Thursday, June 10, 2010

Dream days and nights...


Πϊνω τον πρωινό καφέ μου στην ωραιότερη βεράντα της γης.. Για μένα.. Έξω φυσάει αλλά ο ήλιος λάμπει - lλάμπει και μέσα - και όλα είναι ακριβώς όπως πρέπει... Μασουλάω απολαυστικά το brioche μου που ήρθε right on time τελικά, διαβάζω περιοδικά και σε λίγο θα πάω για κερί... Και μετά... Μετά a dream comes true και μάλιστα για μια ολόκληρη εβδομάδα, και όλα όσα ονειρευόμουν και περίμενα με ανυπομονησία τόσον καιρό θα γίνουν πραγματικότητα.. Και το απόγευμα θα είμαι αρπαγμένη από τον ήλιο, θα μυρίζω St. Barth, θα έχω ασημένιες μπούκλες και ένα χαμόγελο που θα λάμπει σαν φάρος...

Υ.Γ. Πάντα εδώ, στο λατεμένο νησάκι, με περιμένει μια "επίθεση αγάπης"... Που με κάνει να νοιώθω όχι απλά ευπρόσδεκτη αλλά σχεδόν απαραίτητη... Το τεράστιο χαμόγελο του Ζαννή και η πιο σφιχτή και φιλόξενη αγκαλιά, το σπίτι, το δωμάτιο μου που είναι όλα σαν να μην πέρασε μια μέρα, η αγάπη που είναι πάντα εδώ... Ακόμα και τα σκυλάκια που μου κάνουν τρελές χαρές όταν με βλέπουν και περιμένουν να τα βγάλω βόλτα και να παίξουμε... Και η φιλενάδα μου βέβαια, που μαζί το σχεδιάσαμε όλο αυτό φέτος και μαζί το υλοποιούμε... Και που το χαμόγελο της είναι το ίδιο λαμπερό με το δικό μου... Αγάπη ολόγυρα και εγώ στην μέση, ευτυχής, ασφαλής και ευτυχισμένη... Και τα απόγευμα έρχεται και ο Μάνος και θα είναι όλα ξανά, ίδια σαν άλλοτε...

Εχτές το βράδυ, σε μια άλλη βεράντα με παγωμένα cocktails, λιχουδιές υπέροχες και λατρεμένο girl's talk η ώρα πέρασε σαν γάργαρο νεράκι.. Και όταν επέστρεψα στο σπίτι, ο φίίλος μου με περίμενε, "πριν τον πανικό του σαββατοκύριακου να σε ευχαριστηθώ και εγώ λίγο" ήταν η ατάκα που με έκανε λιώμα, πάντα με κάνουν λιώμα οι άνθρωποι που δεν ντρέπονται να δείξουν τα αισθήματα τους, και μετά ήταν η ώρα των εξομολογήσεων από καρδιάς έτσι για να θυμόμαστε πως μπορεί να περνάει ο καιρός αλλά όταν χρειάζεται ξέρουμε και οι δυο να ακούμε και να εμπιστευόμαστε... Και μιλήσαμε για τα πάντα, για όσα μας απασχολούν και μας παιδεύουν και για όλες τις εκκρεμότητες που έχουμε να λύσουμε και οι δυο, ο καθένας τι δικές του, και καταλήξαμε να χαζεύουμε την υπέροχη θέα χαμογελώντας με την βεβαιότητα πως όλα θα πάνε καλά... Και κοιμήθηκα γλυκά, σαν πάνω σε συννεφάκι.... Και είμαστε ακόμα στην αρχή... Καλημέρα και πολλά, πολλά φιλιά...

9 comments:

katrine said...

Καλημέρες καλημέρες με εγκάρδιες ευχές για τις καλύτερες στιγμές στην έναρξη του καλοκαιριού.

Η αγάπη που παίρνουμε από τους γύρω μας είναι αντίλαλος. Αυτό που δίνουμε στην ουσία:))))

Φιλιά

elekat said...

Μπράβο Ευάκι μου, πάντα τέτοια!!
Αυτή είναι η βεράντα;;;
Ονειρο!!

Αντε, να διαβάζουμε και να βλέπουμε ωραία πράγματα, να μας φτιάχνεις λίγο και τα δικά μας κέφια που πάνε κατά διαόλου!!

John D. Carnessiotis "Asteroid" said...

Επί τέλους, νησάκι!
Μαύρα μάτια έκανε να σε δει!!!
;-)

multi psi said...

Eimai ekei........mazi sas......sxedon akouo sta aytia mou ta gelia sas kai tis fones sas.....Na pernate teleia......!!!!!! ESTO kai xoris emas!!!!!
Soon omos......very soon......mazi tha gelame, tha liazomaste kai tha glentame!!!!!!!
Filakia xxxxxxxxxxx

Vipera Lebetina said...

Ευη, είναι καταπληκτικό! Δεν έχεις ιδέα πόσο με κάνεις και ζηλεύω, ειδικά όταν σκέφτομαι ότι γύρω από το σπίτι μου υπάρχουν μόνο βουνά και τίποτα άλλο! Με παρηγορεί λίγο το δικό μου σκυλΑΚΙ (30 κιλά τουλάχιστον) που μου κάνει χαρές...
Τυχερούλα!!

YO!Reeka's said...

mia xara diladi!...

aremare said...

Πω πω ρε Ευη, πω πω ρε Ευη...

STELIOS PENTARVANIS said...

ζηλειαααααααα να περάσετε υπέροχα και να πιείτε και μια white snow για μένα.

fevis said...

Λίγο πριν φύγω για θάλασσα, μια βιαστική καλημέρα σε όλους.. Όσο είμαι εδώ δεν απαντάω κανονικά σε σχόλια, που καιρός και που μυαλό για blogging.. Όταν επιστρέψω Αθήνα θα ξαναμπώ στο πρόγραμμα και ξέρω πως στο μεταξύ δεν θα με παρεξηγήσετε...Φιλιά..