Αρνιά και φάρμες...

Το σαββατοκύριακο πέρασε τρέχοντας πάλι, πράγμα που καθόλου δεν με πειράζει μια που θέλω να περάσουν οι μέρες και να φτάσει το (σχεδόν) τέλος του μήνα μια ώρα αρχίτερα... Και πέρασε μια χαρά, με χαλαρές εξόδους και γέλια και παρέες αγαπημένες, ένα βράδυ στο Pacific Monte Carlo στην Κηφισιά που φάγαμε εξαιρετικό sushi φτιαγμένο από τον πρώην chef του Umu που πήρε μεταγραφή στο Pacific του Monte Carlo και ήταν εκτάκτως για δυο μέρες στο αδερφάκι της Αθήνας και σίγα μην χάναμε την ευκαιρία, και χτες βράδυ στην Χρύσα..
Το Pacific είναι ένα μαγαζί που αγαπώ πολύ. Παρόλο που δεν ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, αλλά μια απο τις σπάνιες φορές στην ζωή μου που έχω αλλάξει γνώμη για μέρη και για ανθρώπους, τον τελευταίο ενάμισυ χρόνο τρώμε υπέροχα εκεί, είναι το μοναδικό μαγαζί στην Αθήνα στο οποίο βρίσκω την αγαπημένη μου βότκα - προχτές έφυγα και με ένα μπουκάλι στοκ που τώρα ξεκουράζεται στην κατάψυξη και με περιμένει- ακούμε καλή μουσική, χαζεύουμε ωραίες φάτσες και όταν είναι στην Αθήνα και ο Γιώργος -ο φίλος μας και ιδιοκτήτης του μαγαζιού που μένει όμως μόνιμα στο Monaco- χαζολογάμε ατελείωτα και γελάμε πολύ και σχεδιάζουμε ταξίδια και εκδρομές...
Η Χρύσα πάλι είναι άλλη ιστορία.. Εμείς πηγαίνουμε από τότε που ήταν στα Πετράλωνα.. Και πέρα από το φαγητό που είναι πάντα προσεγμένο και ενδιαφέρον, εγώ λατρεύω την ίδια και την κόρη της που είναι από τις πιο ευγενικές οικοδέσποινες της πόλης, και από τότε που μετακόμισε, μου αρέσει πολύ και το καινούριο μαγαζί στον Κεραμεικό.. Εχτές βέβαια, το φαγητό πέρασε σε δεύτερο πλάνο γιατί κυρίως γελάσαμε τρελά... Και ασχοληθήκαμε με φοβερά θέματα, όπως η μετακόμιση του Άλκη στην Νέα Ζηλανδία (ή την Ταζμανία δεν έχει αποφασίσει ακόμα) όπου θα ανοίξει φάρμα με αρνιά - που εγώ άλλο άκουσα και έτσι η κουβέντα γύρισε στις fanny farms και στο αντίθετο τους που ακόμα ψάχνουμε να βρούμε ποιο είναι μια που ο Π. που λόγω χρόνων διαμονής στο Λονδίνο φαντάστηκα πως μπορεί να ήξερε δεν απάντησε ποτέ στο μήνυμα μου και μείναμε όλοι με την απορία- με την σχολή πίπας που παραμένει ένα project υπό συζήτηση, και με την κρίση φυσικά για την οποία καταλήξαμε πως θα την ξεπεράσουμε με υπομονή, επιμονή και σωστό planning το καλοκαίρι στην παραλία της Ψαρούς... Και βέβαια, με το υπέροχο cheese cake μελιού που τρώμε φαντικά στην Χρύσα και κάθε φορά λυσσάμε να μάθουμε την συνταγή, ματαίως όμως...
Και σήμερα περιμένω τον Μάνο να ξυπνήσει για να μου κάνει παρέα στον πρωινό μου καφέ, μετά θα πάμε καμιά βόλτα για μεσημέρι και μετά θα αράξουμε σπίτι φαντάζομαι γιατί αύριο είναι δύσκολη μέρα και για τους δυο μας με μπόλικο τρέξιμο οπότε ευκαιρία είναι να χαλαρώσουμε λίγο... Σας φιλώ γλυκά λοιπόν και τα λέμε αύριο... Καλημέρα..

Υ.Γ. Το Σάββατο στον Θανόπουλο συνάντησα και τον λατρεμένο Γιωρίκα μετά *Αθηνάς* και μικρού Διομήδη.. Ο πιτσιρικάς είναι τεράστιο υπερθέαμα και έκανα και τα παράπονα μου στο μπαμπά του που έχει ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του στο blogging.. Ελπίζω να τον έπεισα και να δούμε σύντομα ποστ γιατί έχουν βγει και τόσες καινούριες αφίσες...:-)

UPDATE: Να σας πω.. Γιατί δεν με διορθώνει κανείς όταν κάνω λάθος? Fanny farm με a λοιπόν και όχι με u, και μου αρέσει που όλοι καταλάβατε τι είναι αλλά κανείς δεν μπήκε στον κόπο να μου πει να αλλάξω το spelling.. Κανείς? Όοοοοχι... Ευτυχώς που κάποιος εκεί έξω με αγαπάει αρκετά ώστε να μην θέλει να βλέπει ορθογραφικά λάθη στο blog μου...:-)

Στην φωτογραφία τα αρνιά του Άλκη και voila και το τραγουδάκι.. The funny farm song από την Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων.. Καμιά σχέση με αυτό που λέγαμε αλλά ένεκα ο πλούτος της αγγλικής γλώσσας, θα βολευτούμε με ότι βρήκαμε...:-))