English pies και μια βόλτα, κάποτε, στο Notting Hill...

Το σημερινό ποστ είναι αφιερωμένο στην Beef and Ale raised pie που έφτιαξα προχτές... Κατ' αρχάς να σας πω ότι μου έφαγε όλο μου το απόγευμα.. Διάβαζα την συνταγή, έφτιαχνα, και από μέσα μου ήλπιζα ολόψυχα να τρώγεται τελικά γιατί αν δεν τρωγόταν θα κλωτσούσα τους πάντες από τα νεύρα μου... Γενικά το εγχείρημα ήταν δύσκολο από την αρχή.. Γιατί η συνταγή θέλει και pork lard για την ζύμη - διάβασα κάπου πως έτσι πετυχαίνουμε πιο crispy αποτέλεσμα- και το να βρεις λαρδί στην Αθήνα αν δεν εκτρέφεις τα δικά σου γουρούνια είναι σαν να ψάχνεις βελόνα στ' άχυρα.. Τελικά το θέμα το έλυσε ο φίλος μας ο Βαγγέλης που πηγαινοέρχεται Αθήνα - Λονδίνο δυο φορές τον μήνα λόγω δουλειάς και μου κουβάλησε δυο πακέτα λαρδί στην βαλίτσα του ελπίζοντας ολόψυχα φαντάζομαι να μην λιώσουν και του κάνουν τα κοστούμια του σκατά..

Μετά είχα το θέμα του σκεύους.. Οι εγγλέζικες πίτες πρέπει να είναι ψηλές και αφράτες και όχι χαμηλές και πλατιές όπως οι δικές μας.. Χρειαζόταν λοιπόν κάτι τύπου ατομικά πυρέξ για σουφλέ αλλά στο σιδερένιο τους.. Έψαξα, έψαξα αλλά δεν τα βρήκα και για να είμαι ειλικρινής δεν σκέφτηκα καν να ζητήσω από τον Π. ή την Doris να μου στείλουν γιατί όλα έχουν ένα όριο σ' αυτή την ζωή και το να βάλω  πολυάσχολους γιατρούς ανθρώπους να ψάχνουν στα είδη οικικακής χρήσης για pudding basins και μάλιστα σε συγκεκριμένες διαστάσεις φάνηκε υπερβολικό ακόμα και σε μένα.. Θα τα αγοράσω μόνη μου όταν ξαναπάω.. Όμως βρήκα στον Θανόπουλο ένα οβάλ αλουμινένιο ταψί μιας χρήσης που μια χαρά με βόλεψε οπότε είπα να την κάνω την απόπειρα και αντί να κάνω εξι μικρές να κάνω μια μεγάλη.. Η συνταγή λοιπόν είναι εξής:

Beef and Ale raised pies

Υλικά


2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο και λίγο ακόμα για το λάδωμα του σκεύους
2 κρεμύδια ξερά ψιλοκομμένα
3 σκελίδες σκόρδο ψιλικομμένες
800 γρ. κρέας βοδινό κομμένο σε μικρά κομματάκια
τρία κλαράκια φρέσκο θυμάρι ή ένα κουταλάκι της σούπας ξερό
1 φύλλο δάφνης
350 ml μαύρη μπύρα
250 ml ζωμό βοδινού
2 κουταλάκια του γλυκού εγγλέζικη μουστάρδα
3 κουταλιές της σούπας Worcestershire Sauce
150 γρ. τυρί Stilton τριμμένο στον χοντρό τρίφτη.
αλάτι - πιπέρι




Για την ζύμη:


80 γρ. βούτυρο κομμένο σε μικρούς κύβους
80 γρ. pork lard κομμένο σε μικρούς κύβους
150 ml νερό
450 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
πιπέρι
2 μεγάλα αυγά χτυπημένα + 1 για το άλλειμα


Εκτέλεση

Βράζουμε σε ένα κατσαρολάκι το νερό, το βούτυρο και το λαρδί μέχρι να ανακατυετούν πολύ καλά και να λιώσουν...

Σε ένα μεγάλο μπολ ρίχνουμε το αλεύρι κοσκινισμένο μαζί με το αλάτι, ανοίγουμε μια τρύπα στην μέση, ρίχνουμε τα δύο χτυπημένα αυγά, τα σκεπάζουμε με το αλέυρι και μετά προσθέτουμε το μείγμα των βουτύρων και ανακτατεύουμε με μια ξύλινη κουτάλα καλά μέχρι να δημιουργηθεί μια μαλακιά ζύμη. 

Ζυμώνουμε λίγο ακόμα  με το χέρι, την τυλίγουμε σε πλαστική μεμβράνη και την αφήνουμε στο ψυγείο για τουλάχιστον μισή ώρα.

Σε μια βαθιά κατσαρόλα βάζουμε να κάψει το λάδι και τσιγαρίζουμε το κρεμύδι και το σκόρδο μέχρι να μαλακώσουν καλά, περίπου για δέκα λεπτά. Προσθέτουμε και το κρέας και το γυρνάμε διαρκώς μέχρι να ροδίσει παντού. Προσθέτουμε το θυμάρι, την δάφνη, την μπύρα και τον ζωμό, αλατοπιπερώνουμε, και στην συνέχεια προσθέτουμε την μουστάρδα και την Worcestershire sauce και ανακατεύουμε καλά. 

