Μια χαλαρή Κυριακή....

Κυριακή πρωί με ζεστό καφέ και μελομακάρονα από το Common Secret της Νέας Ερυθραίας.. Τα καλύτερα της πόλης, το ίδιο και οι κουραμπιέδες του... Χτες βράδυ περάσαμε πολύ όμορφα στο σπίτι των φίλων που μας είχαν καλέσει, με μπόλικη κουβέντα, γέλια και ένα πεντανόστιμο παστίτσιο από το οποίο ζήτησα (και πήρα) τρία κομμάτια για σήμερα το μεσημέρι... 

Αργότερα, δεύτερος καφές στο υπέροχα ανακαινισμένο Ivy... Ο Στέλιος έχει κάνει μαγική δουλειά, η φίλη μου η D. ήρθε για να μείνει μέρες και αυτό είναι από μόνο του καταπληκτικό, και μέσα σε μιάμιση ώρα προλάβαμε να πούμε όλα μας τα νέα σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που βρεθήκαμε τελευταία φορά, δυο μήνες πριν... Και μοιράστηκε και τον ενθουσιασμό μου για τα καινούρια μας σχέδια απολύτως ανεπιφύλακτα, πράγμα πολύ σημαντικό μια που είναι σοβαρός άνθρωπος και η γνώμη της μετράει διπλά για πολλούς λόγους..

(Το πατάρι του ολοκαίνουριου Ivy..)

Πίσω στο σπίτι έχω να φτιάξω το frosting για το Red Velvet και να το στήσω, και μετά να το βάλω στο ψυγείο για να μείνει μέχρι το βράδυ που θα το πάω στην φίλενάδα μου.. Την περιμένω πως και πως την σημερινή βραδιά στο σπίτι της Λ. όχι μόνο για να της ευχηθώ live για τα γενέθλια της αλλά και γιατί είμαι σίγουρη πως όπως πάντα, θα περάσουμε υπέροχα.. Με συγκλονιστική ατμόσφαιρα, με άψογο φαγητό και με table setting και διακοσμητικές λεπτομέρειες τις οποίες θα φωτογραφήσω οπωσδήποτε...:-)

(Μέχρι να δεήσει ο blogger να ανεβάσει τις δύο προηγούμενες φωτογραφίες τελείωσα το κεκάκι μου...)

Αργότερα βέβαια σκοπεύω να κουκουλωθώ για κανένα δίωρο με το αφράτο μου παπλωματάκι για να είμαι φρέσκια το βράδυ... Λατρεύω αυτά τα απογεύματα Κυριακής που είναι χαλαρά και που με παίρνει ο ύπνος με τα περιοδικά μου απλωμένα ολόγυρα.. Και που σηκώνομαι μετά  και σέρνομαι αγουροξυπνημένη στην κουζίνα για να φτιάξω τον καφέ μου που τον πίνω στον καναπέ, με τα φωτάκια του δέντρου να αναβοσβύνουν και τα κεριά μου αναμμένα να γεμίζουν το σπίτι με τις υπέροχες μυρωδιές τους..

Γενικά οι μέρες περνάνε χαλαρά και όμορφα, με φίλους και αγαπημένους ανθρώπους ολόγυρα, με σχέδια και excitment κόντρα στην κρίση και τα σημεία των καιρών και με ετοιμασίες για τα τραπέζια και τις μαζώξεις των γιορτών... Και με ψάξιμο για δώρα, και με μουσικές και γέλια και αγάπη on the air, και αυτή την αίσθηση της σιγουριάς πως για κάθε άσχημο που ήρθε - και φέτος ήρθαν πολλά και για μένα προσωπικά αλλά και για μας σαν οικογένεια-  το σύμπαν μας στέλνει και κάτι όμορφο για να το σώσει.. Και για να μας πάει ένα βηματάκι παρακάτω...

Και έτσι, με ένα χαμόγελο και με μπόλικο ροζ όπως συνήθως σας εύχομαι να περάσετε μια όμορφη, υπόλοιπη Κυριακή... Και η εβδομάδα που ξεκινάει αύριο και φέρνει τα Χριστούγεννα στις πόρτες μας, να είναι όπως πρέπει.. Χαρούμενη, γελαστή, τυχερή και αισιόδοξη... Φιλιά πολλά...

Υ.Γ.Αν μου έμαθε κάτι η χρονιά που πέρασε και μάλιστα με τον πολύ δύσκολο τρόπο, είναι πως υπάρχουν γύρω μου άνθρωποι που είναι έτοιμοι τελικά να δουν το χειρότερο αντί για το καλύτερο, να διαβάσουν αρνητικά πράγματα πίσω από τις λέξεις μου με την πρώτη ευκαιρία,  και να αμφισβητήσουν τις καλές μου προθέσεις ...  Όπως και άνθρωποι που δεν συγχωρούν, δεν δίνουν ευκαιρίες και λένε μεγάλα λόγια τα οποία τελικά δεν εννοούν.. Δεν ξέρω αν αυτό συνέβη γατί φέτος για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια αποφάσισα να ανοίξω τις πόρτες της ζωής μου σε καινούριους ανθρώπους περισσότερο από ότι παλιότερα.. Δεν ξέρω καν αν θέλω να το δω έτσι ακόμα και αν είναι, γιατί αυτό θα σήμαινε πως πρέπει να πάψω να είμαι ανοιχτή και καλοπροαίρετη και αυτό είναι κάτι που δεν θέλω να μου συμβεί... Όμως, επειδή σκοπεύω να μείνω πιστή στην υπόσχεση που έδωσα πρώτα στον εαυτό μου και μετά σε σας και να γράφω μόνο ευχάριστα πράγματα μέχρι να μπει το 2011, νομίζω πως θα κρατήσω τον απολογισμό μου, ή τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος του για αργότερα...