Thursday, April 9, 2009

Ανοιξιάτικο μοσχαράκι κοκκινιστό με κολοκυθάκια


Μπαίνει η άνοιξη και μαζί της μπαίνει και η διάθεση μου σε άλλη φάση... Το σπίτι είναι σχεδόν έτοιμο πια - κάτι κουρτίνες που έλειπαν με ειδοποίησαν να πάω να τις πάρω- και τώρα σειρά έχουν οι βεράντες... Μαζεύω φωτογραφίες από περιοδικά, ρωτάω φίλες που έχουν κήπους ή ασχολούνται με την κηπουρική ( με πρώτη και καλύτερη την κουμπάρα μου που έχει και την τρέλα και "πράσινο χέρι" και είναι η επίσημη κηποτέχνης της οικογένειας), και ονειρεύομαι τον δικό μου, προσωπικό παράδεισο που θα με περιμένει τις ζεστές νύχτες του καλοκαιριού για άραγμα μέσα στην δροσιά και τα αρώματα.. Θέλω να βάλω αναρριχητικά φυτά που να μην ρίχνουν όμως τα φύλλα τους και μετά να πρέπει διαρκώς να τα μαζεύω -το ρηχόσπερμα που μου πρότεινε η φίλη μου η Λιάνα παρά το παράξενο του όνομα είναι καταπληκτικό με μικρά άσπρα ανθάκια που κρατάνε όλο τον χρόνο - θέλω να βάλω λουλούδια σε κρεμαστά ψάθινα καλάθια, θέλω τριανταφυλλιές και γαρδένιες σε μεγάλες σιδερένιες γλάστρες, θέλω και πρασινάδες, θέλω και ένα αγιόκλημα να κάνει παρέα με το άρωμα του στις λεμονιές και τις πορτοκαλιές του κήπου που αυτές τις μέρες μας σπάνε την μύτη μόλις ανοίξουμε τα παράθυρα...Και ανάμεσα σε όλα αυτά, στο ξύλινο τραπέζι με τις αναπαυτικές πολυθρόνες σκηνοθέτη, να σχεδιάζω βραδιές με φίλους και αναμμένα κεριά, και μουσικές, και παγωμένα λευκά κρασιά, και γέλια και συνταγές καλοκαιρινές με παιχνιδιάρικη διάθεση και φαντασία...
Και θέλω και βόλτες.. Σε μέρη με happy crowd και μουσικές, να μου θυμίζουν το νησί που φέτος θα μου λείψει more than ever, βόλτες για καφέ στην λιακάδα, βόλτες για -έστω- window shopping, βόλτες στην παραλία να μυρίζουμε θάλασσα και να ακούμε το κύμα να σκάει νωχελικά στην ακτή... Βόλτες, βόλτες, βόλτες... Και εκδρομές με φίλους αγαπημένους, σε καινούρια μέρη με διάθεση εξερεύνησης και δοκιμής..
Έτσι, για πρώτη δόση αύριο λέω να πάω το βράδυ στο Γκάζι... Που εμένα μου θυμίζει απολύτως νησί και καλοκαίρι μέσα στην καρδιά της πόλης και μου φτιάχνει το κέφι ακόμα πιο πολύ... Με καλή παρέα, με ποτάκια, με φαγητό απλό αλλά νόστιμο και κυρίως με mood εαρινό, μια χαρά θα περάσουμε, είμαι σίγουρη...
Και βέβαια, με τέτοιες μέρες, και το φαγητό πρέπει να είναι ασορτί... Έτσι, αποφάσισα σήμερα να φτιάξω μοσχαράκι κοκκινιστό με κολοκυθάκια... Η συνταγή απλή και ενδιαφέρουσα... Και το μυστικό φυσικά στα κολοκυθάκια.. Που πρέπει ιδανικά να είναι από μποστάνι, ή έστω βιολογικής καλλιέργειας από τα καλύτερα που μπορείτε να βρείτε, όπως άλλωστε και οι ντομάτες που θα χρησιμοποιήσετε για την σάλτσα και ο δυόσμος που δίνει άλλο άρωμα στο φαγητό.

