Friday, May 21, 2010

Σημεία στίξης.. Τελεία...


Χτες την νύχτα με ξύπνησε η καταιγίδα... Χαμός κανονικός με βροντές και αστραπές και μια βροχή απίστευτη.. Ο Droopy σκαρφάλωσε στο κρεβάτι μου σε έξαλη κατάσταση, εγώ σαν γνήσια τρελή μαμά έψαχνα τον Άρι στο κινητό μέσα στην νύχτα για να εισπράξω την εξής απάντηση: "καλά έχεις τρελαθεί τελείως? Από ζάχαρη είμαι και θα λιώσω ή θα πνιγώ μέσα στην Κηφισίας?" Προφανώς έχει δίκιο.. Αλλά για μένα είναι όντως από ζάχαρη, άχνη μάλιστα ούτε καν κρυσταλική, και πάντα θα ανησυχώ όταν συμβαίνουν πράγματα, ακόμα και χαζές καταιγίδες, και δεν είναι κοντά μου... Ξανακοιμήθηκα με χίλια ζόρια τελικά και τον Droopy κουλουριασμένο δίπλα μου, και εκείνος επέστρεψε νωρίς για τα δεδομένα του, γύρω στις τέσσερις, δείχνοντας μου πως μπορεί να τον τρελαίνω καμιά φορά, όπως τρελαίνω και όλους τους άλλους, αλλα ξέρει πως όλα από αγάπη γίνονται, απόλυτη αγάπη, έστω και χαζή καμιά φορά, και ανταποδίδει..
Και σήμερα πίνω τον καφέ μου και τρώω το τελευταίο κομμάτι brioche από το Waitrose - όσο προσεκτικό σχεδιασμό κι αν κάνω δεν κρατάει όσο θα ήθελα, το καταβροχθίζουμε και τελειώνει - και ετοιμάζομαι να ανέβω Κηφισιά.. Γιορτάζουν δυο λατρεμένοι μου άνθρωποι σήμερα, ο Κώστας και η Λιάνα, και θέλω να πάω από το Soho Soho να ψωνίσω το τέλειο δώρο για την φιλενάδα μου.. Ένα κρεμαστό ζωάκι της Aurelie Bidermann - μπείτε και ρίξτε μια ματιά στο site και θα καταλάβετε γιατί έχω τεράστιο κόλλημα μαζί τους- δεμένο σε κορδέλα Liberty... Θα αφήσω και ένα hoodie που ξέχασε ο Bill τις προάλλες και θα το χρειάζεται, και λέω να αγοράσω και για μένα ένα πρόβατο... Έχω έναν ελέφαντα από ροζ φίλντισι, έναν βούδα από μωβ αμέθυστο και μια νεκροκεφαλή από μαύρο και γκρί mother of pearl... Νομίζω πως το μπε θα συμπηρώσει την συλλογή μου τέλεια..:-)
Κατά τα άλλα, λέω να βάλω πια μια τελεία.. Σε αυτά τα mood swings που με ταλαιπωρούν τελευταία και μου χαλάνε το ροζ μου που το έχω επιθυμήσει πολύ και το χρειάζομαι επειγόντως.. Και την βάζω επιστρέφοντας σε όλα όσα αγαπώ πολύ.. Μαγειρεύω ξανά, εχτές έφτιαξα μια υπέροχη αλμυρή τάρτα με camembert και ντοματίνια και μέσα στο τριήμερο θα κάνω και το απόλυτο καλοκαιρινό φαγητό.. Κεφτεδάκια με πατάτες τηγανητές και ντοματοσαλάτα... Και