Wednesday, April 15, 2009

Μαγειρίτσα Λαγκαδινή


Η συνταγή για μαγειρίτσα που ακολουθεί δεν είναι από τις συνηθισμένες. Βλέπετε, στον τόπο καταγωγής του Μάνου, που είναι τα Λαγκάδια Αρκαδίας, συνηθίζουν την μαγειρίτσα να την φτιάχνουν πηχτή σαν φρικασέ και όχι σούπα. Πέρα από αυτό, η συγκεκριμένη δεν έχει ούτε το παραδοσιακό αυγολέμονο.. Είναι "κόκκινη" με ντομάτα δηλαδή, και πριν σερβιριστεί την ανακατεύουν με γιαούρτι... Μπορεί να σας ακούγεται παράξενη ως concept αλλά μιιλάμε για αποτέλεσμα beyond...
Όσο ζούσε, την έφτιαχνε ο πεθερός μου ο οποίος ήταν σούπερ μάγειρας με ειδικότητα μάλιστα στα αυγολέμονα και αυτό από μόνο του δίνει άλλη αξία στο ότι προτιμούσε αυτή την παραλλαγή από την κλασσική.. Δυστυχώς τότε δεν είχα ανακαλύψει ακόμα την μαγειρική σαν χόμπι και δεν είχα ασχοληθεί να τον βοηθήσω ή να πάρω την συνταγή... Τώρα που δεν είναι πια μαζί μας, και μια που θα μείνουμε για πρώτη φορά εδώ και χρόνια στην Αθήνα για Πάσχα, αποφάσισα να βρω την συνταγή και να την δοκιμάσω.. Ευτυχώς το σόι του Μάνου είναι μεγάλο και οι αδερφές του πατέρα του είναι και φοβερές μαγείρισσες και μπόλικες, οπότε δεν δυσκολεύτηκα να βρω άκρη. Έτσι, το Μεγάλο Σάββατο από το πρωί θα πέσω με τα μούτρα στην προετοιμασία.. Και είμαι σίγουρη πως ο πεθερός μου από κει που είναι θα με κοιτάζει περήφανος.. Και λίγο άναυδος ίσως γιατί νομίζω πως αν κάποιος του έλεγε μερικά χρόνια πριν πως θα ασχολούμουν με το σπορ θα ξεκαρδιζόταν στα γέλια.. Εξαιρετικά αφιερωμένο λοιπόν το σημερινό ποστ σε εκείνον.. Που μας λείπει πάρα πολύ, όσο και αν περνάει ο καιρός... Τέτοιες μέρες μάλιστα, γιορτινές, εμένα προσωπικά μου λείπει ακόμα περισσότερο...
Λένε πως ο χρόνος τα απαλύνει όλα... Και είναι αλήθεια αυτό, για τα πράγματα που μας πληγώνουν.. Αυτά που μας έκαναν να χαιρόμαστε όμως, οι άνθρωποι και η αγάπη τους που ξεχείλιζε την ψυχή μας ζεστασιά και ασφάλεια, δεν ξεχνιούνται.. Ούτε γεμίζει το κενό που αφήνουν πίσω τους... Μαθαίνουμε απλά να ζούμε χωρίς αυτούς.. Και πάντα, ,μα πάντα, τους έχουμε μαζί μας... Να μας κάνουν με την θύμηση τους πότε να χαμογελάμε και πότε να δακρύζουμε...

Μαγειρίτσα Λαγκαδινή.

Υλικά

2 συκωταριές και μια σακούλα εντεράκια .
1 κρεμμύδι ξερό
2 ματσάκια κρεμμυδάκια φρέσκα
1 ματσάκι μάραθο
1 ματσάκι άνηθο
2 1/2 κουταλιές πελτέ
5 κουταλιές της σούπας λάδι
αλάτι πιπέρι
1 δοχείο γιαούρτι στραγγιστό (αυτό με το χεράκι)

