Για όσους συζητούσαν καιρό τώρα πως αν τα πρόσφατα οικονομικά μέτρα τα είχε πάρει η Νέα Δημοκρατία και όχι το Πασόκ θα είχε καεί η Αθήνα, νομίζω πως η απάντηση δόθηκε σήμερα με τρόπο ηχηρό... Η Αθήνα κάηκε, ξανά, τρεις άνθρωποι έχασαν την ζωή τους άδικα γιατί δεν είχαν κατέβει καν στην πορεία, την δουλειά τους προσπαθούσαν να κρατήσουν σε έναν ιδιωτικό τομέα που δεν συγχωρεί την διαμαρτυρία, και για μια ακόμα φορά οι γνωστοί- άγνωστοι κατάφεραν να μετατρέψουν μια ειρινική διαδήλωση σε κόλαση..
Δεν είμαι πολιτικοποιήμενη και δεν θα γίνω τώρα ξαφνικά, όμως με πικραίνει η εικόνα που βλέπω στις ειδήσεις... Και όσο και αν ακόμα και το ρεπορτάζ του BBC News μας έδωσε τα credits , πως οι Έλληνες είναι λαός με ιστορία αντίστασης, με τουρκοκρατία, δικτατορία και όλα τα συναφή και δεν θα υποκύψουν αδιαμαρτύρητα στα μέτρα του ΔΝΤ, στην τελική οι μάχες πρέπει να δίνονται πια και να κερδίζονται σε άλλα επίπεδα.. Χωρίς βία.. Χωρίς τυφλή βία... Γιατί τυφλή βία δεν είναι αυτή των τρομοκρατών τελικά, που βάζουν στόχους και εκτελούν αποστολές με, έστω θολή, αιτία και ιδεολογία.. Τυφλή βία είναι το να περνά μια ομάδα κουκουλοφόρων από μια τυχαία τράπεζα στην Σταδίου και χωρίς να ελέγξει αν υπαρχουν μέσα άνθρωποι να πετάει μια μολότωφ και να την λαμπαδιάζει..
Οι άνθρωποι που χάθηκαν σήμερα δεν ξύπνησαν το πρωί για να γίνουν ήρωες.. Σύμβολα ενός αγώνα που προφανώς δεν τους αφορούσε.. Ξύπνησαν για να πάνε να δουλέψουν και ήταν το ίδιο δικαίωμα τους αυτό όσο ήταν δικαίωμα των υπολοίπων να κατέβουν στους δρόμους με πανό και ντουντούκες...Και είναι κρίμα που η τυφλή βία, οι τρομοκράτες των πολεων που διάπονται από παντελή έλλειψη ιδεολογίας και αυτό το ξέρουμε πια όλοι, καταφέρνουν για μια ακόμα φορά να αμφισβητήσουν τα δικαιώματα μας.. Όποια και αν έχουμε επιλέξει..
Σήμερα το παιδί μου ήταν στο κέντρο της Αθήνας.. Το μεγάλωσα με πίστη στο θάρρος της γνώμης του και με την βεβαιότητα πως όταν μας αδικούν , ή αδικούν τους ανθρώπους που αγαπάμε έχουμε υποχρέωση να παλέψουμε.. Να φωνάξουμε, να διαμαρτυρηθούμε, να διαδηλώσουμε.. Το μεγάλωσα έτσι ώστε να μην γίνει βολεμένος φλώρος και είμαι περήφανη γι΄αυτό, γιατί είχε όλα τα φόντα και όλες τις άκρες για να γίνει ακριβώς το αντίθετο απ΄ότι έγινε τελικά.. Σήμερα όμως, την πλήρωσα την επιλογή μου αυτή και αυτό είναι που με εξοργίζει.. Την ώρα που τον έψαχνα έντρομη στα τηλέφωνα, βλέποντας στις ειδήσεις την Αθήνα να καίγεται και ακούγοντας για νεκρούς και τραυματίες στο κέντρο της πόλης, ακύρωνα εγώ η ίδια όλα όσα πάλεψα τόσα χρόνια να του μάθω.. Το ξέρω και ξέρω πως θα με δικαιολογήσει.. Όπως δικαιολογώ και εγώ τον εαυτό μου γιατί είμαι πάνω απ' όλα μαμά.. Όμως αυτοί οι λίγοι, προστατευμένοι από το κράτος και όλες τις κυβερνήσεις άνθρωποι που κρύβονται πίσω από τις κουκούλες και μόνο στόχο έχουν να μας τρομάξουν, να μας κλείσουν στα σπίτια μας και να μας βάλουν να λέμε πάντα ναι από τον φόβο μην έρθουν τα χειρότερα, είτε για μας είτε για τα παιδιά μας, κάποια μέρα πρέπει να θερίσουν τους ανέμους που έσπειραν..
Η κρίση θα περάσει και η Αθήνα θα πάψει να καίγεται.. Και ως λαός θα έχουμε πάντα μέσα μας το γονίδιο της αντίστασης και θα βρούμε και πάλι τις άκρες.. Και τις μέσες μας.. Οι άνθρωποι που χάθηκαν όμως σήμερα δεν θα ξαναγυρίσουν.. Και η απογοήτευση για τα όσα έγιναν ξανά, σαν να μην πέρασε μια μέρα από τον Δεκέμβριο του Αλέξη, θα είναι πάντα εδώ, όσο κι αν προσπαθούμε να την ξεχνάμε και αν την ξεπερνάμε .. Γιατί μας αξίζουν καλύτεροι αγώνες και ευγενέστερες μάχες.. Σε άλλα πεδία.. Και κυρίως, μας αξίζει κάποια στιγμή να πούμε ένα μεγάλο όχι.. Ξανά.. Και να πιάσουμε το νήμα της δικής μας ιστορίας από την αρχή...