θέλω να δοκιμάσω και μια συνατή για τάρτα με φράουλες και καμμένη καραμέλα, και έχω γεμίσει την κατάψυξη παγωτά Ben and Jerry, και το σπίτι μυρίζει ξανά όμορφα και γιάμι και ο Άρις μπαίνει μέσα και μαντεύει φαγητά και πέφτει σχεδόν πάντα μέσα.. Και γελάμε πάλι πολύ και χαζά, και ο Droopy κουνάει την ουρά του μέχρι ξεριζώματος και κάνει συνέχεια κοιλιές και θέλει χάδια..
Και γράφω ξανά, και σχεδιάζω δουλειές και στήλες και προσθέτω κεφάλαια σε ένα βιβλίο που κόντευε να στοιχειώσει και έτσι το πήρα αλλιώς και εγώ όπως λέει και ο φίλος μου ο Μίμης και το άλλαξα...
Και σήμερα το βράδυ θα πάω να ακούσω όμορφες μουσικές, και να πιω τα ποτάκια μου και να χορέψω με φίλους αγαπημένους, και θα φάω και το καλύτερο σουβλάκι της πόλης, και αύριο θα κάνω το αντίστοιχο πρόγραμμα με άλλους φίλους σε άλλο μέρος, και την Κυριακή θα μαζευτούμε από το μεσημέρι στην Μάρθα και τον Άλκη και θα μας πάρει το βράδυ όπως πάντα με γέλια και κουβέντες απίστευτες, και το τριήμερο θα περάσει γλυκά, όπως το έχω ανάγκη...
Και μετράω και εγώ τις μέρες ανάποδα πια, έχουν μείνει λιγότερες απο είκοσι, και χαμογελάω στην σκέψη της ομπρέλας μου, και της πρώτης βουτιάς στον Άγιο Σώστη, και της spicy crab salad on the beach, και των φίλων που έχω επιθυμήσει, και του ωραιότερου birthday party που θα κρατήσει μια ολόκληρη μέρα, και του ήλιου, και του αέρα, και όλων αυτών που μου έχουν λείψει τρελά.. Και με παίρνει και ο Ζαννής κάθε τόσο και με ξεσηκώνει και με τρελαίνει, και αναρωτιέμαι πως αφέθηκα να μπερδευτώ έτσι.. Η ζωή μου είναι εδώ.. Και εκεί.. Και είναι όμορφη, πάντα ήταν, και έχει γέλιο, και χρώμα, και φως και ενέργεια ανθρώπων που αγαπάω και που μ΄αγαπάνε και αυτοί... Και όποιος θέλει να είναι μέρος της, και θέλω και εγώ, χωράει απόλυτα, και έχει πάντα την θέση που του αξίζει.. Αρκεί να μπορεί να ενσωματωθεί, και να χαλαρώσει και να αφεθεί στην χαρά και να απολαύσει τα προνόμια της.. Βάζω τελεία λοιπόν, στην μελαγχολία, και στα δάκρυα, και στον θυμό και σε όλα αυτά που καθόλου δεν μου πάνε και που τα διαχειρίζομαι απαίσια γιατί δεν τα ξέρω και δεν τα έχω συνηθίσει, και με μπερδεύουν.. Και είμαι εδώ και περιμένω.. Τα καλύτερα.. Και μαζί μ΄αυτά τους ανθρώπους που αγαπάω.. Πολύ.. Καλημέρα...

