Σημεία στίξης.. Τελεία...

Χτες την νύχτα με ξύπνησε η καταιγίδα... Χαμός κανονικός με βροντές και αστραπές και μια βροχή απίστευτη.. Ο Droopy σκαρφάλωσε στο κρεβάτι μου σε έξαλη κατάσταση, εγώ σαν γνήσια τρελή μαμά έψαχνα τον Άρι στο κινητό μέσα στην νύχτα για να εισπράξω την εξής απάντηση: "καλά έχεις τρελαθεί τελείως? Από ζάχαρη είμαι και θα λιώσω ή θα πνιγώ μέσα στην Κηφισίας?" Προφανώς έχει δίκιο.. Αλλά για μένα είναι όντως από ζάχαρη, άχνη μάλιστα ούτε καν κρυσταλική, και πάντα θα ανησυχώ όταν συμβαίνουν πράγματα, ακόμα και χαζές καταιγίδες, και δεν είναι κοντά μου... Ξανακοιμήθηκα με χίλια ζόρια τελικά και τον Droopy κουλουριασμένο δίπλα μου, και εκείνος επέστρεψε νωρίς για τα δεδομένα του, γύρω στις τέσσερις, δείχνοντας μου πως μπορεί να τον τρελαίνω καμιά φορά, όπως τρελαίνω και όλους τους άλλους, αλλα ξέρει πως όλα από αγάπη γίνονται, απόλυτη αγάπη, έστω και χαζή καμιά φορά, και ανταποδίδει..
Και σήμερα πίνω τον καφέ μου και τρώω το τελευταίο κομμάτι brioche από το Waitrose - όσο προσεκτικό σχεδιασμό κι αν κάνω δεν κρατάει όσο θα ήθελα, το καταβροχθίζουμε και τελειώνει - και ετοιμάζομαι να ανέβω Κηφισιά.. Γιορτάζουν δυο λατρεμένοι μου άνθρωποι σήμερα, ο Κώστας και η Λιάνα, και θέλω να πάω από το Soho Soho να ψωνίσω το τέλειο δώρο για την φιλενάδα μου.. Ένα κρεμαστό ζωάκι της Aurelie Bidermann - μπείτε και ρίξτε μια ματιά στο site και θα καταλάβετε γιατί έχω τεράστιο κόλλημα μαζί τους- δεμένο σε κορδέλα Liberty... Θα αφήσω και ένα hoodie που ξέχασε ο Bill τις προάλλες και θα το χρειάζεται, και λέω να αγοράσω και για μένα ένα πρόβατο... Έχω έναν ελέφαντα από ροζ φίλντισι, έναν βούδα από μωβ αμέθυστο και μια νεκροκεφαλή από μαύρο και γκρί mother of pearl... Νομίζω πως το μπε θα συμπηρώσει την συλλογή μου τέλεια..:-)
Κατά τα άλλα, λέω να βάλω πια μια τελεία.. Σε αυτά τα mood swings που με ταλαιπωρούν τελευταία και μου χαλάνε το ροζ μου που το έχω επιθυμήσει πολύ και το χρειάζομαι επειγόντως.. Και την βάζω επιστρέφοντας σε όλα όσα αγαπώ πολύ.. Μαγειρεύω ξανά, εχτές έφτιαξα μια υπέροχη αλμυρή τάρτα με camembert και ντοματίνια και μέσα στο τριήμερο θα κάνω και το απόλυτο καλοκαιρινό φαγητό.. Κεφτεδάκια με πατάτες τηγανητές και ντοματοσαλάτα... Και θέλω να δοκιμάσω και μια συνατή για τάρτα με φράουλες και καμμένη καραμέλα, και έχω γεμίσει την κατάψυξη παγωτά Ben and Jerry, και το σπίτι μυρίζει ξανά όμορφα και γιάμι και ο Άρις μπαίνει μέσα και μαντεύει φαγητά και πέφτει σχεδόν πάντα μέσα.. Και γελάμε πάλι πολύ και χαζά, και ο Droopy κουνάει την ουρά του μέχρι ξεριζώματος και κάνει συνέχεια κοιλιές και θέλει χάδια..
Και γράφω ξανά, και σχεδιάζω δουλειές και στήλες και προσθέτω κεφάλαια σε ένα βιβλίο που κόντευε να στοιχειώσει και έτσι το πήρα αλλιώς και εγώ όπως λέει και ο φίλος μου ο Μίμης και το άλλαξα...
Και σήμερα το βράδυ θα πάω να ακούσω όμορφες μουσικές, και να πιω τα ποτάκια μου και να χορέψω με φίλους αγαπημένους, και θα φάω και το καλύτερο σουβλάκι της πόλης, και αύριο θα κάνω το αντίστοιχο πρόγραμμα με άλλους φίλους σε άλλο μέρος, και την Κυριακή θα μαζευτούμε από το μεσημέρι στην Μάρθα και τον Άλκη και θα μας πάρει το βράδυ όπως πάντα με γέλια και κουβέντες απίστευτες, και το τριήμερο θα περάσει γλυκά, όπως το έχω ανάγκη...
Και μετράω και εγώ τις μέρες ανάποδα πια, έχουν μείνει λιγότερες απο είκοσι, και χαμογελάω στην σκέψη της ομπρέλας μου, και της πρώτης βουτιάς στον Άγιο Σώστη, και της spicy crab salad on the beach, και των φίλων που έχω επιθυμήσει, και του ωραιότερου birthday party που θα κρατήσει μια ολόκληρη μέρα, και του ήλιου, και του αέρα, και όλων αυτών που μου έχουν λείψει τρελά.. Και με παίρνει και ο Ζαννής κάθε τόσο και με ξεσηκώνει και με τρελαίνει, και αναρωτιέμαι πως αφέθηκα να μπερδευτώ έτσι.. Η ζωή μου είναι εδώ.. Και εκεί.. Και είναι όμορφη, πάντα ήταν, και έχει γέλιο, και χρώμα, και φως και ενέργεια ανθρώπων που αγαπάω και που μ΄αγαπάνε και αυτοί... Και όποιος θέλει να είναι μέρος της, και θέλω και εγώ, χωράει απόλυτα, και έχει πάντα την θέση που του αξίζει.. Αρκεί να μπορεί να ενσωματωθεί, και να χαλαρώσει και να αφεθεί στην χαρά και να απολαύσει τα προνόμια της.. Βάζω τελεία λοιπόν, στην μελαγχολία, και στα δάκρυα, και στον θυμό και σε όλα αυτά που καθόλου δεν μου πάνε και που τα διαχειρίζομαι απαίσια γιατί δεν τα ξέρω και δεν τα έχω συνηθίσει, και με μπερδεύουν.. Και είμαι εδώ και περιμένω.. Τα καλύτερα.. Και μαζί μ΄αυτά τους ανθρώπους που αγαπάω.. Πολύ.. Καλημέρα...

Υ.Γ. Χρόνια πολλά στους Κωνσταντίνους και τις Ελένες σήμερα.. Σε κάποιους από σας θα τα πω live από το τηλέφωνο, σε κάποιους άλλους με μηνυματάκια.. Να περάσετε υπέροχα και να χαμογελάτε... Στην φωτογραφία μια νεκροκεφαλή της Aurelie σε κορδέλα Liberty, και το τραγουδάκι που ακολουθεί, λατρεμένο απολύτως, είναι ότι πρέπει για την περίσταση... Φιλιά!!!