Wednesday, December 1, 2010

Τσάι, σχέδια και english pie...

Μεσημέρι Τρίτης, συννεφιασμένο αλλά ζεστό.. Ο καιρός τα έχει παίξει, έχει θερμοκρασίες άνοιξης σε περιτύλιγμα φθινοπώρου και αν συνεχίσει έτσι βλέπω να κάνουμε Χριστούγεννα με κοντομάνικα πράγμα που καθόλου δεν μου αρέσει σαν προοπτική.. Η Ευρώπη κρυώνει – μόλις μου έστειλαν ένα μελάκι με το Λονδίνο χιονισμένο και έσκασα από την ζήλια μου ενώ η Τζίτζι από την Ελβετία παίζει με τα νεύρα μου εδώ και μέρες- και εμείς ιδρώνουμε για όλους τους λάθος λόγους.. Χάλια… Παρόλα αυτά τα φωτάκια στο δέντρο είναι αναμμένα ήδη, το ίδιο και τα κεριά, και ένα φλιτζάνι με τσάι – white angel λέγεται η καινούρια μου αδυναμία- με ένα μπισκότο macadamia and blueberries είναι η καλύτερη παρέα για το χουζούρι μου στον καναπέ.. 


(Ανακάλυψα τα ωραιότερα φλιτζάνια για τσάι.. Μην μου πείτε πως δεν είναι υπέροχα! )

Διαβάζω τις σελίδες House and Home των Financial Times του σαββατοκύριακου, κάτι σαν τις γαλάζιες σελίδες της δικής μας Καθημερινής.. Οι αγγελίες για τις ενοικιάσεις σπιτιών που με ενδιαφέρουν – έχουμε διάφορα σχέδια για το μέλλον που θα τα μοιραστώ μαζί σας όταν έρθει η ώρα - κυκλώνονται με κόκκινο στυλό και αργότερα, θα επικοινωνήσω με τα μεσιτικά γραφεία για λεπτομέρειες.. Οι διαφορές τιμών τεράστιες.. Για ένα decent διαμέρισμα με δύο υπνοδωμάτια στο Chelsea θέλεις περίπου 3.500 ευρώ τον μήνα.. Από την άλλη βέβαια, το κόστος ζωής στο Λονδίνο – super markets, εστιατόρια, shopping και τα σχετικά- είναι φτηνότερο από την Αθήνα πια και τα χρήματα που παίρνουν όσοι δουλεύουν εκεί σχεδόν τα τριπλά από αυτά που θα έπαιρναν για την ίδια ακριβώς δουλειά εδώ.. Και τελικά, παρόλο που και οι μετακινήσεις κοστίζουν περισσότερο, μάλλον είναι μια πιο συμφέρουσα προοπτική σε σχέση με το γενικότερο χάος που επικρατεί πια στην Ελλλάδα... Νομίζω πως αν δεν ήματαν τόσο πολύ δεμένοι με τους φίλους και την γενικότερη ζωή μας εδώ θα είχαμε φύγει ήδη.. Από καιρό… Και αν ήταν και το κλίμα λίγο καλύτερο βέβαια, να μην είχε όλο αυτό το γκρι και την μουντάδα, γιατί  ειδικά εγώ είμαι παιδί του ήλιου.. Γιατί τα υπόλοιπα, την νοοτροπία ας πούμε και τον τόσο μέσα σε κουτάκια εγγλέζικο τρόπο ζωής δεν τον φοβάμαι καθόλου.. Είμαι σίγουρη πως σε χρόνο dt θα είχα δημιουργήσει το δικό μου ροζ σύμπαν μέσα στην πόλη και μάλιστα, θα ήταν και very crowded..:-)



Τέλος πάντων.. Πολλά θα δείξουν και θα αλλάξουν τον επόμενο καιρό, καλά να είμαστε να κάνουμε σχέδια και να τα πραγματοποιούμε… Μέχρι τότε, εγώ θα συνεχίσω να ασχολούμαι με τα δικά μου, τα απλά και τα χαζά που τόσο μου αρέσουν και με ευχαριστούν.. Σήμερα ας πούμε ετοιμάζομαι να μαγειρέψω την πρώτη μου beef and ale raised pie… Τα υλικά ήρθαν εδώ και καιρό εκ Λονδίνου – είδατε, παίζει πολύ αυτή η πόλη στην ζωή μου γενικότερα, λέτε να είναι καρμα? - ο Βαγγέλης κουβάλησε το pork lard, η Λιάνα το sage, βρήκα και εγώ ένα σκεύος αρκετά βαθύ και ψηλό για να μπορέσει να γίνει ζουμπουρλούδα και αφράτη η πίτα μου όπως πρέπει και θα δούμε τι ψάρια θα πιάσουμε..