Υ.Γ. Χρόνια πολλά στους Κωνσταντίνους και τις Ελένες σήμερα.. Σε κάποιους από σας θα τα πω live από το τηλέφωνο, σε κάποιους άλλους με μηνυματάκια.. Να περάσετε υπέροχα και να χαμογελάτε... Στην φωτογραφία μια νεκροκεφαλή της Aurelie σε κορδέλα Liberty, και το τραγουδάκι που ακολουθεί, λατρεμένο απολύτως, είναι ότι πρέπει για την περίσταση... Φιλιά!!!

16 comments:

DonnaBella said...

Πολυ σε πεθυμησα! (καποιος πλανητης θα περνουσε απο το ζωδιο μας και μας εκανα κουλουβαχατα τις τελευταιες μερες μαλλον). μια που δεν μπορω να πιουμε καφε απο κοντα, σε παρω αυριο τηλ. φιλακια,καλημερες, κ να περνας τελεια!

La Gigi said...

Αχ μπουμπού μου welcome back!! Ναι αυτή την τελεία να τη βάλεις απολύτως και οριστικά γιατί όντως δε σου πάει καθόλου αυτή η μουντή διάθεση, δεν είναι δική σου και να τη στείλεις πίσω. εντάξει;
πάντως δεν είναι δίκαιο που όλοι μαζί μετράμε ανάποδα αλλά οι μέρες δεν περνάνε πιο γρήγορα... αλλά δεν πειράζει τουλάχιστον περνάνε όμορφα :)
φιλιά πολλά

ΣΜΑΡΩ said...

Καλημέρα! Τι ανακούφιση που ξαναγύρισες!!! Τα λατρευω τα κείμενα σου!!!! Μου φτιάχνουν τη μέρα και τη διάθεση. Κι όχι μόνο τα ροζ-που είναι λιακάδα μες το γκρι των ημερών- αλλά κι οι προβληματισμοί σου ακόμα...με κάνουν κ σκέφτομαι αλλιώς. Ωραία αλλιώς...

aremare said...

Οταν κάνεις τα κεφτεδάκια, κάνε λίγα παραπανω,και βάλε μερικά σε κόκκινη ντοματούλα με πιπεριες σκορδακι και μαιδανό, στο τηγανακι να παρουν λίγο.Ετσι μας εκανε η γιαγια μου, και το κανω και γω τωρα που και που.

Και το up side down της διαθεσης να μην το φοβασαι,παλευεται αφου.
Σήμερα βρεχει, αλλα αυριο ίσως βγάλει
εναν ήλιο, που θα στεγνώσει σταγόνες και δάκρυα.
Περιμενουμε λοιπον.

man about town said...

Kαλως σε βρηκα :-)
http://www.youtube.com/watch?v=Qam9qbvEs9A

elekat said...

Μπράβο φίλη!
Βάλε τελεία στα δάκρυα, για όποιον και νάναι!!!
Αυτοί που τελεικά μένουν δίπλα μας γιαυτό που είμαστε, έτσι όπως είμαστε, αυτοί μόνο θα πρέπει να μας ενδιαφέρουν!
Οι υπόλοιποι, ας πάνε στο καλό!!!

Ευχαριστώ και για τις ευχές σου!

Anonymous said...

Επέστρεψα μόλις από Νέα Υόρκη και είδα πως έχασα επεισόδια. Αλλά ευτυχώς σε πέτυχα πάλι στην σωστή φάση γιατί το μαύρο δεν σου πάει καθόλου σαν χρώμα παρόλο το εκτυφλωτικό ξανθό και όποιος σε ρίχνει μέσα του, sorry για την γλώσσα, αλλά πρέπει να πάρει τον πούλο. Φιλιά.
Θοδωρής
Υ.Γ. Την επόμενη εβδομάδα θα είμαι Αθήνα και θα σε βγάλω βόλτα. Και δεν δέχομαι άλλη απάντηση από ναι.

Αλεπού said...

Σου στέλνω ροζ καλημέρες αφού αποφάσισες να επιστρέψεις στο ροζ και καλά έκανες!

Αλήθεια, έχει άραγε κρεμαστές αλεπούδες η Aurelie;

δεσποιναριον said...

Οταν την Παρασκευη διαβαζω αισιοδοξα πραγματα με προδιαθετει για ολο το Σαββατοκυριακο. Ας μη γελιομαστε. Αυτη η επαφη μας εχει κανει να ενδιαφερομαστε για την διαθεση των μπλογκοφιλων. Να σου ζησουν οι φιλοι σου που γιορταζουν. Προσωπικα εχω μπει κι εγω σε φαση, να περνανε ομορφα οι μερες αλλα χωρις να βιαζομαι. Φιλακια και καλο τριημερο.

δεσποιναριον said...

Ξεχασα, τα κοσμηματα ειναι πρωτοτυπα και πολυ πολυ ομορφα!

