Sunday, August 8, 2010

Μετράω τις μέρες....


Η Αθήνα έχει αδειάσει... Εχτές έφυγαν και οι τελευταίοι φίλοι για το νησάκι αλλά δεν νοιώθω μόνη μου.. Η πόλη αυτές τις μέρες είναι κούκλα, οι διαδρομές εύκολες και γρήγορες, οι παραλίες άδειες και τα μαγαζιά που αγαπάμε είναι ακόμα ανοιχτά... Εχτές το βράδυ στην Γαλάζια Χύτρα με παρέα απρόσμενα καλή τρώγαμε με θέα την θάλασσα και λίγο αργότερα, στο Cash, με φίλους καρδιάς και γέλια μέχρι δακρύων ήπιαμε θάλασσες και το ξημέρωμα μας βρήκε καθισμένους στο πεζοδρόμιο να προσπαθούμε να πάρουμε την μεγάλη απόφαση, να μπούμε στα αυτοκίνητα μας και να φύγουμε, και αν ναι, που να πάμε.... :-)
Και σήμερα ξύπνησα μαγικά χωρίς πονοκέφαλο, και άλλη μια μέρα από αυτές που μετράω ανάποδα είχε περάσει στο παρελθόν... Οι μέρες περνάνε τελικά ευκολότερα από όσο υπολόγιζα, το σύμπαν μου στέλνει ανθρώπους γύρω μου - καινούριους και παλιούς- που κρατάνε το ενδιαφέρον μου ακμαίο, και τα καλύτερα του καλοκαιριού είναι αυτά που θα έρθουν... Και έτσι, χαλαρά και απαλά, αφήνω τον χρόνο να περάσει και να με φέρει εκεί που θέλω.. Εκεί που περιμένω και εκεί που ονειρεύομαι... Και στο μεταξύ, κάνω happy thoughts, γελάω πολύ όπως πάντα, ζω την κάθε μου στιγμή με πάθος , στέλνω τη καλή μου ενέργεια εκεί που πρέπει, στους ανθρώπους που αγαπάω και που την χρειάζονται, και η ζωή συνεχίζεται, και παραμένει υπέροχη, υπό όλες τις συνθήκες...
Και μπορεί να είμαι μπερδεμένη, και να με κουράζουν οι υποχρεώσεις που με κρατάνε ακόμα εδώ, και να με παίρνει από κάτω μερικές φορές και να ανυπομονώ να περάσουν οι μέρες, όμως τελικά όλα θα γίνουν όπως πρέπει... Και όπως τα θέλω ελπίζω... Και με αυτή την σκέψη, μια φωτογραφία φετίχ και ένα χαμόγελο γεμάτο λιακάδα, σας αφήνω με ένα τραγουδάκι που όταν το ακούω με κάνει να ονειρεύομαι... Φιλιά πολλά...


Υ.Γ. Είδα και τον Ορέστη among others, αλλά αυτό είναι ένα ποστ ολόκληρο που θα το αφήσω για μετά τις διακοπές.... Ο Νίκος Κουρής είναι η καινούρια μου αδυναμία, το ομολογώ, αλλά εγώ μάλλον είμαι πιο του σύγχρονου ρεπερτορίου... Παρόλα αυτά, το ταλέντο όταν υπάρχει είναι αναμφισβήτητο, ειδικά όταν συνοδεύεται και από άλλα, επίσης αναμφισβήτητα προσόντα... :-)


10 comments:

Anonymous said...

Τώρα φταίω εγώ? Δεν φταίω. Ας είσαι και του ελαφρού ρεπερτορίου, εγώ μπορώ να κάνω παράσταση στα μέτρα σου, όποτε μου το ζητήσεις.
Ο γνωστός

Anonymous said...

Γλυκεια μου, εγώ είμαι στο camping κι ακούω τον παφλασμο του Ιονίου. Φιλία και ευτυχία μ' όλη μου την καρδιά. "Ε"

Anonymous said...

Metra meres alla metra grigora giati edo trome anthropous anti na fagothoume emeis kai auti einai mia niki pou thelo na tin deis kai na tin xareis mazi mou.
Z opos Zorro

STELIOS PENTARVANIS said...

λίγο πρίν μπώ στο πλοίο για Ρόδο 5μιση ώρες δυστυχώς από Καστελόριζο
και με ένα απίστευτο χθεσινοβραδινό μεθύσι που με έχει (σε αντίθεση με σένα)διαλύσει σου υπενθυμίζω ότι έχουμε να βγούμε την τετάρτη, πάντως συμφωνω με το...το γούστο σου.

La Gigi said...

μέτρα, μέτρα μπουμπού γιατί εγώ δεν μπορώ να μετράω πια και όταν θα έχει φτάσει η δική σου μέρα θα είναι σχεδόν εκεί και η δική μου :)
φιλάκια

Tali said...

οκ οκ!!

μετρα
κι εγω μαζι σου ΄΄
εκει στις Χυτρες μονο σε θελω ολιγον εγκρατη!!!

για ολα τα αλλα δεν ανησυχω καθολου
ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ ΟΛΑ::)))))))))

ΦΙΛΙΑΑΑΑΑ::))))))))))))))

Anonymous said...

Και νόμιζα πως είμαι ο μόνος που ενθουσιάζεται με την άδεια Αθήνα. Τελικά, είμαστε αρκετοί, απλώς κάνουμε λιγότερο φασαρία από τους...άλλους (ίσως για αυτόν ακριβώς τον λόγο να μας αρέσει και η πόλη άδεια).

Φιλιά πολλά και πάντα στα πεζοδρόμια τα ξημερώματα! :^)

Anonymous said...

Οδηγείτε όταν έχετε πιει; Θα σας μαλώσω.

Anonymous said...

m'aresoun ta vradia (kai ta me8usia) sthn adeia polh, m'aresei polu to tragoudaki pou postares kai episis m'aresei kai h kalokairinh photo sou :)

telika den einai kai asxhmh h anamonh prin tis diakopes. Kalh anamonh loipon kai na peraseis super! :D

elekat said...

Ε τώρα άμα σου πούμε ότι και οι φίλοι σου από το νησάκι μετράμε τις μέρες ναρθείς κι εσύ;;;