Monday, January 25, 2010

Εικόνες και γεύσεις ελβετικές....

Έφτασα στην Αθήνα πριν από μερικές ώρες κουβαλόντας μαζί μου μια βαλίτσα με 6 κιλά υπέρβαρο και μαζί, υπέροχες αναμνήσεις και εικόνες από ένα τετραήμερο μαγικό... Και επειδή αύριο με περιμένει μια πολύ δύσκολη μέρα, με πολύ πρωινό ξύπνημα και ένα σωρό δουλειές που θα με υποχρεώσουν να φύγω τρέχοντας χωρίς καν να πιω πρωινό καφέ, είπα να σας γράψω δυο λογάκια τώρα που μόλις ταχτοποιήθηκα λίγο, και να ξαναμπώ στο πρόγραμμα μου του blogging κανονικά από Τετάρτη...
Το πως πέρασα σας το έχω ήδη διηγηθεί στα προηγούμενα ποστ... Η ελβετική Ριβιέρα είναι πανέμορφη από μόνη της, πόσο μάλλον που η φιλενάδα μου είχε φροντίσει και την πιο μικρή λεπτομέρεια έτσι ώστε να περάσω παραπάνω από καταπληκτικά... Οπότε, λέω να αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν από μόνες τους... Νομίζω πως η ιστορία που έχουν να διηγηθούν θα σας κάνει να χαμογελάσετε μαζί μας...:-)


Ξεκίνησα λοιπόν την Πέμπτη το πρωί παίρνοντας μαζί μου τα απαραίτητα... Την ροζ βαλίτσα μου που δεν φαίνεται στην φωτογραφία γιατί είχα ήδη κάνει check in, μια καταπληκτική τσάντα Galliano δώρο για τα γενέθλια μου από έναν άντρα με συγκλονιστικό γούστο, το διαβατήριο μου και το γούνινο ροζ καπέλο μου...:-)


Μετά από τρεις ώρες αεροπορικού ταξιδιού και μια ώρα με το τρένο έφτασα επιτέλους στο Vevey όπου με περίμενε η Γεωργία και η πρώτη ευχάριστη έκπληξη της διαμονής μου στην ελβετική Ριβιέρα... .. Το δωμάτιο μου που ήταν απλά υπέροχο....





Γενικά, δεν ήταν μόνο το δωμάτιο καταπληκτικό αλλά όλο το ξενοδοχείο... Το Grand Hotel du Lac δικαιολογεί απολύτως τα πέντε του αστέρια... Εξαιρετικό σέρβις, υπέροχα σαλονάκια για άραγμα όπως το Salon Oriental όπου ήπιαμε το πρώτο μας ποτό,




και μια άιθουσα πρωινού απολύτως προβενσιάλ λουσμένη στο φώς και με θέα την λίμνη..



Ένα πραγματικό αριστούργημα μέσα και έξω....



Το δε "χωριό", από τα ωραιότερα που έχω δει... Με την μαρίνα του ακριβώς μπροστά στο ξενοδοχείο....



Με την λίμνη να απλώνεται και να μας προκαλεί να την χαζέψουμε....


με όμορφα κτήρια παντού....



και τεράστια πεζοδρόμια που κάνουν την βόλτα ακόμα μεγαλύτερη απόλαυση...



Την Παρασκευή το πρωί που η Γεωργία δούλευε εγώ έκανα τουρισμό.. Και ανακάλυψα ένα πηρούνι καρφωμένο στον πάτο της λίμνης με διάφορα παπάκια να κολυμπάνε γύρω του σαν wanabe μεζεδάκια,



το άγαλμα του τελευταίου ρομαντικού ποιητή (έτσι έλεγε η πινακίδα αλλά έλα που τώρα δεν θυμάμαι το όνομα του η ξανθιά) στολισμένο με λουλούδια,



ακόμα και ένα bar Sherlock Holmes για να μην ξεχνάω τις μεγάλες μου αγάπες..



