Οι συσκευές δεκαετίας και τα λεφτά που τα κάνουν όλα...

Η χτεσινή μέρα, να φύγει και να μην ξανάρθει, δεν ήταν από τις καλύτερες μου... Κατ' αρχάς το πλυντήριο πάει, μας αποχαιρέτησε... Ήρθε ο κύριος μάστορας, το είδε, το ξεβίδωσε, το επεξεργάστηκε προσεκτικά και μου ανακοίνωσε με περίλυπο ύφος πως έχει χαλάσει η αντίσταση - δέκα χρόνια τό είχαμε βέβαια και του βγάλαμε τα μάτια, μόνο τον Droopy δεν πλέναμε εκεί μέσα τελικά- και το πορτάκι του σαπουνιού, των οποίων η επισκευή μαζί με τα μεταφορικά στο service θα μας κόστιζαν κοντά 200 ευρώ... Άρα καλύτερα να το πετάξουμε και να πάρουμε ένα καινούριο... Είπε το αγόρι, πήρε και 40 ευρώ για την επίσκεψη - λίγο φτηνότερα από παιδίατρος χρεώνει ο μάστορας- και αποχώρησε... Και άφησε πίσω του συντρίμια... Και τώρα πρέπει να πάω στο Media Markt να κάνω έρευνα αγοράς κάποια στιγμή... Σύντομα δηλαδή γιατί πόση χειρονακτική μπουγάδα μπορώ να αντέξω ακόμα?
Μετά χάλασε το πατζούρι του υπνοδωματίου μας... Το άνοιξα και έμεινε επάνω να με κοιτάζει από ψηλά... Και για να μην ξυπνάμε με την αυγούλα και το πρώτο χάραμα, αλλος μάστορας εκλήθη εσπευσμένα, άλλα 40 ευρώ πήγαν για εργασίες διάφορες, ευτυχώς ήταν εύκολη δουλειά τελικά και γλυτώσαμε τα χειρότερα...
Σειρά είχε στις 6 το απογευμα ο Γιώργος, φίλος και τεχνικός υπολογιστών γιατί εδώ και μέρες μου είχε χαλάσει το DVD writer στον υπολογιστή μου και ήθελε αντικατάσταση... Να φανταστείτε, κατάβαζα τις σειρές μου από το The GTnet, τις έσωνα στον υπολογιστή μου, μετά τις περνούσα σε φλασάκι, τις μετέφερα στο laptop και τις έκαιγα από εκεί σε δισκάκια.. Η πατέντα, της πατέντας... Anyway, από χτες το βράδυ ένα καινούριο Sony DVD writer είναι τοποθετημένο στην θέση του παλιού και όλα πάνε ρολόϊ...
Στο καπάκι, άρχισε να ανοίγει μόνη της η πόρτα του ψυγείου.. Ξανά... Το είχε πάθει και παλιότερα αλλά της πέρασε... Μέσα στο καλοκαίρι, ξυπνούσαμε το πρωί και η πόρτα ήταν τέντα... Και η ψύξη εξαφανισμένη φυσικά.. Το ψάξαμε από 'δω, το ψάξαμε από ΄κει, τελικά βάλαμε μια μικρή λαστιχένια σφήνα στην πόρτα και λύθηκε το πρόβλημα... Και μετά του πέρασε... Και χτές, του ξαναήρθε... Και την Δευτέρα θα έρθει ο άλλος κύριος μάστορας, των ψυγείων αυτή την φορά, να δει τι μπορεί να γίνει.. Και ελπίζω ολόψυχα να μην μου πει κι αυτός την ίδια ιστορία, γιατί και αυτή συσκευή δεκαετίας είναι, αλλά αν υπόψιαστώ πως ξαφνικά πρέπει να αλλάξουμε όλα τα ηλεκτρικά μας είδη θα μου έρθει ντουβρουτζάς... Όχι τίποτα άλλο, αλλά κάνει και η τηλεόραση κάτι περιέργα τριξίματα, καταλάβατε?
