Η θεωρία των φρούτων και άλλα εμπριμέ...

Σήμερα το πρωί με περίμενε ένα ακόμα μέηλ από αυτά που μου έρχονται κάθε τόσο  τον τελευταίο καιρό με σκοπό να με στεναχωρήσουν ή να μου σπάσουν τα νεύρα.. Και απορρώ πραγματικά πως γίνεται και ο ανώνυμος αποστολέας  δεν καταλαβαίνει πως το μόνο που κάνει είναι να χαλάει την ενέργεια και να σπαταλάει τον χρόνο του.. Και το δικό μου βέβαια μαζί γιατί κανονικά θα έγραφα ένα άλλο ποστ αλλά δεν πειράζει.. Είναι ευκαιρία να χρησιμοποιήσω για παράδειγμα την θεωρία του Γιάννη (Χοϊμέ) για τα φρούτα... 

Αν εγώ λοιπόν είμαι - ας πούμε- ένα ροδάκινο, δεν μπορώ να μπω στην διαδικασία να συγκριθώ με ένα λεμόνι... Δεν γίνεται.. Είμαστε άλλα φρούτα που απευθυνόμαστε σε άλλους καταναλωτές... Και έτσι, όσο και αν μερικοί προσπαθούν να με βάλουν στο τριπάκι, λυπάμαι αλλά δεν θα το καταφέρουν... Δεν είναι μόνο που με κούρασαν οι ίντριγκες, και τα λόγια, και τα υπονούμενα.. Είναι που είμαι βέβαιη πως θα κουράσουν τελικά και όλους όσους ακουμπάνε έστω και από σπόντα οπότε φροντίζω να παραμένω εκτός του σκηνικού γιατί δεν θέλω κατά κανέναν τρόπο να με πάρουν τα απόνερα του ναυαγίου ενός άλλου πλοίου... Και για να επιστρέψω στην θεωρία των φρούτων, αν κάποιος μπορεί να φάει το ροδάκινο αλλά προτιμάει το λεμόνι πάει να πει πως απλά έχει άλλα γούστα.. Και αυτή είναι και η χάρα της ζωής, έτσι δεν είναι? Πως σ΄αυτό το μεγάλο μανάβικο με την τεράστια ποικιλία, υπάρχει χώρος για όλους και όλοι μπορούν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους και αν ψάξουν αρκετά, να βρουν το φρούτο που ταιριάζει ακριβώς στον ουρανίσκο ή την αγαπημένη συνταγή τους.. Και έτσι, τα ροδάκινα δεν έχουν κανέναν λόγο ούτε να ανταγωνίζονται, ούτε να τραβάνε κανένα ζόρι με τα λεμόνια.. Ή με κανένα άλλο φρούτο γενικά.. Ο μόνος πιθανός ανταγωνισμός είναι ανάμεσα στα ίδια φρούτα - εκεί ναι, ένα ροδάκινο μπορεί να είναι πιο φρέσκο και πιο ζουμερο από ένα άλλο - όμως στην τελική, ακόμα και τα πολύ ώριμα  ή λίγο χτυπημένα φρούτα κάνουν εξαιρετικές μαρμελάδες... :-)

To make a long story short, μου πήρε πολύ κόπο και πολύ χρόνο για να κατορθώσω να βγω από το τούνελ της μαυρίλας των τελευταίων μηνών της ζωής μου και πραγματικά τα ζαρζαβατικά κάθε είδους είναι το τελευταίο πράγμα που με απασχολεί... Και εκείνο που δεν έχει την παραμικρή πιθανότητα να μου χαλάσει την ζαχαρένια μου.. Έχω άλλα  πράγματα να ασχοληθώ και άλλα σχέδια πολύ πιο ενδιαφέροντα.. Μέσα στα πλαίσια της τεράστιας ανάγκης που νοιώθω για αλλαγές, αποφάσισα να reinvent my look... Έκανα την αρχή με τους καινούριους χρωματιστούς φακούς επαφής μου - platinum gray color-  και με δέκα κιλά που χάθηκαν σχεδόν χωρίς να το καταλάβω με αποτέλεσμα εχτές το βράδυ να ξαναφορέσω μετά από έξι - ίσως και παραπάνω- χρόνια ένα παντελόνι που είχα κρατήσει στην ντουλάπα μου απλά και μόνο επειδή μου άρεσε πολύ για να το πετάξω.. Την επόμενη Παρασκευή σειρά έχουν τα μαλλιά μου που θα τα ανοίξω κι άλλο και θα τα κουρέψω... "Bangs" ,δηλαδή βαριές αφέλειες και τα υπόλοιπα μακριά και ίσια, αυτή ήταν η απόφαση στην οποία καταλήξαμε με τον Βαγγέλη μετά από μια μεγάλη συζήτηση που πήγε και ήρθε σε διάφορα θέματα στην διαδρομή, του Λονδίνου συμπεριλαμβανομένου... Αλλά για να είμαι δίκαιη, τα credits πρέπει να τα πάρει ο Π. γιατί δική του ήταν η αρχική ιδέα για το συγκεκριμένο κούρεμα.. Το look γενικότερα άλλωστε είναι και μέρος του expertise του... Και για να είμαι ειλικρινής, νοιώθω ήδη τόσο ανανεωμένη και τόσο happy, hovercraft κανονικό -εχτές το βράδυ πραγαματικά άκουσα ενθουσιώδη σχόλια και δεν το λέω ψωνίστικα, το λέω για να χαρείτε μαζί μου όσοι με συμπαθείτε - που όλα τα υπόλοιπα, τα χαζά και τα ανούσια, δεν με ακουμπάνε καν.. Η ζωή μου μπαίνει back on track, είμαστε όλοι καλά, γεροί, δυνατοί και ενωμένοι, περνάω υπέροχα με τις φίλες μου, οι κολλητοί μου είναι πάντα δίπλα μου να με στηρίζουν στα πιο απίθανα projects ever, το καλοκαίρι έρχεται και το νησάκι μας περιμένει και ετοιμάζω και ταξίδι σύντομα... Τι άλλο να θέλω για να ανασηκώνω αδιάφορα τους ώμους στην μιζέρια? Αφήστε που είναι μαθηματικώς αποδεδειγμένο πως ότι ενέργεια δίνουμε, αυτή παίρνουμε πίσω όταν έρθει η ώρα.. Και εγώ λοιπόν δίνω ότι καλύτερο, πιο ροζ και χαμογελαστό έχω, και αγάπη αληθινή σε εκείνους που την αξίζουν, και δόξα τον Θεό, μέχρι σήμερα το σύμπαν εξακολουθεί να μου χαμογελά.. Με μικρά διαλλείματα για να μην ξεχνάω να εκτιμώ αυτά που έχω... 

  Καινούρια ματάκια και μια τελευταία φωτογραφία με το μαλλί προ του κουρέματος..:-)))

Καλημέρα και πολλά φιλιά σε όλους.. Να έχετε μια υπέροχη Κυριακή και μια σούπερ Καθαρά Δευτέρα.. Λατρεύω τα τριήμερα..Και αύριο το πρόγραμμα έχει πολύ σούπερ γαστρονομική ανταπόκριση so... stay tuned... :-)