Thursday, January 28, 2010

Η επόμενες μέρες και ένα μπαγιάτικο μύδι...


Έχω επιστρέψει τρεις μέρες τώρα και παρόλα αυτά δεν έχω καταφέρει να μπω στον ρυθμό μου... Τα βράδια νυστάζω νωρίς, έχω ένα σωρό πράγματα να κάνω αλλά τα αφήνω να σέρνονται, να μην σας τα πολυλογώ, νοιώθω σαν να μην έχω "κουμπώσει" ακόμα στην καθημερινότητα μου... "Μαμά γερνάω" μου φωνάζει κάτι μέσα μου, και μάλλον έχει δίκιο γιατί όλα αυτά μου συμβαίνουν μετά από ένα ταξίδι απολύτως χαλαρωτικό και ξεκούραστο... Φανταστείτε τι θα είχα πάθει αν είχα πάει για ορειβασία στις Άλπεις ή για σκι.. Λέμε τώρα...:-)
Anyway, με τα διάφορα ταξίδια που έχουμε στο πρόγραμμα, και είναι αρκετά, πρέπει να βάλω ένα πρόγραμμα οικονομίας δυνάμεων αλλιώς δεν με βλέπω να τα καταφέρνω... Αυτό, η εύκολη προσαρμογή μετά από μεγάλες μετακινήσεις δηλαδή, δεν είναι μέσα στα χαρίσματα μου... Το έλεγα μάλιστα χτες το βράδυ γελώντας στον Μάνο, πως εμένα με λένε Εύη και όχι Λιάνα...:-)))
Έτσι, μετά από μια Θεσσαλονίκη την επόμενη εβδομάδα, το επόμενο ταξίδι μου αναβάλεται για το τέλος του Φεβρουαρίου... Για να επιζήσω και να το χαρώ δηλαδή αλλιώς με βλέπω να περνάω τα ενδιάμεσα στάδια σερνάμενη από καναπέ στο κρεβάτι και πίσω με βαρύ κεφάλι και ακόμα πιο βαριά βλέφαρα.. Η γιαγιάκα...:-)
Και βέβαια, μ' αυτά και μ' αυτά, θαυμάζω ολοένα και περισσότερο τις ντούρασελ φιλενάδες μου, βλέπε Γεωργία, Doris και Δέσποινα που πάνε και έρχονται για πλάκα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα φρέσκιες και ατσαλάκωτες... Για να μην σας πω για την Λιάνα που όχι μόνο πηγαινοέρχεται περισσότερο από όλες τις υπόλοιπες μαζί αλλά καταφέρνει και στα ενδιάμεσα να βγαίνει σχεδόν κάθε βράδυ, να χορεύει, να πηγαίνει γυμναστήριο, και να είναι και λαμπερή σαν να ξύπνησε λίγο πριν από οκτάωρο ύπνο....:-)
Εγώ πάλι, μετά από ούτε ξέρω πόσες ώρες ύπνο, κοιτάζω στον καθρέφτη τρεις μέρες τώρα και βλέπω ένα μπαγιάτικο μύδι... Καλοχτενισμένο -από χτες- αλλά κατά τα άλλα.... Αφήστε τα... Πάω λοιπόν τώρα να το κεράσω έναν καφέ στο Patron μπας και πάρει τα πάνω του... Γιατί αλλιώς με βλέπω να είμαι χρήσιμη μόνο για γαρνιτούρα σε ριζότο....:-))
Καλημέρες και πολλά, κουρασμένα, φιλιά...

11 comments:

aremare said...