 Update: Η πίτα όπως βλέπετε έγινε τέλεια!!! Και όχι μόνο αυτό, δεν έμεινε ούτε ένα τόσο δα κομματάκι... Ο αγαπημένος μου που δεν είναι και ο ευκολότερος στον κόσμο στο θέμα του φαγητού ενθουσιάστηκε πραγματικά.. Το ίδιο και ο Άρις...Και εγώ φωτογράφισα όλη την - μπελαλίδικη είναι η αλήθεια- διαδικασία και σύντομα θα ανεβάσω και την συνταγή...

Α, και για να μην το ξεχάσω, μέσα στην εβδομάδα θα προσπαθήσω να ανεβάσω και το ποστ που μου ζητήσατε για τους αναπάντεχους έρωτες... Αυτό που στέλνετε διάφορα μέηλ, άσχετοι άνθρωποι μεταξύ σας για το ίδιο θέμα πως ακριβώς το κάνετε? Είναι σύμπνοια απόψεων του κοινού του blog ή έχει παίξει κάτι που το έχω χάσει και δημιούργησε αυτό το ξαφνικό ενδιαφέρον?

Και με αυτά τα ολίγα σας αφήνω για να πάω να δω τι θα κάνω.. Και σας εύχομαι καλημέρα φυσικά και καλό μήνα, μια που όταν θα διαβάζετε αυτό το κομμάτι θα είναι πια Τετάρτη.. Το πόσο πολύ με βολεύει αυτός ο προγραμματισμός του Blogger – που είδα και έπαθα να τον μάθω φυσικά- δεν φαντάζεστε… Γιατί γράφω όποτε έχω χρόνο και διάθεση και τα ποστ μου ανεβαίνουν στην ώρα τους… Θαύματα κάνει πια η επιστήμη!!! Φιλιά πολλά…

12 comments:

Anonymous said...

Les na metanasteusoume omadikos sto vroxero Londino? Mpa. Ego an einai na fygo gia kapou tha pao sto St. Tropez pou exo kone kai me ton dimarxo.
Z. opos Zorro

La Gigi said...

αυτό το φλυτζανάκι δε μου φαίνεται και τόσο πρακτικό να πω την αλήθεια :))
επίσης, το φασκόμηλο γιατί το κάνατε εισαγωγή;
και δεν θα συνεχίσω με απορίες αλλά θα σου πω, ότι περιμένω κι εγώ να διαβάσω για τους αναπάντεχους έρωτες... δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια σου λέω
(εντάξει χθες το βράδυ μόνο και πιθανόν έπαιξε ρόλο το χιονάκι που ήθελα να το κοιτάζω)
φιλάκια

Crystal...clear said...

Τέλειο το φλιτζάνι, τέλεια η πίτα όλα τέλεια μου φαίνονται!:)Την επόμενη φορά χρωστάς και ένα κομματάκι σε εμάς που ζούμε Λονδίνο και δεν την έχουμε φάει ακόμα! Για σπίτι στο Λονδίνο μόνο από agents θα βρεις και καλύτερα ψάξε στα site τους αν θες να σου πω μερικά. Και εγώ τα ίδια σκέφτηκα και έμεινα εδώ αν και προς το παρών ακόμη ψάχνω δουλειά..Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες!!ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ!!

DonnaBella said...

na piw k egw ena tsagaki mpas k kalmaroune ta neura mou..

Talisker said...

εννοειται πως κι εγω πια με τον προσγραμματισμο ανεβαζω τον οποιο ομως εμαθα απολυτως τυχαια!!

και για πες ..τι ατακα ειπε ο ανεκφραστος, "βολικος " λεμε τωρα , αγαπημενος σου?