Μοσχάρι κοκκινιστό με κολοκυθάκια.

Υλικά.



1 1/2 κ.μοσχάρι κομμένο σε μερίδες
1 1/2 κ. κολοκύθια κομμένα στα 2 ή αν είναι μικρά, ολόκληρα
4 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
2 σκελ.σκόρδο
1 1/2 ποτήρι κρασί Samos Doux
15 με 20 ντοματίνια κομμένα στη μέση ή 1 1/2 κουτί κονκασέ (αν βρείτε Santos να το προτιμήσετε οπωσδήποτε)
4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
ρίγανη
δυόσμος φρέσκος ψιλοκομμένος
αλάτι
πιπέρι
2 πιπερίτσες καυτερές
μοσχοκάρυδο
μπαχάρι
γαρύφαλλο
κανέλα
ζάχαρη
1 κουταλιά της σούπας ξύδι

Εκτέλεση

Σοτάρουμε το κρέας με το ελαιόλαδο σε δυνατή φωτιά και μόλις πάρει χρώμα, προσθέτουμε τα κρεμμύδια και το σκόρδο. Τα αφήνουμε να πάρουν λίγο χρώμα και σβήνουμε με το κρασί.
Προσθέτουμε την ντομάτα, το ξύδι,την ζάχαρη, τα μπαχαρικά , τα μυριστικά , το αλατοπίπερο και νερό ζεστό όσο να τα σκεπάσει και χαμηλώνουμε την θερμοκρασία. Σιγοβράζουμε γύρω στην 1.30 ώρα, ή όσο χρειαστεί για να μαλακώσει το κρέας καλά...
Στο μεταξύ κόβουμε στα 2 τα κολοκύθια -αν είναι μεγάλα αλλιώς τα βάζουμε ολόκληρα- και τα σοτάρουμε σε μέτρια θερμοκρασία με λίγο ελαιόλαδο, για να πάρουν λίγο χρώμα... Τα αφήνουμε να σουρώσουν πάνω σε απορροφητικό χαρτί.
Αφού βεβαιωθούμε ότι το κρέας είναι σχεδόν έτοιμο και έχει πιει τα πολλά ζουμιά, προσθέτουμε τα κολοκύθια και μαγειρεύουμε όλα μαζί για άλλα 15-20΄χωρίς να τα ανακατεύουμε με κουτάλα για να μην λιώσουν... Απλά, κουνάμε κάθε τόσο όλη μαζί την κατσαρόλα για να μην κολλήσουν...


Μιλάμε για φαγητό ποίημα, από το οποίο αν φυσικά δεν σας αρέσουν τα ελαφρώς καυτερά, μπορείτε να παραλείψετε τις πιπερίτσες... Αυτό που δεν πρέπει να παραλείψετε με τίποτα είναι το ξύδι που βοηθάει πολύ να αναδειχτούν στο μαγείρεμα τα αρώματα της ντομάτας.
Αυτά τα ολίγα και πολλά πολλά φιλιά ανοιξιάτικα!!!

10 comments:

φάβα said...

Καλα ε, σου εχω μια βαση για λάστιχο, θα τρελαθεις! Θα την ανεβασω! Σμακ σμακ!

ΦΟΥΛΗ said...

Fevis,μες τη νηστεία σε βρίσκω!!
αστειεύομε! ούτε εγώ νηστεύω,είμαι της άποψης ότι είναι κακό, αυτά που βγαίνουν άπω το στόμα, και όχι το φαΐ.
Πάντως τα καταφερνεις πάντα και με κάνεις να πεινάω, με της καταπληκτικές φώτο σου....
καλό βράδυ
υγ για ποιο νησί μιλάς;;

δεσποιναριον said...