Εκτέλεση

Πλένουμε καλά τα εντεράκια, τα τρίβουμε με λεμόνι και αλάτι να ασπρίσουν , τα ξεπλένουμε και τα βάζουμε μαζί με τις συκωταριές σε μια κατσαρόλα με νερό ίσα που να τα σκεπάζει. Τα αφήνουμε να ζεματιστούν αλλά να μην βράσουν. Ψιλοκόβουμε τα μυριστικά (τα φρέσκα κρεμμυδάκια με και με το πράσινο τους). Σουρώνουμε την συκωταριά και τα εντεράκια, τα αφήνουμε να κρυώσουν και τα κόβουμε σε μικρά κομματάκια. Τα βάζουμε σε μια βαθιά κατσαρόλα το λάδι, τα τσιγαρίζουμε, ρίχνουμε την ντομάτα, το αλατοπίπερο και τα μυριστικά και νερό τόσο ώστε να βράσουν μεν αλλά να μην γίνει η μαγειρίτσα νερουλή (ούτε καν να τα σκεπάζει δηλαδή). Καλύτερα είναι να ξεκινήσετε με λιγότερο νερό και αν χρειαστεί να συμπληρώσετε κατά την διάρκεια του μαγειρέματος. Πρέπει να βράσουν καλά η συκωταριά και τα εντεράκια και το μείγμα να είναι παχύρρευστο έτσι ώστε, όταν θα συμπληρώσετε το γιαούρτι να τρώγεται με το πιρούνι. Λίγο πριν την σερβίρετε, και αφού την έχετε βγάλει από την φωτιά, προσθέτετε το γιαούρτι το οποίο πρέπει να το έχετε βγάλει αρκετή ώρα νωρίτερα από το ψυγείο για να έχει πάρει την θερμοκρασία του δωματίου και να μην κόψει όταν πέσει μέσα στο ζεστό φαγητό (περίπου τον μισό κεσέ - θα το δείτε με το μάτι έτσι ώστε να πήξει όσο σας αρέσει).

Η συγκεκριμένη μαγειρίτσα κρατάει υπέροχα στην κατάψυξη. Μπορείτε να την βάλετε σε ατομικά τάπερ και να την ζεσταίνετε όποτε σας πιάσει λιγουρίτσα.. Εμείς την έχουμε φάει και 6 μήνες μετά και ήταν πραγματική απόλαυση...
Υ.Γ. 2 Η μαγειρίτσα της φωτογραφίας είναι η γνωστή παραδοσιακή.. Θα φωτογραφίσω την δική μου και θα την αντικαταστήσω το Σάββατο...:-)

12 comments:

Yiannis/Pefki said...

Kali h magiritsa alla kalitero to telos tou keimenou...10 xronia pou exasa ton patera mou (sta 22 mou) oute ta Xristougenna oute to Pasha einai xana ta idia...oxi mizera i lipimena, kamia sxesi, apla oxi ta idia.

Yiannis/Pefki said...

Mias kai eisai latris ton cupcakes mallon eisai kai latris tou cheescake?? Egw pantws eimai fanatikos...den xerw an exeis dei afto to site:
http://www.englishcheesecake.com/
Egw molis to eida...epesa katw :-)
Einai kai megalh evdomada...

elekat said...

Ετσι την κάνουν και στον τόπο του πατέρα μου, στην Ηλεία!
Για χρόνια όταν ήμουν μικρή νόμιζα ότι αυτή είναι η μαγειρίτσα!
Αργότερα που πήγα και σε άλλα μέρη ανακάλυψα τη σούπα αυγολέμονο!
Σε καταλαβάίνω για τον πεθερό και ο δικός μου έχει φύγει και τον αναπολούμε...

Πολύ καλό σου Πάσχα!
Να περάσεις υπέροχα, με τους ανθρώπους που αγαπάς γύρω σου!!!

ΦΟΥΛΗ said...

Και εγώ fevi μου τη μαγειρίτσα την φτιάχνω σαν φρικασέ όχι σούπα.
Καλό Πάσχα και καλή ανάσταση.

Anonymous said...

Χμ, ενδιαφέρον. Και τι σερβίρει στα ποτήρια ο Μάνος με την συγκεκριμένη κοκκινιστή;

Σου εύχομαι τα καλύτερα, να έχετε Καλή Ανάσταση εσύ και οι δικοί σου. Φιλιά πολλά - πολλά - πολλά!!!