"να μια πιτα που θυμιζει πίτα"?
χχχχχ

-εμενα αυτον τον εχει φοβηθει το ματι μου!!
χχχχχχχχχχχχχχ

Anonymous said...

Πως θα είναι extremely crowded το σύμπαν σου αν μετακομίσεις εδώ στο βεβαιώνω ενυπογράφως! Έχεις fan club σαν αυτό της Carrie στο Sex and the City.
Θοδωρής

ioanthea said...

Καλημερα κι απο Bristol. Ευη αν κοιτας για σπιτι ριξε μια ματια εδω

http://www.rightmove.co.uk/

-απο τη δικη μου εμπειρια ειναι το πιο ενημερωμενο και περιλαμβανει σπιτια απο ολους σχεδον τους estate agents.

Πολλα παγωμενα φιλια

man about town said...

Ενα μπισκοτο δεν ειναι ποτε η καλυτερη παρεα...ενα κουτι μπισκοτα ειναι η καλυτερη παρεα :-)
φιλιααα

Anonymous said...

Έρχονται ανατροπές?
Ο γνωστός

δεσποιναριον said...

Καλα δε θα χυνεται το τσαι απο τις τρυπες βρε χαρα μου το φλυτζανια κυκλοφορουν, τα τρυπια σου γυαλισαν;
Τωρα εκεινο που φοβαμαι ( και ο Αρις το φοβαται δηλαδη) ειναι οτι θα βρισκεσαι συνεχεια στο Λονδινο.
Φιλια!

fevis said...

Z. opos Zorro@ Εσένα πάλι για MC σε έκοβα περισσότερο...:-)

Τζίτζι@ Μα είναι γιάλινο από μέσα το φλιτζάνι φίλη... Και το φασκόμηλο το κάναμε εισαγωγή γιατί ψάχναμε να βρούμε τι είναι το sage και δεν βρίσκαμε λεξικό..:-) Μετά ρωτήσαμε τον Π. αλλά η Λιάνα που ήταν Λονδίνο το είχε ήδη αγοράσει..:-))))Φιλιά...

Crystal Clear@ Καλά, εσείς πως γίνεται να ζείτε Λονδίνο βρε παιδιά και να μην έχετε φάει πίτα? Είστε στην πηγή και δεν πίνετε νερό? Φιλιά!

DonnaBella@ Να πιεις αγαπημένη, να πιεις...:-)))

Talisker@Όχι βρε, αλήθεια του άρεσε πολύ.. Μου είπε πως ήταν τέλεια!!!!!!

Θοδωρής@ Ε, θα δίνουμε νούμερα, όπως στον Βασιλόπουλο...:-)))

ioanthea@Θα το δω.. Σ' ευχαριστώ πολύ!!!! Φιλιά και από μένα...

man about town@ Αυτό είναι κανονικό direct marketing έτσι? Να τρώμε τα μπισκότα με τα κουτιά και μετά να χρειαζόμαστε τον τρομερό γιατρό της Τζίτζης..:-))

Ο γνωστός@ Θα δείξει...

δεσποινάριον@Εμένα λέτε ξανθιά αλλά και εσείς δεν πάτε πίσω!!! Είναι γιάλινο παιδί μου το φλιτζάνι από μέσα..:-)) Όσο για τον Άρι, ας φοβάται, δεν πειράζει.. πως να μείνει η μανούλα μόνη της πίσω? :-)))))Φιλάκια..

elekat said...

Κι εμείς αυτήν την κουβέντα για σπίτι στο Λονδίνο είχαμε, γιατί πλέον όπως ξέρεις είμαστε με το ένε πόδι εκεί και αργότερα μας βλέπω και με τα δύο!
Ειδικά όταν θα πάει και ο γιός μου, το βλέπω αναπόφευκτο αν συνεχίσουν έτσι εδω τα πράγματα!
Φαντάζεσαι να δίνουμε ραντεβού για καφέ όπως τώρα εδώ, στα εκεί στέκια;;;
Αχ καλά να είμαστε και να περιμένουμε τα καλύτερα!!!

p.s. Αυτήν την πίτα τόσα χρόνια δεν την δοκίμασα, αλλά φαίνεται πολύ σένια!
Πολύ θάθελα τώρα να βρισκόμασταν σε μία pub σε κάποια αγγλική εξοχή...