Φερνω και την φρατζολιτσα μου για ανελεητες παπαρες! Ματς μουτς!

orfia said...

Καλημερα. Συνταγη απο τις αγαπημενες μου...!! Το κακο ομως ειναι οτι με αυτο το φαγακι δεν μπορω να αποφυγω... και 2 φετουλες ψωμι.....!!!:( Φιλακια πολλα.

elekat said...

Ωραιώτατη η συνταγή σου!
Ειδικά για μένα που μ'αρέσουν τα κολοκυθάκια!
Ζηλεύω για τις βεράντες γιατί παρόλο που έχω ωραιώτατη βεράντα, ποτέ δεν ασχολήθηκα η γαϊδούρα να τοποθετήσω έστω και ένα γλαστράκι με βασιλικό!
Αδεια και γυμνή η βεράντα χρόνια τώρα!
Καλές κηπουρικές!

Valisia said...

Δεν μπορώ να πω,το σπίτι σου είναι environmental friendly.
Εύχομαι οι βεράντες σου να αποδειχτούν το κερασάκι της τούρτας κι όλοι να νομίζουν ότι βρίσκονται μες στην φύση(άντε και τρία βήματα από το κέντρο του νησιού).

wintersea said...

Μιαμ, μιαμ η σαλτσούλα... και να φανταστείς ότι δεν είμαι και πολύ του κρέατος, αλλά έτσι όπως βλέπω τη φωτο ξεροκαταπίνω :))

Να σου πω, άμα βάλεις λουλουδάκια και φυτά στις βεράντες το τετράποδο πλάσμα τι θα κάνει;;;

Α, όσο για το Ξυλόκαστρο, τι να πω; Τα λέει όλα η σιωπή...

Φιλιά πολλά!

La Gigi said...

αυτά όλα θλέλω κι εγώ και ακριβώς γι'αυτό θέλω να γυρίσω πίσω! για να μυρίζω τις λεμονιές, για να βγαίνω στο Γκάζι και να νομίζω ότι είμαι σε νησί, ένα νησί στο κέντρο της Αθήνας! Επίσης, γιατί τώρα που γνωριστήκαμε μου κάνεις και το τραπέζι καμιά φορά με καταπληκτικά φαγητά, χοχοχο
Την Παρασκευή το βράδυ στο 'νησάκι' ήταν καταπληκτικά, θενκς γιου!!
Αντε θα τα πούμε και αύριο, φιλακιαααα

fevis said...

φάβα@ Περιμένω!! Είναι να μην μου τάξεις...:-)

Φούλη@ Ούτε εγώ νηστεύω όπως βλέπεις.. Παρόλα αυτά, πιστεύω βαθιά στον Θεό.. Τα διαδικαστικά κάπου με χαλάνε...:-)

δεσποινάριον@ Εννοείται πως οι παπάρες σε τέτοιου είδους φαγητά με σαλτσούλες είναι must.. Ειδικά δεν αν το ψωμάκι είναι χωριάτικο με προζύμι, μιλάμε για πόλεμο πραγματικό!!!

orfia@ Με δυο φετούλες μόνο μια χαρά σε βρίσκω.. Μέσα στην εγκράτεια...:-)

lena@ Μήπως να κάνεις φέτος την αρχή? Είναι υπέροχες οι λουλουδιασμένες βεράντες.. Οάσεις πραγματικές...

Valisia@ Και πρώτη απ' όλους εγώ...:-)

wintersea@ Αυτό που κάνει πάντα.. Θα τα κατουράει...:-)

melissoula@ Ε, άντε ντε!!! Να έρθεις με το καλό λέω εγώ γιατί.. έχεις ήδη αργήσει...:-))) Φιλιά....

ioanna said...

Ο μπαμπάς μου κάνει αυτή την συνταγή!!!! Και μια παραλλαγή με μελιτζάνες που είναι η αγαπημένη μου.