Sunday, January 10, 2010

Ένα σαββατοκύριακο με απ' όλα...

Που πέρασε και αυτό... Γρήγορα... Νομίζω πως όσο μεγαλώνω τόσο πιο γρήγορα περνάει ο καιρός, ή τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται... Πράγμα που δεν είναι απαραίτητα αρνητικό μια που οι δέκα μέρες που με χωρίζουν από την επίσκεψη μου στην φιλενάδα μου στα χιόνια θα κυλήσουν σαν γάργαρο νεράκι, από την άλλη όμως τα γενέθλια μου είναι ακόμα πιο κοντά και όσο και αν τον περισσότρο καιρό αισθάνομαι σχεδόν 15, την Κυριακή που μας έρχεται θα κλείσω επισήμως τα 46... And that's a fact....
Anyway, πίσω στο σαββατοκύριακο που είχε απ' όλα... Φάγαμε άφθονο sushi δυο βράδια στην σειρά, γελάσαμε πολύ, χορέψαμε, είδαμε ανθρώπους αγαπημένους και... κάναμε και πικ νικ... Ναι, πικ νικ μέσα στον χειμώνα, ή στον σχεδόν χειμώνα τέλος πάντων, μια που ανακάλυψα το τέλειο μέρος που είναι κοντά, απάνεμο, ζεστό και πλήρως οργανωμένο... Ποιό είναι αυτό? Το καθιστικό του σπιτιού μας... Μην γελάτε... Η ιδέα μου να ξέρετε, αποδείχτηκε εξαιρετική... Και μια που Παρασκευή στο Pacific και Σάββατο στο Coo πήραμε overdose από socializing, τι καλύτερο από ολοήμερο σούπερ organized άραγμα στο σπίτι μπορούσαμε να ονειρευτούμε?
Βέβαια, το project σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε με την πρέπουσα προσοχή γιατί τίποτα στην ζωή δεν πρέπει να το αφήνουμε στην τύχη... Τα DVDs είχαν έρθει από το Amazon εδώ και καιρό... Η έβδομη σεζόν του 24 και η πέμπτη του Bones και ένα μενού πλήρες από κάθε άποψη... Τεράστια μπόμπα ζαμπόν - τυρί από τον Πλατή, πιροσκί με κιμά και λουκάνικο και κεφτεδάκια από τον Τσίρο, ρώσικη σαλάτα από την Νανά Γιώτη, άφθονα chips, γλυκά από το Au Delissieux και μια ροζέ σαμπάνια να παγώνει στο ψυγείο γιατί και τα πιο απλά πράγματα με ένα touch πολυτέλειας απογειώνονται... Πρωί πρωί δε, με το που ξύπνησα πήγα και για εφημερίδες, και μετά... Μετά δεν ξεμύτησε κανείς, καθόλου... Μουσικούλα, αγκαλίτσες, ο Άρις ακολούθησε το πρόγραμμα και μας έκανε παρέα all day long, ο Droopy επίσης και από entertainment επικράτησε το Bones... Και η μέρα πέρασε σαν σε όνειρο...



(Η μεγαλύτερη μπόμπα που έχω δει και βέβαια, ως συνήθως, μέχρι να θυμηθώ να την φωτογραφήσω είχαμε φάει την μισή...)



(Ποικιλία από μεζεδάκια και σας παρακαλώ να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στις χαρτοπετσέτες που είναι πολύ εξοχικές, όπως αρμόζει σε ένα πικ νικ...)

(Υπέορχο εκλαίρ βανίλια.. Είχαμε και σοκολάτα αλλά φωτογράφισα το δικό μου και εγώ λατρεύω τα άσπρα γλυκά και τις κρέμες).

Το απόγευμα μάλιστα, σε μια υπερβολή γουρουνιάς ετοιμάσαμε και τσάι... Marriage Freres από το Connaisseurs, ένα υπέροχο χαρμάνι που μοσχοβολά ακόμα Χριστούγεννα και φυσικά σιγά μην το πίναμε ξεροσφύρι... Η μπόμπα μας αντικατέστησε περίφημα τα cucamber sandwiches και τα μπισκοτάκια βουτύρου από το Culpa με έβγαλαν μια ακόμα φορά ασπροπρόσωπη....:-)


(Τσάι και συμπάθεια με σερβίτσια πολύ αγαπημένα.. Η τσαγιέρα είναι δώρο του φίλου μας του Μίμη και τα φλυτζάνια επίσης δώρα από τον γάμο μας...)

