Saturday, January 23, 2010

Ένα υπέροχο πρωινό στην ελβετική Ριβιέρα...



Είμαι κουρασμένη... Πτώμα... Το βράδυ δεν κοιμήθηκα καλά, αλλά για τελείως άσχετους λόγους που δεν είναι της στιγμής, και που δεν έχουν καμιά σχέση με το αφράτο κρεβάτι του δωματίου μου και τα πουπουλένια μαξιλάρια και παπλώματα.. Και τώρα, λίγο πριν πέσω για έναν γρήγορο αλλά απαραίτητο απογευματινό ύπνο, είπα να καθίσω να σας γράψω δυο κουβέντες, έτσι στα βιαστικά... Η πρωινή μας βόλτα στην Λωζάνη με ενθουσίασε.. Ψώνισα καφέδες και το ειδικό μηχάνημα για την κρέμα του capuccino από το μαγαζί της Nespresso - ένα πραγματικό υπερθεαμα με έναν τοίχο φτιαγμένο ολόκληρο από συσκευασίες καφέ σε όλες τις γεύσεις και τα χρώματα- , μπήκα στο Laduree και σήκωσα τα macarons, αγόρασα καταπληκτικά τυριά, μακαρόνια και πιπεριές τσίλι από το Globus, και βρήκα και τον αναπτήρα που έψαχνε ο Μάνος τόσον καιρό...
Και βέβαια, βολτάραμε στην πόλη με την Γεωργία, ήπιαμε το καφεδάκι μας σε ένα παλιομοδίτικο καφέ από αυτά που εκείνη βρίσκει πια βαρετά αλλά εμένα ακόμα με ενθουσιάζουν, κουβεντιάσαμε, γελάσαμε και περάσαμε υπέροχα.. Μου αρέσει που αυτό το ταξίδι μας έδωσε την ευκαιρία να έρθουμε ακόμα πιο κοντά, μαθαίνουμε καλύτερα η μία την άλλη και - κρίνοντας εξ' ιδίων τα αλλότρια- νομίζω πως αυτό που "ακουμπάμε" μας αρέσει πολύ... Εγώ τουλάχιστον, έτσι νοιώθω...
Όσο για το πρόγραμμα, δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερο.. Κάθε μέρα βλέπω καινούρια πράγματα, χαζεύω καινούριες εικόνες, απολαμβάνω καινούριες μυρωδιές... Το Vevey και το Montreux είναι και τα δύο πανέμορφα, το πρώτο πιο ήσυχο και πιο χαλαρό από το άλλο που μοιάζει πιο κοσμοπολίτικο, αλλά το ίδιο αριστοκρατικά και τα δύο με τα υπέροχα κτήρια και την λίμνη και τα τεράστια πεζοδρόμια που είναι ιδανικά για βόλτες...
Ναι, περνάω καταπληκτικά εδώ και θα ξανάρθω το συντομότερο... Μόνο που την επόμενη φορά θα φροντίσω να είναι και ο Μάνος μαζί... Βλέπετε κάθε ταξίδι που κάνω μόνη μου, όσο υπέροχα και αν περνάω, κάνει ακόμα πιο σαφές το γεγονός πως όλα τα όμορφα πράγματα της ζωής μου - όπως και τα άσχημα άλλωστε- θέλω να τα μοιράζομαι μαζί του... Τα απολαμβάνω περισσότερο έτσι, τα ζω πιο ουσιαστικά... Και βέβαια, κάθε απουσία, δική μου ή δική του - παρόλο που θα συνεχίσουμε να τις σημειώνουμε μια που ακόμα και μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια μαζί παραμένουμε δυο βαθιά ανεξάρτητοι άνθρωποι- νομίζω πως τελικά με έναν παράξενο τρόπο, μας φέρνει πιο κοντά...
Φιλιά πολλά σε όλους, καλό σαββατοκύριακο, και το επόμενο ποστ θα είναι από την Αθήνα με πολλές φωτογραφίες και ακόμα περισσότερα juicy - and tasty- details...:-)





Υ.Γ. Στις φωτογραφίες, ο πρωινός καφές - ή μάλλον το πρωινό table setting - και το χτεσινοβραδινό, υπέροχο ροστί...:-)

6 comments:

δεσποιναριον said...

