σαν ιδεα. Αργησα σημερα να περασω αλλα τρεχω!! Ηδη στο γραφειο δυο ωρες και απο τηλεφωνο σε μεηλ σε τελεκονφερανς ο καφες κρυωσε και κοιταω κιολας συνεχεια εξω γιατι περιμενουμε χιονι παλι. Φραφε οπου βρεις, αυγο, χαρτπετσετα, πακεττο απο τσιγαρα και ειθε οι θεοι της κωλοφαρδιας να ειναι παντα μαζι σου. Αμην! Φιλακια!

man about town said...

Ετσι θα το εφτιαχνες το μαγαζακι σου απλα με πιο αναπαυτικες καρεκλες για σενα και τους φιλους σου ;-)
Και να εχεις τυρποπιτες και παγωτα please!

So_Far said...

Θα συμφωνήσω απόλυτα , το μαγαζί είναι πολύ Fevi's style ...
καλά κάνεις με το πρόγραμμα , και εγώ που έχω πρόγραμμα δηλαδή τί κατάλαβα; πολλά φιλιά Ευούλα !!!

La Gigi said...

φιλη!!! γι αυτο σε παω με χιλια! γιατι κανεις οτι γουσταρεις και να μεινεις ετσι και να γραφεις οποτε θελεις :)

δεσποιναριον said...

Και το καινουργι ντεκορ μ' αρεσει πολυ, αυτο ειναι κατι μεταξυ Λωρα Ασλεϋ Κεητ Σπεηντ και Πιπη Φακιδομυτη. Ξαναρθα το απογευματακι για να σκασει το χειλακι μου λιγακι!

Talisker said...

Εγω ??να φωναξω εγω???
μα ποτε!!

αλλωστε ειμαι τοσο ευχαριστημενη και σε χαιρομαι που εχεις ξαναβρει τους ρυθμους σου και παιρνω τοση ενεργεια απο δω μεσα που θα κανω και ησυχια αν θες

για να μη σε ταραζω!!!!

με το ξεστολισμα τι θα κανουμε? εχω κι εγω ενα θεμα σου λεωωωω!!!!

φιλια πολλα Ευακι μου!!!!!!
υπεροχο σχεδον ανοιξιατικο το μπλοκ σου..μπηκα και το πρωι και μου εφτιαξε τη διαθεση:)

STELIOS PENTARVANIS said...

Χοντρουλό μου έτσι κι αλλιώς τα γράφεις τέλεια όταν θές και επίσης είμαι σίγουρος ότι θα το κάνεις το μαγαζάκι σου και θα αγοράζεις και από εμένα τίποτε περίεργες μίξεις από πράσινα τσάγια με μίσχους λωτού και κορυφές παιώνιας ,όταν έχω χρόνο να τα φτιάχνω βεβαίως γιατί στο εγγύς μέλλον θα κάνω συνέχεια εκθέσεις στην tate modern και δεν θα πολυπρολαβαίνω!!!
Αντε πάμε για καμμιά ντουζίνα σούσια γιατί η δίαιτα με έχει οδηγήσει σε παραισθήσεις από ότι καταλαβαίνω.

fevis said...

melissoula@ Ε, θα το πιούμε το καπουτσινάκι σύντομα βρε... Απλά θα το απολαύσουμε με θέα την λίμνη...:-)))

lena@ Δεν είναι?

DonnaBella@ Καλά... Έπαθα πλάκα φιλενάδα.. Παράγγειλα ήδη τα μαχαιροπήρουνα...:-)) Φιλάκια και ελπίζω να είσαι ήδη περδίκι...

δεσποινάριον@ Εσύ τώρα είσαι μέσα στα χιόνια και ζηλεύω τρελά... Άντε τώρα!!! Έτσι? :-))))

man about town@ Ναι... Θα βάλω happy αφράτα μαξιλάρια βρε... Αφού με ξέρεις...:-))¨οσο για τις τυρόπιτες, περίμενε την επόμενη φορά που θα έρθεις και θα δεις... Φιλάκια!!!

So_Far@ Άντε... περιμένω....:-)) Σε πεθύμισα...:-)))

Talisker@ Εσύ και η ησυχία αγαπημένη είστε έννοιες ασύμβατες... Μην μου λες τέτοια και με κάνεις να ανησυχώ για την καλή σου ψυχική υγεία...:-))))Χαίρομαι που σας αρέσει το καινούριο ντεκόρ...Και μένα με ξετρέλανε όταν το είδα...

the wrong man@ Ξεπερνώ το "χοντρουλό" γιατί νοιώθω μια λεπτή σαν μίσχος πριγκίπισσα και επικεντρώνομαι στους λωτούς και τις παιώνιες... Άντε και στο σούσι γιατί έχω και μια πρωινή λιγούρα...:-)) Φιλιά ψαράκι...:-)