Αχ!πως σε καταλαβαινω!
Εχω και γω φιλεναδα, που μου σπαει τα νευρα.
Καθε μερα βαρύ πρόγραμμα, καθε βραδυ ξενύχτι, μανα δυο παιδιων,
στα παντα μέσα-όλα.
Ποτε κουρασμενη, ααα και μετα απο το σαββατιατικο ξενύχτι, πάει και εκκλησία στο καπακι.Ολες στις σειρες, που λενε.
Εγω πάλι,σαν κι εσενα.
Βγαινω οφ και στην καλυτερη περιπτωση ειμαι σαν μπαγιατικο μύδι.
Μπορει και σαν πατημενη τυρόπιτα,
δεν ξερω, γιατι η ενεργεια φευγει τόσο γρηγορα,
και μετα για να συνελθω θελω τόσο χρόνο;;
γεραματα;; μπα, δεν θα πάρω, ευχαριστω, μαλλον ειμαι λογοτερο νευρική.
Αυτην την κούραση μετα απο ταξιδι,
την εχω κι εγω. Και αναγκαζομαι να σφίγγομαι και να go on.
Αντε για καφέ λοιπον, μπας και συνέλεθεις, γιατι κατι μου μύρισε μύδι(μεχρι εδω).

STELIOS PENTARVANIS said...

Tέτοια στεναχώρια βρέ που πρωί πρωί μου έδωκες,σαν κατεψυγμένη γλώσσα του Ατλαντικού με έκαμες :-(

La Gigi said...

αχαχαχαχα!!! επρεπε να με εβλεπες πως ημουν μετα το ταξιδι στην Αμερικη, σερνομουν απο το γραφειο στο κρεβατι και τουμπαλιν. οχι μπαγιατικο μυδι απλα, αλλα μυδι σε κατασταση αποσυνθεσης :)))
και για να συνελθω το εριξα σε βαρια ροφηματα και τρελους συνδυασμους με φοβερο αποτελεσμα (βαλεριανα, τηλιο, χαμομηλι, πασιφλωρα). αν και εσενα ειμαι σιγουρη οτι δεν σε εχει πειραξει το ταξιδι αλλα ο βρωμοκαιρος, το κρυο ειναι εξαντλητικο κι ας λες πως σου αρεσει! εδω χιονιζει ΠΑΛΙ αλλα δεν με πειραζει θα εχω πολυ ωραια θεα απο το δωματιο αυριο :)

DonnaBella said...

εγω τη βγαζω με 10ωρα υπνου οποτε μπορω. διοτι φρεσκια μπορω να με βαψω αλλα εναν εγκεφαλο που κοιμαται οσα γαλλονια καφε κ να πιω δεν μπορω να τον ξυπνησω! :-)
η φιλη σου η Λιανα βγαζει (οπως κ συ) τη χαρα της ζωης, που ειναι σπουδαια κινητηρια δυναμη!

katrine said...

Εύη μου,

Θέλω να είμαι κουρασμένη απ τα ταξίδια,
θέλω κούραση μετά από κραιπάλη διασκέδασης,
Θέλω να κλείνουν τα μάτια μου στο καναπέ όρθια,και την προηγούμενη να έχω ξεχυθεί στα μαγαζιά με απερίγραπτο περπάτημα!!
Ουφ!! Δε θέλω να είμαι σα μπαγιάτικο μύδι,που είμαι δηλαδή,κάθε βράδυ σνιφ σνιφ!!
Φιλιά και καλό μεσημεράκι

aremare said...

Και τώρα που εχω την εικονα, ξαναγραφω.
Ενα πιατο μεγαλο, τεραγωνο,
με ριζότο, χυλωμενο και ζεστό,
και η Ευη, να στρογγυλοκαθεται
απο πάνω του, χαλαρή και αδιάφορη, παριστανοντας την γαρνιτούρα.

elekat said...

Ε μα κι εσύ κάθε μέρα ξυπνάς και τρέχεις!
Ρίξε μιά μέρα έναν βαθύ ύπνο μέχρι αργά το μεσημέρι, άραξε κουκουλωμένη στον καναπέ μετά χωρίς να βγείς καθόλου έξω και το βραδάκυ delivery χωρίς μαγειρέματα και ιστορίες και σου λέω εγώ την άλλη μέρα!
Φρέσκια γαρίδα γάμπαρη θα νοιώθεις!!!

