Sunday, September 20, 2009

Η "δική" μου Μαρία και το καινούριο της e-shop...


Όταν έρχεται η στιγμή να μιλήσω για τους πολύ δικούς μου ανθρώπους, εκείνους που ήταν πλάϊ μου χρόνια τώρα στα όμορφα αλλά (κυρίως) και στα δύσκολα, συνήθως σοβαρεύω... Γιατί όσο Πολυάννα και αν είσαι , όσο "παιδάκι" ή όσο "αλλού" δεν μπορείς παρά να στέκεσαι σχεδόν άναυδη μπροστά στο θαύμα της ζωής που σου έχει φέρει δίπλα σου ανθρώπους που σ' αγαπάνε γι' αυτό που είσαι, ότι είσαι, που αντέχουν στον χρόνο και την φθορά και που - το σημαντικότερο ίσως- σου έχουν αποδείξει την αγάπη τους ξανά και ξανά μέχρι να την καταλάβεις και να την νοιώσεις δική σου.. Κομμάτι της ύπαρξης σου, αδιαχώριστο...
Στην δική μου ζωή, ένας τέτοιος άνθρωπος είναι η Μαρία.. Που είναι πέρα από φίλη μου, αδερφή μου αληθινή, που μαζί της μοιράζομαι πραγματικά τα πάντα, που ξέρει τα πιο "βρώμικα" μυστικά μου και τα πιο αδύναμα κομμάτια μου, που μαζί πολλά, πολλά χρόνια τώρα έχουμε γελάσει πολύ αλλά έχουμε κλάψει κι όλας, που τα παιδιά μας μεγάλωσαν σχεδόν σαν αδερφάκια, που στάθηκε δίπλα μου όποτε το χρειάστηκα χωρίς καν να αναγκαστώ να της το ζητήσω και που, σαν επισφράγιση αυτής της σχέσης, πριν από οκτώ χρόνια με πάντρεψε με τον Πάνο σε μια τελετή σχεδόν παιχνίδι στο αγαπημένο μας νησί...
Και που - να τα λέμε και αυτά - όταν τσακωθήκαμε πριν από δυο περίπου χρόνια και πάψαμε να μιλάμε για κανένα εξάμηνο, μου έλειψε τόσο ώστε να μην μπορέσει κανένας εγωισμός να σταθεί εμπόδιο στο να την πάρω τηλέφωνο και να της το πω...:-)
Έτσι, όταν έρχεται η ώρα να μιλήσω για εκείνη, σοβαρεύω... Γιατί αισθάνομαι την τεράστια ανάγκη να συγκεντρωθώ και να διαλέξω τις λέξεις όσο καλύτερα γίνεται για να σας την "γνωρίσω"ακριβώς όπως την νοιώθω και όπως την αγαπώ... Δηλαδή τελείως... Η Μαρία λοιπόν είναι αυτό που λέμε δεύτερης ανάγνωσης παιδί... Αυτό που βλέπεις στην αρχή , μια πολύ ωραία, πολύ ήρεμη και λίγο απόμακρη γυναίκα, είναι η ασπίδα που απλώνει γύρω της μέχρι να αποφασίσει - με αυστηρά, πολύ αυστηρά κριτήρια- αν ο άνθρωπος που έχει απέναντι της αξίζει την προσοχή και τον χρόνο της... Όταν χαμηλώσει η ασπίδα όμως - γιατί σπάνια πέφτει τελείως- ανακαλύπτεις έναν άνθρωπο δοτικό, ευαίσθητο, καλλιεργημένο, με χιούμορ μαγικό και με ταλέντα σπάνια... Η Μαρία είναι ιδανικός ακροατής γιατί έχει πάντα χρόνο για τους φίλους της και τις σωστότερες συμβουλές που υπάρχουν, απόρροια ετών ενασχόλησης με την ψυχολογία και άλλα σχετικά, είναι απίστευτα ανθεκτική κόντρα στην εύθραυστη εμφάνιση της, είναι πεισματάρα όταν πρέπει και τέρας υποχωρητικότητας the rest of the time, είναι καταπληκτική μαμά και επίσης καταπληκτική σύντροφος και καταφέρνει, μέσα στον τεράστιο πανικό που αποτελεί την καθημερινότητα της με δυο παιδιά, δυο γατιά , μισή ντουζίνα χρυσόψαρα και έναν φρέσκο δεύτερο σύζυγο να τους έχει όλους ευχαριστημένους και ταυτόχρονα να δημιουργεί κοσμήματα του ονείρου... Obviously, γιατί είναι ΚΑΙ ταλαντούχα....
Στο μεταξύ βέβαια, ονειρεύεται να μας αφήσει όλους σύξυλους και να μετακομίσει μόνιμα στο Κυπαρίσσι όταν μεγαλώσει και ο μικρός της γιος, τα βράδια χρειάζεται ρυμούλκα για να την βγάλεις από το σπίτι της εκτός αν πρόκειται για girl' s nights οπότε είναι πάντα και able και willing, κοιμάται με τις κότες και ξυπνάει αχάραγα, περπατάει στις εξοχές της Αγίας Παρασκευής, γυμνάζεται, μαγειρεύει το καλύτερο γιουβέτσι και φτιάχνει και μαρμελάδες, και στον ελεύθερο χρόνο της - ναι, έχει και από αυτόν δεν είναι απίστευτο?- ανακαλύπτει vintage υφάσματα με τα οποία δημιουργεί τα αριστουργήματα της και μας αφήνει όλους, κάθε φορά, άφωνους...
Τα κοσμήματα της, για να μην νομίζετε πως είμαι απλά προκατειλημμένη επειδή είναι η κολλητή μου, μπορείτε να τα βρείτε στο εκθετήριο του Μουσείου Μπενάκη, στον Ιανό Art και σε κάποια επιλεγμένα καταστήματα, και από τώρα και στο εξής, στο ολοκαίνουργιο διαδικτυακό της μαγαζί το οποίο είναι δημιούργημα της αγαπημένης Φάβας... Προφανώς σας συμβουλεύω ανεπιφύλακτα να το επισκεφτείτε.. Είμαι σίγουρη πως θα λατρέψετε την δουλειά της όπως όλοι όσοι την έχουν δει γιατί είναι σχεδόν εθιστική... Μπορεί να βάζει κάτι μέσα στα πουγκάκια με τα μυρωδικά... Τι να πω? Εγώ πάντως, από τότε που ξεκίνησε να φτιάχνει κοσμήματα έχω πάψει να φοράω άλλα... Και όπου πάω πάντα με ρωτάνε από ψωνίζω... Που σημαίνει πως, πέρα από καλύτερη της φίλη είμαι και η καλύτερη της διαφήμιση... Σωστά? :-))))))