Τα αφήνουμε να πάρουν βράση, χαμηλώνουμε λίγο την φωτιά, σκεπάζουμε και τα αφήνουμε για μία ώρα και κάτι, μέχρι να γίνει το κρέας μαλακό. Αφαιρούμε την δάφνη και το θυμάρι, μεταφέρουμε το κρέας με την σάλτσα σε ένα μπολ και το αφήνουμε να κρυώσει τελείως.

Λαδώνουμε καλά το σκεύος για την πίτα και στα πλάγια, ανοίγουμε τα 2/3 της ζύμης σε φύλο και το υπόλοιπο το ξανατυλίγουμε σε μεμβράνη και το βάζουμε πίσω στο ψυγείο. Στρώνουμε καλά την ζύμη στο σκεύος  και στα πλάγια, φροντίζοντας να φτάσει μέχρι το χείλος γύρω- γύρω. Βάζουμε το σκεύος στο ψυγείο τουλάχιστον για 40 λεπτά για να σφίξει η ζύμη.

Στην συνέχεια, ρίχνουμε το κρέας μέσα στο σκεύος, πασπαλίζουμε με το Stilton, απλώνουμε την υπόλοιπη ζύμη σε φύλο, σκεπάζουμε την πίτα και κλείνουμε τις άκρες βρέχοντας τα δάχτυλα μας με λίγο νερό για να κολλήσουν τα δύο φύλλα μεταξύ τους.. Ανοίγουμε μια τρύπα στην μέση για να φεύγει ο ατμός, αν θέλουμε κάνουμε και κανένα σχεδιάκι με την ζύμη που θα μας έχει περισσέψει για το παραδοσιακότερο του πράγματος, αλείφουμε με το χτυπημένο αυγό και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στο κάτω ράφι στους 180 βαθμούς για περίπου 40 λεπτά, μέχρι να πάρει η πίτα χρυσαφέρνιο χρώμα.  Πέντε λεπτά πριν την βγάλουμε, την ακουπάμε κατ' ευθείαν κάτω στον φούρνο για να ψηθεί καλά και η βάση της αλλά προσέχουμε μην αρπάξει.. Την βγάζουμε από τον φούρνο, την αφήνουμε για πέντε λεπτά να ανασάνει, την ξεφορμάρουμε προσεκτικά και την σερβίρουμε ζεστή.

 (Από ένα σημείο και μετά όπως ίσως προσέξατε, η ώρα πέρασε και εγώ βαρέθηκα να τραβάω φωτογραφίες - είχα και τα νεύρα μου πια και ήθελα να κλωτσήσω όλον τον κόσμο- αλλά το τελικό αποτέλεσμα ήταν αυτό... Ουάου, έτσι? )

Και πήρα και τα θερμά συγχαρητήρια του αγαπημένου μου,  και δεν έμεινε ούτε μπουκιά, και φυσικά, θα την ξανακάνω με την πρώτη ευκαιρία.. 

Και εδώ να σας πω και μια αστεία ιστορία. Όταν πρωτογνώρισα τον Π., σε ένα από τα ταξίδια μου στο Λονδίνο με πήγε ένα πρωί  σε ένα απίστευτο μαγαζί στο Notting Hill - λεγόταν Gail's Bakery αν δεν κάνω λάθος- που ήταν ο παράδεισος της λιχουδιάς.. Τι muffins, τι σφολιάτες, τι τάρτες... Ότι μπορεί να βάλει ο νους του λαίμαργου ανθρώπου.. Και βέβαια, παρόλο που εκ πρώτης όψεως έκανε πιο προς το γαλλικό, είχε στην βιτρίνα και διάφορες english pies... Εγώ μέχρι τότε δεν είχε τύχει να δοκιμάσω παραδοσιακή εγγλέζικη πίτα αλλα ήθελα πάρα πολύ γιατί λατρεύω τις ζύμες.. Οπότε καθώς καταλαβαίνετε, με το που τις είδα στα ράφια ενθουσιάστηκα.. Μπαίνουμε μέσα λοιπόν, με ρωτάει ο Π. τι θέλω, και εγώ που δεν τον ήξερα και πολύ καλά τότε αποφασίζω να κάνω την ευγενική και του λέω να διαλέξει εκείνος.. Και γυρίζει ο γλυκούλης με έναν δίσκο τίγκα στις νοστιμιές, αλλά traditional english pie πουθενά... Μου ήρθε να βάλω τα κλάμματα... Αλλά τι  να κάνω που  ντρεπόμουνα να φανώ τόσο γουρούνα και να του πω  του ξένου ανθρώπου ότι θέλω και πίτα στο καπάκι μετά από όλα αυτά?  Έκανα λοιπόν την καρδιά μου πέτρα,  έφαγα αυτά που είχε διαλέξει (που ήταν όλα very yummy βέβαια, μην νομίζετε πως  μου κακόπεσαν) και φεύγοντας πήρα και μια κάρτα  του μαγαζιού μαζί μου.. Και την επόμενη μέρα πρωί- πρωί, με την τσίμπλα στο μάτι κυριολεκτικά, άφησα την Doris σύξυλη στο σπίτι, πήρα ταξί από το Islington και πήγα τρέχοντας πίσω, φόρτωσα όσες πίτες βρήκα (μαζί και μια σιχαμένη με νεφρά, χάλια) και  μετά είχαμε να τρώμε για όλη μου την παραμονή εκεί... Και από τότε, ένας μεγάλος έρωτας γεννήθηκε...:-)

Καλημέρα σας και πολλά, πολλά φιλιά.. Παρασκευή σήμερα, το σαββατοκύριακο είναι προ των πυλών και τα χριστούγεννα όλο και πλησιάζουν.. Γρήγορα περνάει ο καιρός...