Η Ντέλλα μοιράζεται τα μυστικά της.

Την Ντέλλα την γνώρισα πριν από κάποια χρόνια στην Μύκονο για τις ανάγκες του περιοδικού. Την γνώρισα σε προσωπικό επίπεδο εννοώ γιατί σαν όνομα και σαν παρουσία την ήξερα βέβαια μια που η πορεία της, χρόνια τώρα, λούζεται από τα φώτα της δημοσιότητας με τα καλά και τα κακά που συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Δεν θα σας κρύψω πως, με την φήμη της να έχει προηγηθεί, πήγα να την συναντήσω ελαφρώς προκατειλημμένη.. Ίσως γιατί η εικόνα της, τόσο λαμπερή και τόσο international δημιουργεί έναν νοερό τοίχο γύρω της όταν δεν την ξέρεις, ίσως γιατί γνωρίζοντας ήδη τόσες λεπτομέρειες για την ζωή της είχα ήδη βγάλει τα συμπεράσματα μου κρίνοτας μάλλον εξ ιδίων τα αλλότρια... Με κέρδισε από την πρώτη στιγμή... Με τον δικό της, μοναδικό τρόπο, με την απλότητα και την αμεσότητα της, που δεν είναι δήθεν συμπεριφορά αλλά δείγμα ανθρώπου χορτασμένου από ζωή, και με το χιούμορ της... Για την ακρίβεια, δεν με κέρδισε απλά, με ενθουσίασε... Κυρίως γιατί είναι ντόμπρα και ανακουφιστικά ειλικρινής... Και μια από τις εξυπνότερες, πιο ενδιαφέρουσες και πιο larger than life γυναίκες που ξέρω...
Στην συνέχεια μου δόθηκε η ευκαιρία να την γνωρίσω καλύτερα.. Να μιλήσουμε πολύ, με αφορμή το περιοδικό αλλά και γιατί ταίριαξαν οι χημείες μας, να κάνουμε παρέα, να μοιραστούμε στιγμές στο νησάκι που τόσο αγαπάμε και οι δύο, και τελικά, να αναγνωρίσουμε η μια στην άλλη κοινούς κώδικες και κοινά σημεία επαφής... Να γίνουμε φίλες... Ναι, εγώ προσωπικά θεωρώ την Ντέλλα φίλη μου και ελπίζω πως το ίδιο θεωρεί και εκείνη εμένα.. Όχι ίσως με την έννοια της τόσο συχνής επαφής - μια που η αλήθεια είναι πως εκτός Μυκόνου δεν καταφέρνουμε ποτέ να συγχρονίσουμε τα προγράμματα μας και να βρεθούμε - όσο με την αίσθηση της οικειότητας και της ζεστασιάς που σου δημιουργούν οι άνθρωποι που έχουν αγγίξει την ψυχή σου...
Βλέπετε η Ντέλλα το έχει αυτό... Έχει το ταλέντο να επηρεάζει τους ανθρώπους γύρω της, να τους βάζει στο παιχνίδι της, να τους ανοίγει την πόρτα του σπιτιού της αλλά και της ζωής της και να τους κάνει συμμέτοχους στην δική της κοσμοθεωρία... Με την ίδια άνεση που συζητάει για ψυχολογία ή για φιλοσοφία ξαπλωμένη στον οντά της υπέροχης βεράντας του σπιτιού της στην Μύκονο με θέα το ηλιοβασίλεμα, που χορεύει ξεσηκώνοντας τις παρέες στο Sea Satin, που χαίρεται την θάλασσα στην Ψαρού ή στον Ορνό, που μαγειρεύει για τους φίλους της μαγικά, που κυκλοφορεί στα σαλόνια του διεθνούς jet set ή που γοητεύει τους άντρες -αλλά και τις γυναίκες- τόσο απλά και φυσικά όσο αναπνέει, ε, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο βγάζει τον μανδύα της σούπερ κοσμικής θεάς και φοράει εκείνον της καλλιτέχνιδας και σου αποκαλύπτει τα "σκουπίδια της ζωής της" και σε κάνει να πάθεις την πλάκα σου...
Πριν από δύο χρόνια, ξεναγώντας με λίγο πριν τα εγκαίνια της έκθεσης της στις αναμνήσεις της ζωής της με έκανε να δακρύσω... Το κατάλαβε και με ρώτησε γιατί.. Τότε δεν ήξερα τι να της απαντήσω, με είχε πιάσει πραγματικά απροετοίμαστη... Σήμερα ξέρω... Αγαπώ και θαυμάζω τους ακομπλεξάριστους ανθρώπους... Που έχουν την μαγκιά και την τόλμη να ανοίγουν διάπλατα της πόρτες της ζωής και της ψυχής τους χωρίς να φοβούνται την κριτική και χωρίς να ξεχνάνε όσα τους βολεύουν.. Που παραδέχονται τα λάθη τους και μαθαίνουν από αυτά, που αγαπούν τις ατέλειες τους, και κυρίως που αγαπούν την ζωή με αυτόν τον λαίμαργο, τον απολαυστικό τρόπο που τους κρατάει for ever young.. Και η Ντέλλα είναι ένα σπάνιο, αυθεντικότατο δείγμα τέτοιου ανθρώπου.. Που έζησε μια ζωή σαν παραμύθι, με πρίγκηπες, και παλάτια και χορούς και γυάλινα γοβάκια αλλά και πολλούς, πάρα πολλούς δράκους και κατάφερε να την κολυμπήσει και να περάσει απέναντι με απλωτές πρωταθλήτριας και στυλ top model.. Και όσοι νομίζουν πως τέτοιες ζωές μπορούν να βασιστούν μόνο στην ομορφιά και στην τύχη είναι βαθιά νυχτωμένοι... Γιατί προφανώς η Ντέλλα υπήρξε και είναι ακόμα μια καλονή... Όμως πιστέψτε με, αυτό είναι το λιγότερο της, το μικρότερο της κομμάτι..
Η Ντέλλα λοιπόν ξεκίνησε το δικό της blog αποφασίζοντας να μοιραστεί μαζί μας τα μυστικά μια ζωής που την έζησε με πάθος... Από την Βέρροια στην Νέα Υόρκη και από τα εξώφυλλα των περιοδικών και τις πασαρέλες των μεγαλύτερων οίκων μόδας στα διοικητικά συμβούλια μεγάλων εταιριών και στις γκαλερί τέχνης η απόσταση ήταν μεγάλη. Και η Ντέλλα την διάνυσε με το δικό της στυλ, με τον δικό της αέρα και με την δική της, μοναδική αποφασιστικότητα. Νομίζω πως έχει ενδιαφέρον να την γνωρίσετε και εσείς.. Και είμαι σίγουρη πως εύκολα θα καταλάβετε τον λόγο για τον οποίο είμαι huge φαν... Φιλιά πολλά...