Η Ελβετία βέβαια, φημίζεται και για τις γαστρονομικές της απολαύσεις... Όπως τα macaron του Laduree που μπορεί να είναι γαλλικά αλλά εγώ από δω τα τρώω πιο συχνά...:-))



το ροστί που εγώ το διάλεξα με αυγό, τυρί και bacon αλλά βγαίνει σε διάφορες βερσιόν,



Το καταπληκτικό fondue που κόντεψα να πέσω μέσα με τα μούτρα από τον ενθουσιασμό όταν έφτασε στο τραπέζι,



και φυσικά την μεγαλύτερη ανακάλυψη του ταξιδιού που είναι το γλυκό που βλέπετε... Τραγανές μαρέγκες που τις βουτάς σε creme double και μετά τις μασουλάς απολαυστικά... Εγώ στο συγκεκριμένο γλυκό βάζω 19 στα 20 και του δίνω τέσσερα αστέρια Michelin και άλλους τρεις Χρυσούς Σκούφους για να ΄χει να πορεύεται...:-) Και ζω από προχτές για την μέρα που θα το ξαναφάω....




Φυσικά κάναμε και άλλες βόλτες,



και δοκιμάσαμε να φτάσουμε και στην γραφική Gruyere αλλά δεν τα καταφέραμε για δύο λόγους... Ο πρώτος και σημαντικότερος είναι ότι εγώ κόντεψα να πεθάνω στην ανηφόρα.. Μιλάμε για ποδαρόδρομο του θανάτου μέσα στους πάγους και τα χιόνια γιατί στην γραφική αυτή μαλακία δεν πάει ούτε αυτοκίνητο, ούτε τρένο, ούτε τελεφερίκ... Όχι.. Αν θέλεις να δεις πως πήζουν το τυρί παραδοσιακά και live πρέπει να πας με τα πόδια - ή με ποδήλατο αλλά αυτό και αν δεν πάιζει καθόλου- σε μια ανηφόρα φτιαγμένη για κρι κρι από ένα μονοπάτι που δεν είχαν κάνει καν τον κόπο να το καθαρίσουν από τον πάγο... Ευτυχώς που η Γεωργία αποφάσισε να μην ρισκάρει το κατέβασμα - τσουλήθρα και χρειαστεί καινούρια καρφιά στο πόδι πριν βγάλει τα παλιά και έτσι σώθηκα η χοντρή ξανθιά φίλη σας γιατί μάλλον εκεί θα τα είχα αφήσει τα κόκκαλα μου... Ανάμεσα στα κεφάλια από τα ελβετικά τυριά...



Μετά από αυτή την περιπέτεια είπαμε να καθίσουμε κάπου για να πάρουμε μια ανάσα... Και βρεθήκαμε σε παραδοσιακό ελβετικό χωριανό καφέ γεμάτο γέρους με τσιγκελωτά μουστάκια έτοιμους να πεθάνουν μπροστά στην τηλεόραση.. Παραλίγο δε να παίζαμε και bingo και όχι λόττο όπως πολύ σωστά μου θύμισε η φιλενάδα μου που εδώ μάλλον με θυμάται να αγκομαχάω στην ανηφόρα και ξεκαρδίζεται...



Κάναμε και ένα σωρό άλλα πράγματα βέβαια, φάγαμε και πίτσα, και εξαιρετικό ταϊλανδέζικο, πήγαμε και βόλτα στην Λωζάνη και στο Montreux, αλλά εγώ αυτά φωτογράφισα και πάλι καλά να λέτε γιατί συνήθως ξεχνάω την μηχανή στο σπίτι... Και έτσι, σήμερα Δευτέρα μάζεψα τα μπαγκάζια μου και επέστρεψα στα πάτρια εδάφη....


Και μόλις οργανωθώ λίγο, δηλαδή από Τετάρτη καλά να είμαστε, θα επιστρέψω δριμύτερη στο blogging γιατί έχω πολλές ιστορίες να σας πω και ακόμα περισσότερα σχόλια να απαντήσω.. Μέχρι τότε να είστε καλά, να χαμογελάτε συχνά και να περνάτε υπέροχα... Φιλιά!!!!

