Tuesday, December 28, 2010

Crappy Christmas...




Έχω υποσχεθεί πως δεν θα γκρινιάξω μέχρι την πρωτοχρονιά αλλά μου είναι όλο και πιο δύσκολο να κρατήσω την υπόσχεση μου.. Τα φετινά Χριστούγεννα ήταν τα χειρότερα που έχω περάσει εδώ και χρόνια... Έμεινα με το αυτοκίνητο την παραμονή μέσα στην μέση του δρόμου με το port baggage φορτωμένο σακούλες από τον Θανόπουλο και περίμενα δύο ώρες την Express Service για να έρθει να το ρυμουλκήσει μέχρι το συνεργείο..  Στην συνέχεια  το ένα τραπέζι κατέληξε σε παντελή αποτυχία με δύο στα δύο φαγητά χάλια  - η κολοκυθόσουπα για την οποία παιδεύτηκα απίστευτα ήταν λιγότερο και απο μέτρια ενώ το ιταλικό παστίτσιο που το έχω κάνει εκατό φορές τέλειο διαλύθηκε μόλις το έκοψα και το φάγαμε με κουτάλια της σούπας- και ελπίζω η πεθερά μου που ήταν καλεσμένη να μην πίστεψε πως το έκανα επίτηδες για να της στην σπάσω... Το ίδιο βράδυ αρρώστησα με 39 πυρετό και αναγκάστηκα να ακυρώσω το τραπέζι που είχα κανονίσει για τις 26 του μηνός... Και κατέληξα να περάσω το τριήμερο στο κρεββάτι και όχι με τον σωστό τρόπο...  Θέλετε κι άλλα? Ε, δεν έχει αλλά αυτά νομίζω πως φτάνουν και περισσεύουν... 
Δεν ξέρω ποιος με μούτζωσε αλλά πραγματικά νοιώθω σαν να με έχει πατήσει οδοστρωτήρας... Και προσπαθώ να αλλάξω mood και να το πάρω αλλιώς γιατί έχω και άλλα δικά μου που δεν είναι της παρούσης - και θα τα καταφέρω ελπίζω in due time - αλλά προς το παρόν το μόνο που θέλω είναι να κουκουλώνομαι από νωρίς με το παπλωματάκι μου και να αφήνω τα όνειρα μου να με ταξιδεύουν...
Κατά τα άλλα, ήπια καφέ με την Δέσποινα και την Doris στο Golden Hall, σήμερα ήρθε και η Τζίτζι, και αύριο πάω κομμωτήριο για ρεκτιφιέ μπας και φτιάξει λίγο το κέφι μου.. Και θα είναι έτοιμο και το gingerbread house που έχω παραγγείλει και θα το φωτογραφήσω για να σας το δείξω γιατί είναι πολύ, πολύ όμορφο... 
Μου αφιέρωσε και ένας φίλος από τα παλιά ένα υπέροχο τραγούδι και με έκανε να χαμογελάσω, δεν έχω καταφέρει ακόμα να δω τον Θοδωρή που ήρθε από το Λονδίνο με τις πίτες μου, μίλησα με τον Πέτρο μετά από καιρό και ένοιωσα τύψεις γιατί χάνομαι από την ζωή ανθρώπων που αγαπάω πάρα πολύ αφήνοντας τα δικά μου να με παρασύρουν,  ο Ζ. με παίρνει κάθε μέρα τηλέφωνο και μου λέει χαζά για να γελάω - τι υπέροχος τρόπος να δείχνεις σε κάποιον πόσο τον αγαπάς και τον νοιάζεσαι-, αύριο έχει τα γενέθλια της η Μαρία, ετοιμάζω το τραπέζι της παραμονής της πρωτοχρονιάς και εύχομαι από μέσα μου να σπάσει η γκαντεμιά και να πάνε όλα σούπερ - θέλω πολύ να περάσουμε υπέροχα και να μπει η καινούρια χρονιά με αγαπημένους ανθρώπους γύρω μου και γέλια και χαρά- τρέχω για τα τελευταία δώρα, και ελπίζω ο Άη Βασίλης να μου φέρει αυτό που του ζήτησα, ένα  και μοναδικό δώρο για φέτος, που το θέλω με όλη την δύναμη της ψυχής μου και περιμένω να δω αν θα έρθει τελικά... Υπάρχει ένα κενό που πρέπει να γεμίσει για να ισορροπήσουν όλα σωστά.. Και σαν γνήσια Πολυάννα, κόντρα σε όσα έγιναν και μου χάλασαν μια γιορτή που την περίμενα σαν ανυπόμονο παιδάκι τόσον καιρό τώρα, και κόντρα στην διάθεση μου που είναι εντελώς αντίθετη με αυτή που θα έπρεπε, ελπίζω πως την τελευταία στιγμή, στην τελευταία στροφή, το σύμπαν θα μου στείλει αυτό που έχει ανάγκη η καρδιά μου για να χαμογελάσει ξανά... Για να δούμε... 

Υ.Γ. Το ξέρω πως τα σημαντικότερα τα έχω.. Υγεία για μένα και τους ανθρώπους που αγαπάω, τον άντρα μου και το παιδί μου δίπλα μου, την μαμά μου, φίλους που με αγαπάνε και με νοιάζονται και μια ζωή με πολύ γέλιο και πολλή συντροφικότητα για τα όμορφα και τα άσχημα... Και δεν παραπονιέμαι, θα ήμουν άδικη και αγνώμων και δεν είμαι τίποτα από τα δύο... Απλά υπάρχει και κάτι ακόμα που μου λείπει.. Και μου λείπει πολύ...
Φιλιά πολλά σε όλους... 