Οι διακοπες ετσι με μια φιλη που ξερει κιολας την περιοχη, ειναι χαρμα. Σιγουρα το ενοιωσε η μελισσουλα στο Μοντρεαλ και εσυ τωρα στο Βεβαι. Μεγεια τα ψωνια, κι εμενα μου αρεσει να ψωνιζω τοπικα ντελικασιζ (!) οταν παω καπου. Καλη συνεχεια λοιπον.Φιλια και στις δυο!

Anonymous said...

w eimai to 1o comment :)
"Κάθε μέρα βλέπω καινούρια πράγματα, χαζεύω καινούριες εικόνες, απολαμβάνω καινούριες μυρωδιές..." To nohma kathe taxidiou, oti mas "gemizei" kai mas ananewnei gia na mporoume na antimetwpisoume thn kathimerinothta.. Sigoura einai safws kalutera otan tis moirazomaste autes tis stigmes, alla akoma kai etsi eimai sure oti einai super! :)

P.S. exm...mporei na mh kserw ti einai to rosti alla fainetai teleio!

STELIOS PENTARVANIS said...

Ευούλα θεική ξανθιά μου φίλη πολύ χαίρομαι που κάνεις αυτά τα ταξιδάκια και το ευχαρστιέσαι τόσο ,να δώσεις φιλιά και στην Γεωργία που την έχω κατασυμπαθήσει γιατί μου κάνει πολύ δικό μας παιδί.

Justine's Blog said...

Καλά σουρτουκίτσες,
Περνάτε υπέροχα βλέπω. Κι εσύ βρε Ευούλα, μην το παίρνεις κατάκαρδα που είσαι χωρίς τον καλό σου, θα χαρεί που χαίρεσαι και που θα μοιραστείτε τις αναμνήσεις σου.
Αλήθεια, ρίξτε ενα βότσαλο στη λίμνη που έχω αγαπήσει για το μέγεθος αλλά τη μελαγχολία της.
Να περάστε σούπερ στις πλαγιές, ναι;

La Gigi said...

θεωρω αυτονοητο να κανω το καλυτερο που μπορω για να περασουν οι ᾽φιλοξενουμενοι᾽μου (με αυτακια γιατι δεν μενεις σπιτι μου) οσο καλυτερα γινεται. ειδικα οταν η φιλοξενουμενη εισαι εσυ που πρωτον μου τα εκανες ολα πανευκολα με τις επιθυμιες σου και δευτερον φροντιζεις να περναω εγω σουπερ οταν ειμαι στην Αθηνα ή οταν ειμαι στο νησακι :)
χαιρομαι αφανταστα που περναμε τελεια και θα σας περιμενω ολους μαζι οποτε θελετε!

και ψαρακι, εισαι πολυ γλυκουλης :))

elekat said...

Νάσαι καλά κοπέλα μου και να ξαναπάς και με τον Μάνο και με τη melissoula!

Η melissoula (της τόχω πεί!) είναι φοβερή bon viveur και ξέρει να περνάει ωραιώτατα όπως κι εσύ!!!

Εμείς τρέχουμε και δεν φτάνουμε στην AV όπως είδες, δεν ξέρουμε ακόμα τι μας γίνεται!!
Σχόλια δεν φαίνονται, messages δεν μπορούμε να στείλουμε κ.λ.π.!
Ας είναι καλά ο Trikalos εκεί που με βοηθάει την άσχετη ξανθειά, γιατί ακόμα θάψαχνα πως κάνω log in!