12 comments:

La Gigi said...

εχω πεθανει στο γελιο, αυτο σου λεω μονο :))
επισης, δεν θα παιζαμε λοττο αλλα το ακομα πιο exciting bingo!! και εχω πει οτι ετσι και μου συμβει αυτο θα πεθανω την ιδια ωρα... γιατι το εχω συνδεσει με αυτους τους γερους απολυτως! αυτα τα καφε με εχουν κανει πολλες φορες να πω οτι παραταω το sap και τις κερδοφοριες και ανοιγω cupcake μαγαζακι με καφεδάκια εδω παραλιμνιως :)
φιλια πολλα και κουραγιο φιλη!!!

δεσποιναριον said...

Ασε τα σαπια! Η Γεωργια σε ΜΕΝΑ γελαει!!! Λοιπον τωρα αφηνω εγω τα σαπια και ευχομαι, γρηγορα να ξαναβρεθητε παρεα σε πιο ανοιξιατικους καιρους και να τα καταφερετε να φτασετε στις γραβιερες! Σας καμαρωσα σε ολο το ταξιδι και σας φιλω και τις δυο πολυ πολυ! Το ξενοδοχειο, ο ορισμος του φιν φν!

sikia said...

Τραγανές μαρέγκες που τις βουτάς σε creme double?? Παναγίτσα μου ακούγεται τέλειο, μου τρέχουν τα σάλιααααααα!

STELIOS PENTARVANIS said...

καλώς ήρθες μπεμπέ μου άντε με το καλό στο επόμενο :-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" said...

Πάντα τέτοια - κι η Γεωργία κούκλα και λαμπερή, όπως την θυμάμαι, πούχω να την δω από αμνημονεύτων!!!
;-)

Θέλω κι εγώ τραγανές μαρέγκες, όμως...

Anonymous said...

Καλως ήρθες Εύη,

Φοβερές φωτογραφίες και ακόμη φοβερότερα εδέσματα. Μιαμ μιαμ !!

Arience

Mary Ka said...

1. Η τσάντα πολύ ενδιαφέρουσα, μου θυμίζει την άλλη με τις fairies της Prada λόγω σχήματος, πρωτότυπης σύλληψης και λόγω ασπρόμαυρου φόντου.
2. Τι ωραίες φωτογραφίες από το χωριό, φυσικά και η μορφή του χωριού δεν είναι όπως στα δικά μας τα μέρη που είναι πιο ανατολικοβαλκανικό το στυλ.Ασε που το Vevey είναι λουτρόπολη με βιομηχανια καλλυντικών, αν δεν απατώμαι.
3.Το μπάνιο τέλειο, ο συνδυασμός ταπετσαρίας, με έπιπλο νιπτήρα ( στυλ Empire, επίσης αν δεν απατώμαι)και με το μπεζ της ντουζιέρας , το οποίο φαίνεται να είναι μάρμαρο, δίνει μια λιτή πολυτέλεια που όμως διαθέτει και ζεστασιά μαζί.
4. Ολες οι φωτό πολύ καλές.
Καλώς επέστρεψες!

katrine said...

Καλώς ήρθες Εύη μου! Εννοείται πως είμαστε κοντά μ ένα κρυφό ματάκι και σας βλέπαμε!!Δυο χαρούμενα προσωπάκια.
Μας έκοψες την ανάσα βρε,με τα εδέσματα μιαμ μιαμ!!
Πάλι και πάλι να ξαναπάς εύχομαι.
Εις αναμονή για τα παρακάτω με λεπτομέριες περικαλώ!!
Φιλιά

elekat said...

Πολύ ωραίο το ξενοδοχείο αλλά και τα μέρη!
Οσο για τα φαγητά...
Τι να πρωτοσχολιάσω!
Κάτι έκανε κρακ μέσα μου όταν αντίκρυσα αυτές τις μαρέγκες...
Τρελαίνομαι και για μαρέγκα και για κρέμα!