(Και φυσικά, ήθελε και ο Droopy να δοκιμάσει λίγο τσαγάκι αλλά από την ανυπομονησία του δεν περίμενε καν να το σερβίρουμε...:-)

Βέβαια, αυτή την στιγμή που σας γράφω νοιώθω σαν τη Όρκα που την έχει ξεβγάλει το κύμα στον γυαλό αλλά δεν βαριέστε... Με έναν καλό - αν και όχι τόσο ανάλαφρο- βραδινό ύπνο αύριο θα είμαι περδίκι... Και θα χαμογελάω για μέρες μια που σήμερα πέρασα καταπληκτικά!!! Τελικά μια ιδέα είναι όλα στην ζωή... Και δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω από μερικές πολύ απλές ιδέες και μπόλικη φαντασία για να κάνουμε την καθημερινότητα μας πιο χαρούμενη και τους γύρω μας πιο ευτυχισμένους... Φιλιά πολλά και να έχουμε μια υπέροχη εβδομάδα...

Υ.Γ. Το προηγούμενο ποστ μου έκανε πολλούς από εσάς να αποφασίσετε να "δώσετε σήμα" και αυτό μου έδωσε πραγματικά πολύ μεγάλη χαρά... Ελπίζω να συνεχίσετε τώρα που κάνατε την αρχή... Θα μου δίνατε μεγάλη χαρά... Αλήθεια...:-)))

10 comments:

man about town said...

Τι κουκλος ο σκυλος σου!! Για αγκαλιες!
υ.γ. ο αριθμολογικος τροπος υπολογισμου της ηλικιας 46 ειναι 4+6=10 1+0=1 οριστε μπεμπακι εισαι!
καλη εβδομαδα

δεσποιναριον said...

Τηηηη παρτυ??? ωωω!! Τι μουρμουραγες βρε παιδι μου, φανταστικο σερβιτσιο τσαγιου, εχεις ΚΑΙ ΤΣΑΙ ΕΧΕΙΣ!! φφφ!! Ασε που μου εκανες αναρτηση απο χτες το βραδυ κι εγω τι φρεσκο θα διαβασω το πρωι μου λες?
Τελικα δε χρειαζεται και πολυ για να περασουμε τελεια στο ιδιο μας το λιβινγκ ρουμ, λιγη καλη διαθεση και καναδυο φινφον λεπτομερειες.
ΕΜΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΑΤΗ ΕΔΩ; και καθομουνα κι εφιαχνα σαντουϊτσακια σαν ειλωτας!!
Τελος θελω να συνηγορησω στο γεγονος οτι οσο μεγαλωνουμε τοσο πιο γρηγορα περναν τα χρονια. Μεχρι εδω, δε θα το αναλυσω ΚΙΟΛΑΣ! Καλη εβδομαδα και χαρουμενη οσο ηταν και το Σ/Κ!!

La Gigi said...

μια στιγμη να καταλαβω, ο Μιμης στο γαμο εφερε μονο την τσαγιερα? ή και τα φλυτζανια? μαλλον οχι ε? ειναι λιγο ασυνδετα μεταξυ τους... με τα φλυτζανια να κερδιζουν ολη μου τη συμπαθεια :))
επισης, μη το παρακανετε με το σουσι γιατι οταν ερθω θα το θελω σαν παλαβη. μη μου λετε εχουμε μπουχτισει στο σουσι!!!
φιλακια

DonnaBella said...

pinei KAI tsai to anthrwposkylo? ts, ts, ts... :-)

elekat said...

Πω πω πω τι διαβάζω μεσημεριάτικα η γυναίκα κι έχω μιά πείνα...

Ποιό είναι το Culpa;
Πολυ σένια φαίνονται τα cookies του!

Ο Τσίρος είναι το ζαχαροπλαστείο στον Καρέα;

Μούδωσες ιδέα τώρα κι εμένα και θέλω να πληροφορηθώ!!1

Anonymous said...

