Wednesday, December 16, 2009

Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα για καλό...

Ο σημερινός μου πρωινός καφές, στην κούπα με την γόβα, συνοδεύεται από ένα γενναίο κομμάτι panetone - αυτό που ήταν μέσα στην τουρτιέρα της Μάρθας- και μια βόλτα στα blogs... Δίπλα μου το βιβλίο του Laduree ανοιχτό στην σελίδα της creme anglaise, μια που σκοπεύω σήμερα να κάνω την πρώτη μου δοκιμή...


Για μένα που λατρεύω τις κρέμες και αγνοώ επιδεικτικά την σοκολάτα (εκτός και αν πρόκειται για τα σοκολατάκια του κύριου πρέσβη με τα οποία τελευταία έχω πάθει σχεδόν εμμονή) το συγκεκριμένο γλυκό, ή μάλλον η συγκεκριμένη βάση, είναι κάτι σαν το Άγιο Δισκοπότηρο... Και ο μοναδικός λόγος για τον οποίο συνεχίζω να αγοράζω πανάκριβα γλυκά από την Αλέα και ειδικότερα σου α λα κρεμ...
Το βιβλίο το έφερε χτες το κύριος Θανάσης, ο ταχυδρόμος μας, και πρέπει να σας πω ότι οι περιγραφές της Γεωργίας δεν με είχαν προετοιμάσει για αυτό που αντίκρυσα... Μιλάμε για το ωραιότερο βιβλίο ζαχαροπλαστικής που υπάρχει... Κλεισμένο μέσα στο κουτί του σαν κόσμημα, τυλιγμένο σε αριστοκρατικό, λιλά ρυζόχαρτο, με χρυσό χρώμα στην πλάτη της κάθε σελίδας.... Και με κάτι φωτογραφίες!!!! Όνειρο... Το ξεφυλλίζω και λιγουρεύομαι...:-)






Όμως το κύριος Θανάσης εχτές δεν έφερε μόνο το υπέροχο βιβλίο... Έφερε και μια κούτα από μακριά γεμάτη στολίδια και αγάπη...


Στολίδια διαλεγμένα με γούστο ακριβώς για γούστα μας, κεκάκια για μένα και πούρα για τον αγαπημένο μου, και μαζί ένα πακέτο σολωμό που θα το ανοίξουμε την Πρωοχρονιά, ένα βαζάκι cupcake που προστέθηκε ήδη στην συλλογή μου στο ράφι κάτω από το παράθυρο της κουζίνας και μια κάρτα που με έκανε να χαμογελάσω και να γεμίσει η ψυχή μου χαρά... Βλέπετε, μέσα από αυτή την αρχικά απρόσωπη διαδικασία του blogging είχα την τύχη και την τιμή να γνωρίσω ανθρώπους ενδιαφέροντες και ξεχωριστούς και με κάποιους από αυτούς να γίνουμε και φίλοι... Και έτσι, συχνά πυκνά και με διάφορες ευκαιρίες και αφορμές νοιώθω την αγάπη και το ενδιαφέρον τους ακόμα και όταν δεν ζούμε όχι στην ίδια πόλη, αλλά ούτε καν στην ίδια ήπειρο... Και αυτό είναι η μεγαλύτερη απόδειξη πως ακόμα και τα πιο μοναχικά μέσα, αν τα ποτίσεις με την ψυχή και την αλήθεια σου μπορούν να ανθίσουν και να γίνουν γέφυρες επικοινωνίας και σχέσης αληθινής με υπέροχους ανθρώπους... Πολλά φιλιά και καλημέρα σε όλους...

5 comments:

La Gigi said...

τίποτα δεν μπορεί να σε προετοιμάσει για αυτό που στα αλήθεια είναι αυτό το βιβλίο. αν δεν το πιάσεις στα χέρια σου νομίζεις ότι όλα όσα σου λένε είναι υπερβολές, οκ ακόμα ένα βιβλίο με γλυκά. ε όχι, αυτό είναι κάτι το άλλο! καλές ζαχαροπλαστικές :)

δεσποιναριον said...

Για το βιβλιο εχω ακουσει πολλα, τωρα μετα την αναρτηση ειμαι πιο περιεργη! Με ολα τα αλλα συμφωνω, πολλες φορες αυτη η μπλογκεμπειρεια ειναι πηγη χαρας. Πρωϊνα φιλια!

DonnaBella said...

eisai meraklou kalo mou! kai kaneis tous allous na hairontai me th hara sou! :-*

viki vale said...

vre paidi mou ti oraia ekdosi! apo ti photo nomiza pos tha exei polytima sapounakia kai finetsato lingerie!!

fevis said...

melissoula@ Αλήθεια είναι αυτό... Σήμερα μάλιστα που θα μείνουμε σπίτι, ετοιμάζομαι να φτιάξω oeufs a la neige...:-)))

δεσποινάριον@ Να το πάρεις φιλενάδα.. Ειδικά εσύ που ε΄χεις τέτοια συλλογή, δεν μπορεί να λείπει...Φιλιά!!

DonnaBella@ Εσύ ειδικά θα δοκιμάσεις και τα αποτελέσματα..:-)))

viki vale@ Ναι, δεν είναι απίθανη? Να είναι καλά η Γεωργία που το ανακάλυψε...:-))