Υ.Γ. Η Φάβα έχει φτιάξει και ένα σούπερ bannerάκι που το βλέπετε και δεξιά στο δικό μου blog.. Αν σας ενδιαφέρει να supportάρετε την φιλενάδα μου, στείλτε mail σε μένα ή στην Φάβα και θα σας στείλουμε τα settings... Φιλιά!!!

10 comments:

φάβα said...

χαιρομαι πολυ για σας Ευακι μου! Αλλα να μη φυγει πες της!! Ελααα :))

Καλη επιτυχια και καλες δουλειες στο Μαρακι :))

La Gigi said...

αν και την εχω δει μονο μια φορα ή μαλλον μιαμιση δε μου φανηκε καθολου αποκακρη, ισα ισα!! όσο για τις δημιουργίες της ειναι καταπληκτικες και εχουν και εδω το ιδιο εφεκτ, ολοι ρωτανε απο που ψωνιζω :) καλοριζικο λοιπον!!
και θυμωσα που εμενα δε μου στειλατε αυτεπαγγελτως το μπανερακι, χα.

orfia said...

..Μου αρεσαν πολυ ολες οι δημιουργιες...τα βραχιολια ιδιαιτερα μιας και τους εχω αδυναμια....θα μελετησω και...θα αποφασισωω...!!! χαχαχαχα
φιλια

artou said...

ΕΡΩΤΕΥΤΙΚΑ

Θέλω όόόόόλα της τα σκουλαρήκια, μα όλα σου λέω.

Αλλά μάλλον πρέπει να διαλέξω λίγα λίγα

Πολύ μου αρέσει η φιλία σας να είστε και να μείνετε για πάντα έτσι


την καλημέρα μου

DonnaBella said...

Ta kosmhmata ths einai ontws yperoha!
Erwthsh - ta cupcakes xanaarxisew na ta ftiaxneis? Perimenw na dw photo (h na dokimasw ton oktovrh apo konta). Giati mallon th photo pou sou esteila me sms den thn elaves! xx

δεσποιναριον said...

Ελα στειλε μπανερακι, να αντικαταστησω το παλιο καποια στιγμη. Ειναι ταλεντα και τα δυο κοριτσακια και το φιν φον μπλογκ ειναι υπερηφανο να τα σαπορταρει (Θεε μου πως με κανεις να μιλαω ετσι με αμερικανιες!)

elekat said...

Πανέμορφα κοσμήματα και ιδιαίτερα!
Στείλε μπανεράκι λοιπόν!

STELIOS PENTARVANIS said...

Σήμερα πήρα στα χέρια μου ένα βραχιόλι ,ένα κρεμαστό και ένα ζευγάρι σκουλαρίκια ,δώρα για δύο φίλες μου και έχω ενθουσιαστεί γιατί μοιάζουν να είναι βγαλμένα από παραμύθι και τα υλικά τους και η παιδική τους σχεδιαστική ευφορία.

fevis said...

φάβα@ Της το λέω φυσικά, αλλά ξέρω πως όταν έρθει η ώρα, εκείνη θα κάνει το δικό της...:-))

melissoula@ Είναι ταλεντάρα, τι να την κάνουμε... Σου ήρθε το μπανεράκι ή να το ξαναστείλω?

artou@ Νομίζω πως μετά από τόσα χρόνια δεν έχουμε και πολλές πιθανότητες να μην παραμείνουμε έτσι.. ότι ήταν να περάσουμε το περάσαμε πια...:-)

donnaBella@ Έλα εσύ με το καλό και κάτι θα γίνει...:-))

δεσποινάριον@ Ευχαριστούμε φιλενάδα... Το έστειλα το μπανεράκι, το έλαβες?

lena@ Εσένα που ν αστο στείλω το μπανεράκι βρε? Αφού στο προφίλ σου δεν βγαίνει mail...

the wrong man@ Τα λες ωραία όμως...:-)))

fevis said...

orfia@ Πως μου ξέφυγες εσύ... Να μελετήσεις γιατί μετά θα ερωτηθείς...:-)))