Anonymous said...

sou paei to roz ;)
Kalo 3hmero! Kai ta kosmhmata einai super...eidika auto sth photo! Filia!

STELIOS PENTARVANIS said...

ΑΑΑΑΑΑΑΧ Δεν μπορω να χωνέψω γιατι φαγαμε του σκασμού. οκ επέστρεψες, αλλά εγώ γιατί μπερδεύτηκα;(γιατί ψάρι ναι αλλά χαζό no) anyway εγώ σε αγαπώ και ως ροζ και ως πολύχρωμη.

Anonymous said...

Ο Θοδωρής κάτι κάνει λάθος και με εκνευρίζει.

tsaousa said...

Άντε βρε κορίτσι, μπράβο, άντε γιατί τα άσχημα είναι αυθύπαρκτα, τα όμορφα όμως μάλλον χρειάζεται να τα δημιουργήσουμε, ή έστω να τα αναδείξουμε, να τα φωτίσουμε.

Talisker said...

Απα πα πα .......

4 το πρωι??????
και ειναι και νωρις???
Τι μ επεριμενει τη μανα και τους εχω και 2...

σορυ αλλα κολησε το μυαλο μου εκει ...

4 το πρωι??
γιατι βρε πουλακι μου? τι κανεις Αρη ως εκεινη την ωρα?


(δορυ εχω παθει μια μικρη κριση .. ειδικα με το νωρις)

ΑΛΛΑ ΛΑΤΡΕΥΩ ΣΤΑΒΕΝΤΟ ΚΙ ΕΤΣΙ σιγα σιγα συνερχομαι...::::::::)))

καλη Κυριακη Ευακι ..:)
(εδω αρχισε να μυριζει το κυριακατικο κατσικακι::))))

fevis said...

DonnaBella@ Και εγώ πολύ..Πάντως μπορεί να γινόμαστε κουλουβάχατα αλλά επανερχόμαστε αστραπιαία και αυτό μετράει.. Φιλιά πολλά...

melissoula@Δεν είναι δίκαιο αλλα θα περάσουν οι μέρες, που θα πάει? Και μετά...:-)))

Σμάρω@Σ' ευχαριστώ πολύ... Πραγματικά...:-)

aremare@Πολύ ενδιαφέρουσα η συνταγή της γαιγιάς και φυσικά θα την ακολουθήσω και θα σου πω αποτελέσματα.. Και λατρεύω τον ήλιο...:-)))

man about town@ Υπέροχο τραγούδι.. Ευχαριστώ..:-)

elakat@ Μα αναγκαστικά αυτοί μας ενδιαφέρουν γιατί οι άλλοι φεύγουν...:-) Φιλάκια..

Θοδωρής@ Νέα Υόρκη ε? Τι ωραία!! Κατά τα άλλα βόλτα βγάζουν τους σκύλους όχι τους ανθρώπους..:-)

Αλεπού@ Νομίζω πως έχει... Μπες να δεις..:-)

δεσποινάριον@Μου αρέσει η φάση στην οποία έχεις μπει φίλη... Θα σεακολουθήσω μάλλον.. Φιλάκια πολλά..
όσο για την Aurelie, θεά.. Αφού σου λέω, έχω εθιστεί...:-)

Chrysoulaki@ Μου πάει και του πάω και εγώ...:-))

The wrong man@ Φάγαμε σαν γουρουνάκια όντως.. Ωραία δεν ήταν όμως? Και εγώ σ' αγαπώ, όπως και να ΄σαι..:-)

Ανώνυμος@ Γιατί καλέ?

tsaousa@ Και τα δημιουργούμε, και τα ανδεικνύουμε, και τα φωτίζουμε...:-)

Talisker@ Αρνάκι ακούω.. Που πήγε η δίαιτα δασκάλα που δίδασκες?Όσο για το τι σε περιμένει να μην στα πω εγώ και σε στεναχωρήσω.. Τα χειρότερα και τα καλύτερα...:-) Φιλιά πολλά...