Ένα σαββατοκύριακο με απ' όλα...

Που πέρασε και αυτό... Γρήγορα... Νομίζω πως όσο μεγαλώνω τόσο πιο γρήγορα περνάει ο καιρός, ή τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται... Πράγμα που δεν είναι απαραίτητα αρνητικό μια που οι δέκα μέρες που με χωρίζουν από την επίσκεψη μου στην φιλενάδα μου στα χιόνια θα κυλήσουν σαν γάργαρο νεράκι, από την άλλη όμως τα γενέθλια μου είναι ακόμα πιο κοντά και όσο και αν τον περισσότρο καιρό αισθάνομαι σχεδόν 15, την Κυριακή που μας έρχεται θα κλείσω επισήμως τα 46... And that's a fact....
Anyway, πίσω στο σαββατοκύριακο που είχε απ' όλα... Φάγαμε άφθονο sushi δυο βράδια στην σειρά, γελάσαμε πολύ, χορέψαμε, είδαμε ανθρώπους αγαπημένους και... κάναμε και πικ νικ... Ναι, πικ νικ μέσα στον χειμώνα, ή στον σχεδόν χειμώνα τέλος πάντων, μια που ανακάλυψα το τέλειο μέρος που είναι κοντά, απάνεμο, ζεστό και πλήρως οργανωμένο... Ποιό είναι αυτό? Το καθιστικό του σπιτιού μας... Μην γελάτε... Η ιδέα μου να ξέρετε, αποδείχτηκε εξαιρετική... Και μια που Παρασκευή στο Pacific και Σάββατο στο Coo πήραμε overdose από socializing, τι καλύτερο από ολοήμερο σούπερ organized άραγμα στο σπίτι μπορούσαμε να ονειρευτούμε?
Βέβαια, το project σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε με την πρέπουσα προσοχή γιατί τίποτα στην ζωή δεν πρέπει να το αφήνουμε στην τύχη... Τα DVDs είχαν έρθει από το Amazon εδώ και καιρό... Η έβδομη σεζόν του 24 και η πέμπτη του Bones και ένα μενού πλήρες από κάθε άποψη... Τεράστια μπόμπα ζαμπόν - τυρί από τον Πλατή, πιροσκί με κιμά και λουκάνικο και κεφτεδάκια από τον Τσίρο, ρώσικη σαλάτα από την Νανά Γιώτη, άφθονα chips, γλυκά από το Au Delissieux και μια ροζέ σαμπάνια να παγώνει στο ψυγείο γιατί και τα πιο απλά πράγματα με ένα touch πολυτέλειας απογειώνονται... Πρωί πρωί δε, με το που ξύπνησα πήγα και για εφημερίδες, και μετά... Μετά δεν ξεμύτησε κανείς, καθόλου... Μουσικούλα, αγκαλίτσες, ο Άρις ακολούθησε το πρόγραμμα και μας έκανε παρέα all day long, ο Droopy επίσης και από entertainment επικράτησε το Bones... Και η μέρα πέρασε σαν σε όνειρο...



(Η μεγαλύτερη μπόμπα που έχω δει και βέβαια, ως συνήθως, μέχρι να θυμηθώ να την φωτογραφήσω είχαμε φάει την μισή...)



(Ποικιλία από μεζεδάκια και σας παρακαλώ να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στις χαρτοπετσέτες που είναι πολύ εξοχικές, όπως αρμόζει σε ένα πικ νικ...)

(Υπέορχο εκλαίρ βανίλια.. Είχαμε και σοκολάτα αλλά φωτογράφισα το δικό μου και εγώ λατρεύω τα άσπρα γλυκά και τις κρέμες).

Το απόγευμα μάλιστα, σε μια υπερβολή γουρουνιάς ετοιμάσαμε και τσάι... Marriage Freres από το Connaisseurs, ένα υπέροχο χαρμάνι που μοσχοβολά ακόμα Χριστούγεννα και φυσικά σιγά μην το πίναμε ξεροσφύρι... Η μπόμπα μας αντικατέστησε περίφημα τα cucamber sandwiches και τα μπισκοτάκια βουτύρου από το Culpa με έβγαλαν μια ακόμα φορά ασπροπρόσωπη....:-)


(Τσάι και συμπάθεια με σερβίτσια πολύ αγαπημένα.. Η τσαγιέρα είναι δώρο του φίλου μας του Μίμη και τα φλυτζάνια επίσης δώρα από τον γάμο μας...)

(Και φυσικά, ήθελε και ο Droopy να δοκιμάσει λίγο τσαγάκι αλλά από την ανυπομονησία του δεν περίμενε καν να το σερβίρουμε...:-)

Βέβαια, αυτή την στιγμή που σας γράφω νοιώθω σαν τη Όρκα που την έχει ξεβγάλει το κύμα στον γυαλό αλλά δεν βαριέστε... Με έναν καλό - αν και όχι τόσο ανάλαφρο- βραδινό ύπνο αύριο θα είμαι περδίκι... Και θα χαμογελάω για μέρες μια που σήμερα πέρασα καταπληκτικά!!! Τελικά μια ιδέα είναι όλα στην ζωή... Και δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω από μερικές πολύ απλές ιδέες και μπόλικη φαντασία για να κάνουμε την καθημερινότητα μας πιο χαρούμενη και τους γύρω μας πιο ευτυχισμένους... Φιλιά πολλά και να έχουμε μια υπέροχη εβδομάδα...

Υ.Γ. Το προηγούμενο ποστ μου έκανε πολλούς από εσάς να αποφασίσετε να "δώσετε σήμα" και αυτό μου έδωσε πραγματικά πολύ μεγάλη χαρά... Ελπίζω να συνεχίσετε τώρα που κάνατε την αρχή... Θα μου δίνατε μεγάλη χαρά... Αλήθεια...:-)))