Λιακάδα και στο τέλος, νικάει πάντα η ζωή...

Δευτέρα σήμερα και σε δέκα μέρες θα είμαι εκεί που θέλω, όπως θέλω, με τους ανθρώπους που θέλω... Και μετράω αντίστροφα.. Και είμαι χαρούμενη, λιακάδα μέσα- έξω, και κανείς, κανείς όμως , δεν δικαιούται να μου χαλάει την ζαχαρένια μου.. Κυρίως γιατί την έχω κερδίσει με την αξία μου και χίλιους κόπους σε μια περίοδο της ζωή μου και της ζωής μας πολύ δύσκολη, γεμάτη συνεχείς ανατροπές και ανακατατάξεις, και μιζέρια, και προβλήματα, και κρίσεις... Και επίσης γιατί εκείνοι που θα μπορούσαν και θα είχαν ίσως και το δικαίωμα να μου την χαλάσουν κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να μην το κάνουν - και αυτή είναι η πραγματική αγάπη, την άλλη με τα πείσματα που αλλιώς δεν έχει νοστιμάδα την ακούω βερεσέ και να με συγχωρείτε- και αυτό κάνει τις συγκρίσεις ακόμα πιο αδυσώπητες...
Δευτέρα σήμερα λοιπόν και στο ξεκίνημα της εβδομάδας έχω ανάγκη από λιακάδα και χαμόγελα.. Και από πράγματα και ανθρώπους που με κάνουν να αισθάνομαι, και να είμαι ευτυχισμένη... Την αγκαλιά του Άρι που είναι η καλύτερη του σύμπαντος, και την δεύτερη καλύτερη επίσης, και αυτή την θέλω πολύ και την χρειάζομαι, το συνωμωτικό χαμόγελο του Μάνου , τον καφέ με την μαμά μου, τις κουβέντες με την Μαρία, τα σχέδια για διακοπές με την Γεωργία, την θετική ενέργεια των φίλων μου που με θυμούνται ακόμα και όταν πνίγονται από υποχρεώσεις.... Σταγόνες ευτυχίας μέσα στο σύμπαν μου, που το κρατάνε λαμπερό και φωτεινό και αισιόδοξο.. Γιατί στο τέλος, νικάει πάντα η ζωή.. Και μαζί της και η αγάπη.. Να το θυμάστε αυτό παρακαλώ.. Είναι σίγουρο και καρατσεκαρισμένο...
Και τώρα σας αφήνω με ένα τραγουδάκι χαρούμενο και με μια καλημέρα γελαστή και πάω να ξεκινήσω τις δουλειές μου.. Έχω όλα τα κλασσικά νοικοκυρικά σήμερα, σούπερ μάρκετ, και καθαριστήριο και τα σχετικά, το απόγευμα έχω ένα meeting επαγγελματικό και το βράδυ έχει Χριστόφορο και Αρβύλες... Και μετά, μια ακόμα μέρα θα έχει περάσει, μια όμορφη μέρα, και θα έχουν μείνει εννιά..:-) Φιλιά!!!