Go with the flow.....

Όταν έφευγα από το Λονδίνο άρον άρον μερικούς μήνες πριν για να επιστρέψω Αθήνα και να χωθώ στην αγκαλιά των ανθρώπων που αγαπάω και που μου είχαν λείψει απίστευτα, ήξερα καλά πως τίποτα δεν είχε τελειώσει οριστικά. Κι όσο κι αν το πείραμα "μένω μόνιμα" στην Αγγλία δεν πέτυχε τελικά με την πρώτη, έγινε αφορμή να καταλάβω τι ακριβώς χρειαζόταν να αλλάξω για να είμαι ευτυχισμένη και χαρούμενη την επόμενη φορά. Γιατί πως θα υπήρχε επόμενη φορά και μάλιστα σύντομα, δεν είχα καμιά αμφιβολία.

(Το Egerton Gardens από μπροστά..)

Έτσι, 6 μήνες μετά, το σύμπαν μου έκλεισε το μάτι ξανά.. Και η περιπέτεια συνεχίζεται από αρχές Οκτώβρη με καινούρια δεδομένα, με καινούρια φιλόδοξα projects και με βοήθεια επαγγελματική σε κάθε επίπεδο.. Και με ένα καινούριο σπίτι, που ήρθε τόσο ξαφνικά και αναπάντεχα, αλλά και σε τόσο σωστό timing, που ήταν αδύνατον όχι να το αρνηθώ αλλά έστω και να το σκεφτώ μια στιγμή παραπάνω.

Με τον Stephen, τον ιδιοκτήτη του, γνωριστήκαμε πριν δυο χρόνια όταν νοικιάσαμε ένα διαμέρισμα του στο Limehouse. Το διαμέρισμα ήταν σούπερ και ο ίδιος εξαιρετικός - και ο πατέρας του ήταν φανατικός φίλος του νησακίου με σπίτι εκεί από τα 60's και λάτρης του Mykonos Confidential πράγμα που βοήθησε κι ακόμα βοηθάει στο να μου κάνουν καταπληκτικά discounts στα ενοίκια- και παρόλο που η περιοχή δεν μου άρεσε, κρατήσαμε επαφή και μάλιστα είχε την καλωσύνη να μου δώσει και tenant references για το "μικρό σπίτι στο Chelsea" όταν χρειάστηκα... 

(Και ο υπέροχος a la Notting Hill communal κήπος του στον οποίο εννοείται πως θα έχουμε access.. )

Φανταστείτε την χαρά μου λοιπόν όταν προχτές μου έστειλε ένα μέηλ με το οποίο με ενημέρωνε πως από 1η Οκτωβρίου θα άδειαζε ένα διαμέρισμα που νοικιάζει στο Chelsea και μάλιστα όχι όπου κι όπου αλλά στο Egerton Gardens - a stone's throw από την παλιά μου γειτονιά, σχεδόν δίπλα στον σταθμό του South Ken και σε απόσταση αναπνοής από το Harrod's- και με ρωτούσε αν θα με ενδιάφερε να του ρίξω μια ματιά.. Το είχε ήδη δώσει σε ένα μεσιτικό γραφείο αλλά στο μεταξύ με σκέφτηκε και "εννοείται πως θα προτιμούσε να το πάρω εγώ", έτσι μου έγραψε ο γλυκούλης... Είδα τις φωτογραφίες και το λάτρεψα, ξέρω άλλωστε από εμπειρία πως τα σπίτια του Stephen είναι έτσι ακριβώς όπως τα βλέπεις στις φωτογραφίες, ούτε ευρυγώνιοι φακοί, ούτε άλλα κόλπα, τα βρήκαμε και στην τιμή και έτσι, χωρίς καν να χρειαστεί να πάω να το δω, το έκλεισα τρέχοντας... Τα συμβόλαια είναι ήδη στο Inbox μου και εγώ είμαι πανευτυχής και βέβαια, δεν θα μπορούσα να μην μοιραστώ την χαρά μου μαζί σας..

Όχι μόνο για το κουκλίστικο σπίτι που θα φιλοξενήσει τα όνειρα μου από το φθινόπωρο και μετά, αλλά κυρίως για το πόσο όμορφα, απλά, και γλυκά έρχονται και ταιριάζουν όλα μεταξύ τους, οι δουλειές, οι άνθρωποι, τα σχέδια, οι τυχαίες γνωριμίες και τα θέλω μας, όταν το σύμπαν αποφασίζει πως έχει έρθει η κατάλληλη στιγμή.. (Το σπίτι by the way δεν είναι απλά fully furnished αλλά και fully equipped. Που σημαίνει πως έχει τα πάντα όλα, από σερβίτσια και σκεύη κουζίνας μέχρι σεντόνια και πετσέτες, άρα δεν θα χρειαστώ μετακόμιση ξανά, παρά μόνο για τα ρούχα, τα βιβλία και τους υπολογιστές μας. Άλλωστε όπως είπα έχω ξανανοικιάσει σπίτι του Stephen και μιλάμε πως είχε μέχρι πιστολάκια για τα μαλλιά, επιτραπέζια παιχνίδια και καφετιέρα της Nespresso, για τέτοιο service συζητάμε..)

Και έτσι όπως το συνηθίζω πάντα, με την εμπιστοσύνη του ανθρώπου που η ζωή του τον πέρασε πάντα απέναντι τελικά, ακόμα και μέσα από τις μεγαλύτερες φουρτούνες, θα ακολουθήσω για μια ακόμα φορά το flow και θα αφεθώ να με πάει εκεί που θέλει.. Στα καλύτερα, που είναι πάντα αυτά που θα 'ρθουν... Φιλιά!!!