Μετράω τις μέρες....

Η Αθήνα έχει αδειάσει... Εχτές έφυγαν και οι τελευταίοι φίλοι για το νησάκι αλλά δεν νοιώθω μόνη μου.. Η πόλη αυτές τις μέρες είναι κούκλα, οι διαδρομές εύκολες και γρήγορες, οι παραλίες άδειες και τα μαγαζιά που αγαπάμε είναι ακόμα ανοιχτά... Εχτές το βράδυ στην Γαλάζια Χύτρα με παρέα απρόσμενα καλή τρώγαμε με θέα την θάλασσα και λίγο αργότερα, στο Cash, με φίλους καρδιάς και γέλια μέχρι δακρύων ήπιαμε θάλασσες και το ξημέρωμα μας βρήκε καθισμένους στο πεζοδρόμιο να προσπαθούμε να πάρουμε την μεγάλη απόφαση, να μπούμε στα αυτοκίνητα μας και να φύγουμε, και αν ναι, που να πάμε.... :-)
Και σήμερα ξύπνησα μαγικά χωρίς πονοκέφαλο, και άλλη μια μέρα από αυτές που μετράω ανάποδα είχε περάσει στο παρελθόν... Οι μέρες περνάνε τελικά ευκολότερα από όσο υπολόγιζα, το σύμπαν μου στέλνει ανθρώπους γύρω μου - καινούριους και παλιούς- που κρατάνε το ενδιαφέρον μου ακμαίο, και τα καλύτερα του καλοκαιριού είναι αυτά που θα έρθουν... Και έτσι, χαλαρά και απαλά, αφήνω τον χρόνο να περάσει και να με φέρει εκεί που θέλω.. Εκεί που περιμένω και εκεί που ονειρεύομαι... Και στο μεταξύ, κάνω happy thoughts, γελάω πολύ όπως πάντα, ζω την κάθε μου στιγμή με πάθος , στέλνω τη καλή μου ενέργεια εκεί που πρέπει, στους ανθρώπους που αγαπάω και που την χρειάζονται, και η ζωή συνεχίζεται, και παραμένει υπέροχη, υπό όλες τις συνθήκες...
Και μπορεί να είμαι μπερδεμένη, και να με κουράζουν οι υποχρεώσεις που με κρατάνε ακόμα εδώ, και να με παίρνει από κάτω μερικές φορές και να ανυπομονώ να περάσουν οι μέρες, όμως τελικά όλα θα γίνουν όπως πρέπει... Και όπως τα θέλω ελπίζω... Και με αυτή την σκέψη, μια φωτογραφία φετίχ και ένα χαμόγελο γεμάτο λιακάδα, σας αφήνω με ένα τραγουδάκι που όταν το ακούω με κάνει να ονειρεύομαι... Φιλιά πολλά...

Υ.Γ. Είδα και τον Ορέστη among others, αλλά αυτό είναι ένα ποστ ολόκληρο που θα το αφήσω για μετά τις διακοπές.... Ο Νίκος Κουρής είναι η καινούρια μου αδυναμία, το ομολογώ, αλλά εγώ μάλλον είμαι πιο του σύγχρονου ρεπερτορίου... Παρόλα αυτά, το ταλέντο όταν υπάρχει είναι αναμφισβήτητο, ειδικά όταν συνοδεύεται και από άλλα, επίσης αναμφισβήτητα προσόντα... :-)