Christmas mood σε καιρό κρίσης...

Δευτέρα σήμερα και τα χριστούγεννα είναι πια λίγες μέρες μακριά.. Αυτό σκεφτόμουν χτες την ώρα που διασχίζαμε τους άδειους σχεδόν δρόμους για το κέντρο.. Φέτος χρειάζεται extra effort για να μπούμε στο mood, δεν βοηθάει ούτε η κατάσταση της χώρας, ούτε οι ειδήσεις που μας βομβαρδίζουν με δυσάρεστα νέα από το πρωί μέχρι το βράδυ, ούτε οι απεργίες, ούτε τα λίγα στολίδια στους δρόμους.. Μέχρι προχτές δεν βοηθούσε καν ο καιρός... Δεν είναι παράξενο, περνάμε την δυσκολότερη εποχή από την μεταπολίτευση και μετά και ο κόσμος δικαίως είναι και συγκρατημένος, και moody, και θυμωμένος, και με το μυαλό κολλημένο στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει και όχι στις γιορτές.. Και αυτό φαίνεται από τα σκυθρωπά πρόσωπα στον δρόμο, από την ένταση στα μάτια, από τα άδεια μαγαζιά και από τις βεράντες των σπιτιών που φέτος παραμένουν οι περισσότερες σκοτεινές από λαμπάκια, σαν τις ψυχές μας... 

Όμως.. Η ευτυχία πάνω απ΄όλα είναι state of mind.. Είναι σαν διακόπτης μέσα στο μυαλό μας που μπορούμε άμα θέλουμε να τον πατήσουμε και να ανάψουμε τα φώτα.. Μέσα και έξω.. Και αυτό είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο και το αποδεικνύει περίτρανα η ύπαρξη πολλών δυστυχισμένων ανθρώπων εκεί έξω που είναι και πλούσιοι, και επιτυχημένοι, και υγιείς.. Γι' αυτό λοιπόν - ειδικά φέτος - κόντρα στο ρεύμα και την τάση των καιρών, πρέπει να αντισταθούμε στο μαύρο που μας περιβάλει και να πατήσουμε τον διακόπτη.. Οι δυσκολίες δεν θα περάσουν, όχι τώρα και όχι εύκολα τουλάχιστον.. Οπότε το να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας και να περάσουμε καλά, ο καθένας όπως  και όσο καλύτερα μπορεί under the circumstances, είναι απαραίτητο για να αντιμετωπίσουμε αυτά που θα έρθουν με δύναμη, με πίστη και με ελπίδα... Κυρίως όταν έχουμε την υγεία μας, και εμείς και οι άνθρωποι που αγαπάμε, που είναι και το μεγαλύτερο αγαθό... Να μην ξεχνιόμαστε, ναι? Όσο είμαστε γεροί και περιτριγυριζόμαστε από τους ανθρώπους της καρδιάς μας - συγγενείς, φίλους και αγαπημένους - όλα μα όλα μπορούν να διορθωθούν.. Sooner or later... 

Χτες το βράδυ, στο σπίτι ενός τέτοιου αγαπημένου φίλου, με ανθρώπους γελαστούς και χαρούμενους γύρω μου και με ατμόσφαιρα πραγματικής γιορτής, ένοιωσα την ψυχή μου να χαμογελά πλατιά.. Η ευτυχία είναι στιγμές που τις θυμόμαστε αργότερα και χαμογελάμε γλυκά... Είναι ο απόηχος από τα γέλια μας, είναι οι ματιές που ενώνονται, είναι η γνώση πως αγαπάς και αγαπιέσαι, είναι η αίσθηση πως υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι, φίλοι καρδιάς, που θα είναι δίπλα σου για πάντα, στα όμορφα αλλά και στα άσχημα, είναι η βεβαιότητα πως όσα και αν συμβούν ανάμεσα σε ανθρώπους που αγαπιούνται πολύ, τελικά η ισορροπία θα έρθει και θα είναι ακλόνητη... 

Και έτσι, με mood αγαπησιάρικο και με αισιοδοξία σε χρώμα βαθύ ροζ, ας αρχίσουν επιτέλους οι γιορτές.. Ας πατήσουμε τους διακόπτες να ανάψουν τα φώτα μέσα και έξω και ας αναλογιστούμε κυρίως τα καλά που έχουμε, όποια και αν είναι αυτά, και όχι τα μίζερα.. Και ναι, οι φετινές γιορτές δεν θα είναι σαν τις άλλες, όμως δείτε το σαν μια ευκαιρία αυτό να επιστρέψετε στην βάση σας.. Να δώσετε την αγάπη και την ενέργεια σας στους ανθρώπους εκείνους της ζωής σας που το αξίζουν πραγματικά.. Να κάνετε τους απολογισμούς σας, να ξεσκαρτάρετε καταστάσεις και αισθήματα, να αγκαλιάσετε την ζωή  με πάθος και με αποφασιστικότητα και να πάμε έτσι, γελαστοί και δυνατοί - επειδή στηριζόμαστε ο ένας στον άλλο- παρακάτω.. Όλοι μαζί στα καλύτερα, που είναι αυτά που θα έρθουν... Καλημέρα, καλή εβδομάδα και πολλά πολλά φιλιά...

Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι αστεία και νομίζω πως τα κέρατα ταράνδου μου πάνε πολύ..:-) Και το τραγουδάκι απολύτως κατάλληλο, δώδεκα μέρες για τα Χριστούγεννα τραγουδισμένες από τους ήρωες του Disney (ειδικά ο Donald τα σπάει!!!), για να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση και επισήμως...