Justine's Blog said...

Καλώς επέστρεψες στα ίδια και γνωστά αγαπημένη.
Οι φωτογραφίες με φέρνουν στην περσινή διαδρομή που ήταν χάρμα. Δεν πειράζει που δεν ανεβήκατε στα ύψη, πίστεψέ με τα ύψη είναι για τα πουλιά.
Το Μελισσάκι λαμποκοπάει απ΄τη χαρά του, άσε που έχει βάψει το πιο ωραίο και απορπό νύχι.
Την ανεβασε παιδί μου το Σόχο, πηγες κι εσύ και απογειώθηκε.
Χαίρομαι που βλέπω τη χαρά στα μάτια της (και τα δικά σου υποψιάζομαι!)
Φιλί

fevis said...

melissoula@ Bingo μπράβο!!! Το διόρθωσα φυσικά και μην γελας καθόλου γιατί εγώ τα έφερα πολύ δύσκολα σε εκείνη την ανηφόρα...:-)) Φιλιά πολλά προς το παρόν και ανυπομονώ για τον επόμενο γύρο...:-)))

δεσποινάριον@ Η Γεωργία γελάει σε όλους όσους αγαπάει φιλενάδα μου γιατί είναι λατρεμένο παιδί...:-) Κατά τα άλλα, θα φτάσουμε και στις γραβιέρες κάποια στιγμή, πράγματι.. Έχουμε καιρό μπροστά μας...:-)) Φιλάκια πολλά..

sikia@ Είναι όντως κορυφαία λιχουδιά...:-) Που χάθηκες εσύ παιδί μου?

the wrong man@ Είναι σαν έτοιμη από καιρό παιδί μου...:-))

asteroid@ Έτσι ακριβώς είναι, όπως την περιγράφεις.. Φιλιά πολλά.. Χαθήκαμε παλι...

Arience@ Πέρασα υπέροχα, αυτή είναι η αλήθεια... Φιλιά!!

Mary Ka@ Καλώς σας βρήκα...Το δωμάτιο ήταν γενικά σούπερ, το χωριό μαγικό και η τσάντα από... χέρι...:-)Φιλιά..

katrine@ Αυτά τα εδέσματα με κατέστρεψαν, τίποτε άλλο δεν σου λέω.. Νομίζω πως η χολιστερίνη μου θα έχει χτυπήσει ταβάνι αλλά χαλάλι της γιατί πέρασα υπεροχα... Φιλιά...

lena@ Άστα... Αυτές οι μαρέκγες ήταν η αποκάλυψη του ταξιδιού.. Ζω για την μέρα που θα τις ξαναφάω...:-))

Ιουστίνη Φραγκούλη@ Το μελισσάκι είναι απογειωμένο από μόνο του... Μικρό παιδί, όμορφο, τι άλλο θέλει δηλαδή για να λάμπει? Φιλιά πολλά...

man about town@ Εννοείται.. Σε μερικές μέρες θα είμαι εκεί... Θα σε παρω τηλέφωνο για να οργανωθούμε.. Φιλιά..

Talisker said...

καλα το καταλαβα εγω οτι πηγαινες στη φιλη σου τη Μελισσουλα αλλα πηγες να μας μπερδεψεις το φιλοθεαμον κοινο

μπραβο της !!!παντως !! και μπραβο σας και μπραβο και μ πραβο και θα σκασω !!!
ΠΑΝΤΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΡΟΣ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΗ Η ΟΜΟΡΦΙΑ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΗ Η ΧΛΙΔΗ!!!

κατσε τωρα σε ενα μερος
εχω βγαλει απαγορευση σε ολες τις κοσμοπολιτισσες φιλες μου
ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΧΛΙΔΗ ιθα κανω χαρακιρι ρεεεεεε!!!!!!!!

(και μετα αναρτω κι εγω απο το ταπεινο Ηλεκτρα Παλας)
-ασε με!

πφφφφφ

καλως ορισες πισω χαρα μου!