Δεν είμαι πολιτικοποιήμενη και δεν θα γίνω τώρα ξαφνικά, όμως με πικραίνει η εικόνα που βλέπω στις ειδήσεις... Και όσο και αν ακόμα και το ρεπορτάζ του BBC News μας έδωσε τα credits , πως οι Έλληνες είναι λαός με ιστορία αντίστασης, με τουρκοκρατία, δικτατορία και όλα τα συναφή και δεν θα υποκύψουν αδιαμαρτύρητα στα μέτρα του ΔΝΤ, στην τελική οι μάχες πρέπει να δίνονται πια και να κερδίζονται σε άλλα επίπεδα.. Χωρίς βία.. Χωρίς τυφλή βία... Γιατί τυφλή βία δεν είναι αυτή των τρομοκρατών τελικά, που βάζουν στόχους και εκτελούν αποστολές με, έστω θολή, αιτία και ιδεολογία.. Τυφλή βία είναι το να περνά μια ομάδα κουκουλοφόρων από μια τυχαία τράπεζα στην Σταδίου και χωρίς να ελέγξει αν υπαρχουν μέσα άνθρωποι να πετάει μια μολότωφ και να την λαμπαδιάζει..
Οι άνθρωποι που χάθηκαν σήμερα δεν ξύπνησαν το πρωί για να γίνουν ήρωες.. Σύμβολα ενός αγώνα που προφανώς δεν τους αφορούσε.. Ξύπνησαν για να πάνε να δουλέψουν και ήταν το ίδιο δικαίωμα τους αυτό όσο ήταν δικαίωμα των υπολοίπων να κατέβουν στους δρόμους με πανό και ντουντούκες...Και είναι κρίμα που η τυφλή βία, οι τρομοκράτες των πολεων που διάπονται από παντελή έλλειψη ιδεολογίας και αυτό το ξέρουμε πια όλοι, καταφέρνουν για μια ακόμα φορά να αμφισβητήσουν τα δικαιώματα μας.. Όποια και αν έχουμε επιλέξει..
Σήμερα το παιδί μου ήταν στο κέντρο της Αθήνας.. Το μεγάλωσα με πίστη στο θάρρος της γνώμης του και με την βεβαιότητα πως όταν μας αδικούν , ή αδικούν τους ανθρώπους που αγαπάμε έχουμε υποχρέωση να παλέψουμε.. Να φωνάξουμε, να διαμαρτυρηθούμε, να διαδηλώσουμε.. Το μεγάλωσα έτσι ώστε να μην γίνει βολεμένος φλώρος και είμαι περήφανη γι΄αυτό, γιατί είχε όλα τα φόντα και όλες τις άκρες για να γίνει ακριβώς το αντίθετο απ΄ότι έγινε τελικά.. Σήμερα όμως, την πλήρωσα την επιλογή μου αυτή και αυτό είναι που με εξοργίζει.. Την ώρα που τον έψαχνα έντρομη στα τηλέφωνα, βλέποντας στις ειδήσεις την Αθήνα να καίγεται και ακούγοντας για νεκρούς και τραυματίες στο κέντρο της πόλης, ακύρωνα εγώ η ίδια όλα όσα πάλεψα τόσα χρόνια να του μάθω.. Το ξέρω και ξέρω πως θα με δικαιολογήσει.. Όπως δικαιολογώ και εγώ τον εαυτό μου γιατί είμαι πάνω απ' όλα μαμά.. Όμως αυτοί οι λίγοι, προστατευμένοι από το κράτος και όλες τις κυβερνήσεις άνθρωποι που κρύβονται πίσω από τις κουκούλες και μόνο στόχο έχουν να μας τρομάξουν, να μας κλείσουν στα σπίτια μας και να μας βάλουν να λέμε πάντα ναι από τον φόβο μην έρθουν τα χειρότερα, είτε για μας είτε για τα παιδιά μας, κάποια μέρα πρέπει να θερίσουν τους ανέμους που έσπειραν..
Η κρίση θα περάσει και η Αθήνα θα πάψει να καίγεται.. Και ως λαός θα έχουμε πάντα μέσα μας το γονίδιο της αντίστασης και θα βρούμε και πάλι τις άκρες.. Και τις μέσες μας.. Οι άνθρωποι που χάθηκαν όμως σήμερα δεν θα ξαναγυρίσουν.. Και η απογοήτευση για τα όσα έγιναν ξανά, σαν να μην πέρασε μια μέρα από τον Δεκέμβριο του Αλέξη, θα είναι πάντα εδώ, όσο κι αν προσπαθούμε να την ξεχνάμε και αν την ξεπερνάμε .. Γιατί μας αξίζουν καλύτεροι αγώνες και ευγενέστερες μάχες.. Σε άλλα πεδία.. Και κυρίως, μας αξίζει κάποια στιγμή να πούμε ένα μεγάλο όχι.. Ξανά.. Και να πιάσουμε το νήμα της δικής μας ιστορίας από την αρχή...