Anonymous said...

Καλύτερα παιδί μου να είναι έτσι λόγω ταξιδιών παρά λόγω ξενυχτιών (βλ. ζουζούνα). ΆΝτε ανασυντάξου και σε περιμένουμε και πάνω :-)

δεσποιναριον said...

Ηρθα αργα σημερα γιατι εχω διαφορα... ΑΛΛΛΛΛΛΑΑΑΑ αυτα τα λες γιατι ποτε δεν εχω κανει αναρτηση για το πως ειμαι μετα απο υπερατλαντικο ταξιδι. Το χειροτερο μου ειναι ομως το πηγαινε στο Σαν Φρανσισκο για 5 μερες και γυρνα πισω. 3 ωρες διαφορα που με κανουν να κοιμαμαι εκει με τις κοτες και μολις συνηθισω, ερχομαι εδω και δε μπορω να κλεισω ματι. Οχι απλα μπαγιατικο μυδι.. η προσωποποιηση του "πως εισαι ετσι" Χαλαρωσες Ευουλα εκει. Δυο τρεις μερες και θα εισαι παλι "σπρινγκ τσικεν" ακου με! Φιλακια!

fourka said...

Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Εδώ και χρόνια γυρνάω πάντα απο διακοπές (είτε relaxing είτε active) 1 μέρα νωρίτερα, για να χαζολογήσω, να μπω στους ρυθμούς και να βάλω πλυντήρια!

Φταίει και ο καιρός για το βαρύ κεφάλι παύλα μπαγιάτικο μύδι που νιώθεις... για κάποιο λόγο το φετινό κρύο αντί να μου φαίνεται φρέσκο και αναζωγονητικό με έχει κι εμένα ισοπεδώσει!

Κακόμαθε τον εαυτό σου για λίγες μέρες και θα συνέλθεις, εγγυημένο!

ΧΧΧ

fevis said...

aremare@ Και εκκλησία? Καλά η φίλη σου είναι ένα βήμα πιο μπροστά από τις δικές μου...:-)))

the wrong man@ Έλα βρε μωρό μου, μην μου δημιουργείς τύψεις.. Αφού το ξέρεις πως αν μπορούσα, τρέχοντας θα ερχόμουν...:-))

melissoula@ Φιλενάδα, άμα είναι να πέσουμε στα - έστω- ελαφρά για να συνέλθουμε από τα ταξίδια, να καθίσουμε σπίτι μας καλύτερα..:-)) Αλλά εσύ να τα αφήσεις αυτά γιατί είσαι γνωστό ντούρασελ...:-)) Φιλάκια πολλά...

DonnaBella@ Εγώ έχω μόνο την χαρά της ζωής μάλλον.. Την κινητήρια δύναμη κάπου την έχασα στην διαδρομή...:-))

katrine@ Καλά, αυτό εννοείται. Αν είναι να είμαστε σαν μύδια έτσι κι αλλιώς, καλύτερα να είναι από ταξίδια.. Μήπως όμως να μην είμαστε καθόλου?:-)))

aremare@ Μεγάλο πιάτο.. Να με χωράει... Καλά τα βλέπεις...:-))))

lena@ Ωραία τα λες εσύ αλλά τα αγόρια μου όλο κάτι θέλουν..:-)) Οπότε αφήνουμε τις γαρίδες και πιάνουμε τα μύδια.. Πάλι...:-)))

Δώρα Τσίρκα@ Εσύ βρε μην μιλάς.. Για τον καλύτερο λόγο ξενυχτάς...:-))

δεσποινάριον@ σπρινγκ τσίκεν!!! Αχ, πόσο μου αρέσουν όλα αυτά τα καινούρια πράγματα που μαθάινω... Φιλιά όμορφη!!!

fourka@ Λες να είναι το κρύο? Σωστό κι αυτό...:-))) Φιλιά...