Talisker said...

Ax μωρε Ευη μου!εχεις εναν τροπο......

ναι ο χρονος τα απαλυνει ολα...
εχω κι εγω αδυναμια στον πεθερο μου
και θελω οσο ακομα τον εχουμε κοντα μας γιατι ειναι μεγαλος να ειμαι "αξια νυφη!"
-πφφ κι ας μη κανω αυτη την πανδυσκολη μαγειριτσα ..
-το αποφασισα θα κανω τσουρεκια!!
χχχχχχ

Σου ευχομαι καθε επιτυχια Ευη μου σε ολα ..

καλη Ανασταση απο καρδιας!!!

υγ: Ηρθα ! αλλα δεν εμεινα εκει που μενω παντα. Με πηραν ομηρο στην Κηφισια...:::)))
μια φορα κατεβηκαμε κεντρο σε παιδικο θεατρικο και μου φανηκε Γολγοθας! Απιστευτοι οι ρυθμοι σας!
-εκανα πιο πολυ ωρα απο οτι με το αεροπλανο χχχ ελεος!
-την αλλη φορα:)

La Gigi said...

συγγνωμη τα εντερα δεν τα πουλανε καθαρισμένα??
λοιπον, η δικη μου η μαμά την κανει επίσης κοκκινη αλλά με ολα τα εντός του αρνιού και για να τη φαω μου διαλεγει μονο χορταρακια (βαζει και καυκαληθρες και μυρωνια) και συκωτακια. βεβαια παντα κανει και καμια γαρδουμπιτσα που την προτιμω σαφως περισσοτερο!
τωρα εδω που ειμαι θα φαω το αρνακι του αντιπαθητικου αγρινιωτη!

microsurfer said...

Αν και δεν τρελαίνομαι για μαγειρίτσα αυτή η συνταγή μου άνοιξε πραγματικά την όρεξη!

Ωρε μάσες που θα πέσουν χρονιάρες μέρες..


Χρόνια Πολλά!

orfia said...

Φαινεται ενδιαφερουσα αυτη μαγειριτσα...προβληματιζομαι...να την μοιρασω στα δυο??/ Μια με αυγολεμονο φρικασε και η αλλη κοκκινιστη με γιαουρτι?? Γιατι οχι..θα εχει ενδιαφερον και για τους καλεσμενους!!1 Καλη Ανασταση σου ευχομαι Ευη..να χαιρεσαι την οικογενεια σου!! Φιλια πολλα!!

Ra Ma said...

Αχ αυτός ο γιατρός χρόνος...
Μαγειρίτσα δεν τρώω αλλά το φιλί της αγάπης θα σας το δώσω ;)
Καλή Ανάσταση!!!

δεσποιναριον said...

Νατη και η μαγειριτσα! Ενδιαφερουσα παραλλαγη, κατω απο το αυλακι βερσιον. Θα την φιαξω και ετσι να τη δοκιμασω. Οποτε φιαχνω μαγειριτσα που μου αρεσει πολυ, παντα αναρωτιεμαι γιατι δεν την κανουμε παρα μονο μια φορα το χρονο.
Ο δικος μου μπαμπας σουβιζε αρνακι και κοκορετσι στη μαλακασσα. Καθε χρονο. Τωρα πια μονο σε φωτογραφιες ειναι ολα αυτα.
Καλη Ανασταση κι ενα μεγαλο φιλι κι απο μενα!

wintersea said...

Δεν είμαι φίλη καθόλου της μαγειρίτσας, αλλά θα πω της μαμάς μου να δοκιμάσει και αυτή την εκδοχή.. Απ' ό,τι καταλαβαίνω από τους υπόλοιπους που μουγκρίζουν γύρω από το τραπέζι μάλλον και η μαμά μου την πετυχαίνει τη σουποειδή μαγειρίτσα που φτιάχνει!

Όσο για τις απουσίες, τις νιώθουμε πιο έντονα τέτοιες μέρες. Τον υπόλοιπο καιρό μας παίρνει η καθημερινότητα από κάτω, ευτυχώς δηλαδή γιατί δεν αντέχονται...

Φιλιά :)