Για το τελευταίο περιστατικό που μου αποχάλασε την μέρα εχτές δεν θα σας πω κάτι ιδιαίτερο... Ίσως γιατί ακόμα προσπαθώ να το χωνέψω... Πάντως, κανέναν δεν ξέρουμε στην πραγματικότητα, αυτό είναι το συμπέρασμα μου.. Ούτε καν τον εαυτό μας ... Οι πιο απίθανοι άνθρωποι, εκείνοι που δεν τους βάζει καν το μυαλό σου, μπορούν να σε εκπλήξουν με τον χειρότερο τρόπο... Και έχουν δίκιο όσοι λένε πως ο αληθινός πολιτισμός και το πραγματικό ήθος των ανθρώπων φαίνεται στα δύσκολα.. Σε συνθήκες πίεσης, σε αρρώστιες, σε προβλήματα... Και όταν έχουν να κάνουν με χρήματα βέβαια... Για τα λεφτά τα κάνεις όλα που λέει το τραγούδι? Σωστά λέει... Και όσο πιο πολλά λεφτά έχουν κάποιοι τελικά, τόσο περισσότερο τα υπολογίζουν... Μεγάλη αλήθεια, βγαλμένη μέσα από την ζωή... Ίσως γι΄αυτό εγώ δεν θα έχω ποτέ στην ζωή μου χρήματα... Γιατί δεν τα υπολογίζω... Καθόλου όμως... Μου χρωστάνε λεφτά από δουλειές, πολλά λεφτά λέμε τώρα, δυό χρόνια και... Από το ξεκίνημα της κρίσης, και από τα δύο μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα με τα οποία έχω συνεργαστεί... Θα μπορούσα να έχω κάνει αγωγές, να έχω τσακωθεί, να έχω κάνει διάφορα... Δεν έκανα τίποτα και δεν θα κάνω τίποτα γιατί ξέρω πως περισσότερο θα χαλαστώ εγώ παρά εκείνοι... Και προτιμώ να περιμένω να δω τι θα γίνει.. Αν γίνει... Και έχω αποφασίσει πια πως και να μην γίνει, κανείς δεν πάει χαμένος... Και στο φινάλε, εγώ θα έχω φερθεί καλύτερα από εκείνους και είναι και αυτό μια ικανοποίηση... Α! Αγοράζω και λαχεία βέβαια... Ένα τρίδυμο λαϊκό την εβδομάδα.. Ο Μάνος με κοροϊδεύει βέβαια, πως με τα λεφτά που έχω χαλάσει για λαχεία τόσα χρόνια θα είχα επενδύσεις τώρα, αλλά δεν πειράζει... Τον αφήνω να λέει γιατί όταν κερδίσω, που θα κερδίσω, το ξέρω με όλη μου την ψυχή, μαζί με μένα θα γίνει πολύς κόσμος ευτυχισμένος... Αυτά, καλημέρα και πολλά φιλιά σε όλους... Οι επόμενες μέρες θα είναι δύσκολες αλλά έχουμε μάθει πια σε τέτοια...:-))

Υ.Γ. Πάντως, πλάκα - πλάκα, ένα τέτοιο δέντρο πολύ θα το ήθελα στον κήπο του σπιτιού κάτι μέρες σαν την χτεσινή... Μόνο που το δικό μου θα ήθελα να ήταν μωβ παρακαλώ...:-)))

Υ.Γ.2 Τώρα που τα ξαναδιάβασα όλα αυτά μαζεμένα νομίζω πως αυτό που μου χρειάζεται επειγόντως είναι ένα καλό ευχέλαιο... Μεγάλη γρουσουζιά με κυνηγάει... Κάποιος καλόψυχος άνθρωπος με μελετάει συχνά φαίνεται... Να είναι συγγενής ή ξένος άραγε?

Υ.Γ. Βέβαια, μου το είχε πει το Facebook από το πρωί εχτές.. Luck 3%.. Που πας ρε Καραμήτσο? Σήμερα όμως μου δίνει 78%.. Για να δούμε...