πω πω μεζεδάκια εχω σκάσει από τη ζήλια μου ,τελικά ήταν ένα σούπερ πικ νίκ σπιτένιο από ότι βλέπω στις φωτό ,καλή εβδομάδα μπεμπέ.

Anonymous said...

Γεια σου Εύη,

Σε διαβάζω καιρό αλλά δεν έχω δώσει ποτέ σήμα - ανεξήγητο γιατί. Φαντάζομαι από διαδικτυακή συστολή :-).
Έλειπα 15 μέρες και όταν σήμερα, μετά από καιρό, άνοιξα το PC και είδα τόσο πολλά posts σου, μου θύμισαν τον παλιό καλό καιρό και θα σου έγραφα ούτως ή άλλως .
Στο εύχομαι Καλή Χρονιά, να είσαι πάντα ροζ και ευτυχισμένη !!
Και επίσης υπόσχομαι να σου γράφω συχνότερα από τη νέα χρονιά!

Arience

Anonymous said...

εγώ ειμαι ο ανωνυμος ο φίλος σου ο ψάρι

ΓΙΑΝΝΑ said...

Τελειο το πικ νικ.Μου αρεσανε ολα,αλλα επειδη κανω συλλογη απο χαρτοπετσετες μου κρατατε αυτη την υπεροχη που μοιαζει με εξοχη.
Παντα τετοια Ευη.Εγω και διαβαζω και σχολιαζω.Και εχεις γραψει και πραγματα που με εχουνε αγγιξει πολυ.Αλλα ας μην τα σχολιασω γιατι μπορει να μελαγχολησουμε.Να εισαι καλα και να γραφεις.

fevis said...

man about town@ Ναι! Είναι ένα όμορφο, λαίμαργο γουρουνάκι..:-) Επίσης, μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι...:-))) Φιλιά!!!

δεσποινάριον@ Αφού σου είπα βρε πως είμαι ζηλιάρα...:-))) Το φανταστικό σερβίτσιο όμως είναι δύο ατόμων με άσχετη τσαγιέρα πράγμα που μου δημιουργεί ένα μικρό προβληματάκι σε ότι αφορά τα μεγαλόπνοα σχέδια μου για τηη πάρτις περισσοτέρων ατόμων...:-))) Φιλιά πολλά!!

melissoula@ Σωστά.. Λοιπόν.. Ο Μίμης μου έφερε την τσαγιέρα σε άσχετη περίσταση μαζί με μια πολύ φιν φον ματλασέ θήκη για να την κρατάει ζεστή... Τα φλυτζάνια που είναι και Christofle παρακαλώ, μας τα έκανε δώρο για τον γάμος μας ένας άλλος φίλος... Όσο για το sushi, μην ανησυχείς βρε... Ποτέ δεν το μπουχτίζουμε... Άλλωστε, σε άχουμε αφήσει ποτέ παραπονεμένη? ΧΧΧ

DonnaBella@ ΚΑΙ τσάι και πάρα πολλά άλλα...:-))

lena@ Ο Τσίρος που παω εγώ είναι στην Σεβαστουπόλεως γιατί με βολεύει... Αλλά έχει και στον Καρέα, και τα πιροσκί του ειδικά αυτά με τον κιμά, δεν παίζονται..:-)

Ανώνυμος- Ψάρι@ Το κατάλαβα βρε.. Δεν με λέει κανένας άλλος μπεμπέ..:-))

Arience@ Καλή αμς αρχή λοιπόν και ελπίζω όντως να τα λέμε συυχνότερα πια...:-) Φιλιά!

ΓΙΑΝΝΑ@ Να σου την κρατήσω...:-)Μάλιστα, μια που κάνεις συλλογή έχει ενδιαφέρον να σου πω ότι τις συγκεκριμένες χαρτοπετσέτες τις αγόρασα σε ένα μαγαζί με υπέροχα διακοσμητικά και μικροέπιπλα τύπου γαλλική εξοχή στον κεντρικό δρόμο της Αράχωβας... Φιλιά πολλά και να συνεχίσεις και εσύ να σχολιάζεις...:-)))