Φωτογραφία αστεία για να φτιάξω λίγο την ατμόσφαιρα, και το τραγουδάκι που λέγαμε.. Το δεύτερο καλύτερο που μου αφιέρωσαν φέτος τα Χριστούγεννα... 


9 comments:

anna said...

Εύη μου Χρόνια Πολλά
Speaking of bad luck.. ο μικρός μου γιος ανήμερα των γενεθλίων του την προηγούμενη εβδομάδα και στη μέση προετοιμασιών για τα 2α γενέθλιά του τραυματίστηκε στο κεφάλι- μιλάμε για βαθύ τραύμα και 15 ράμματα- σε πολύ πολύ γνωστό κατάστημα παιχνιδιών από αμέλεια υπαλλήλου που δεν έκλεισε καλά μία σκάλα και η οποία έπεσε και άνοιξε το κεφάλι του παιδιού. Παρ’όλα αυτά με την καρδιά σφιγμένη από την αγωνία, με ένα κεφαλάκι ραμμένο, με τους μισούς καλεσμένους αλλά και με πείσμα για να μην τελειώσει έτσι η ημέρα του εμείς κάναμε τη γιορτούλα του. Θέλει αντίσταση η ζωή και πείσμα

Στον απόηχο όλων αυτών και τώρα που ο κίνδυνος πέρασε και η ζωή μας είναι almost back to normal και μια και η μαγειρική είναι το hobby μου ήθελα να σου προτείνω να πάρεις τα βιβλία της Dorie Greenspan, εξαιρετικής foodwriter- κάνε την έρευνά σου-Baking from my home to yours και το τελευταίο Around my French Table. Νομίζω ότι θα σε κάνουν να ξεχάσεις τις μαγειρικές σου αποτυχίες και θα σου δώσουν μεγάλη έμπνευση.. Απίστευτη περιγραφή και ακρίβεια στην εκτέλεση των συνταγών..

Άννα

Anonymous said...

Τελικά δεν καταφέραμε να τα πούμε και εμείς φεύγουμε για το βουνό. Οι πίτες σου είναι στην κατάψυξη (η μητέρα μου είπε πως δεν παθαίνουν κάτι και μπορείς να τις ξεπαγώσεις και να τις ζεστάνεις και να είναι σαν φρέσκιες) και θα τα πούμε την καινούρια χρονιά πια. Φιλιά και μην σε ρίχνει τίποτα. Το 2011 θα είναι η χρονιά σου!
Θοδωρής

Anonymous said...

Itan dyskola xristougenna alla opos les kai esi se pigan parakato. Xereis ti theleis pia kai mporei na xereis i na matheis stin poreia pos tha to kerdiseis. Kamia fora nomizeis pos eisai atroti alla den einai etsi. Oxi pia toulaxiston. Borei na megaloneis i borei na ginesai kaliteros anthropos. Pantos sigoura allazeis kai i allagi einai orati kai se mas pou eimaste pio exo alla mesa kai auto einai megalo kerdos kai na thymasai panta pou to xrostas.
p.s. terma ta sovara sxolia gia fetos.lol
Z. opos Zorro

Dimi said...

Ο πολυαννισμός (δικιά μου λέξη) είναι η καλύτερη πανάκεια στην μιζέρια!

Anonymous said...

μη το βαζεις κατω! τα στραβα υπαρχουν για να μας δυναμωνουν κ να μας αποσυντονιζουν,δειχνοντας οτι τα πραματα δεν πανε παντα οπως τα σχεδιαζουμε.μπορει να πανε χειροτερα(αυτο το ζησες),μπορει κ καλυτερα!κι εγω που ειμαι αισιοδοξο ατομο,σου λεω οτι ναι,τα καλυτερα ερχονται!
χρυσα

elekat said...

Φιλενάδα μου γύρισα για να σου φέρω γούρι!!!
Εγώ λέω να πάμε αύρο για καφέ, να γελάσουμε όπως συνήθως και να ξορκίσουμε τα κακά!!
Το χειρώτερο βέβαια ήταν ο πυρετός, τι να λέμε τώρα..
Είναι μεγάλο σπάσιμο και όσα παρηγορητικά και να σου λέμε, πάει, σπάστηκες!
Σημασία έχει ότι πέρασε και ότι τώρα αρχίζουν τα καλά!!!

P.S Θα σε πάρω τηλ. αύριο πρωί να μου πείς σε τι φάση βρίσκεσαι για να πιούμε κανά καφέ και να τα πούμε!
Cheer up φίλη και όλα θα φτιάξουνε!
Το νοιώθω!

BLUEPRINTS said...

φτου σκόρδα που σε μάτιασαν χρονιάρες μέρες, ελπίζω η συνέχεια να είναι όπως της αρμόζει, φιλιά καλή μου (σε όλους)

Multi psi said...

Nai,.....einai to telos tou 10 kai den einai dynaton na paei kati kala.......eipame to "10 to kako!!!!!"

Teleionei omos,pou tha paei......oti kai na se stenaxorei, Evaki mou, koita "to the bright side of things"

Esy den eisai afti pou mou leei synexeia oti "ola gia kapoio logo ginonte????"

Ypomoni fili......erxete to 11 (kai o theos na valei to xeri tou!!!)

Se filo xxxxxxxxx

fevis said...

anna@ Έχεις δίκιο, δεν υπάρχει τίποτα πιο σοβαρό και πολύτιμο από την υγεία, να είμαστε καλά εμείς και όλοι όσοι αγαπάμε... Απλά καμιά φορά όταν περιμένουμε πολύ κάτι και στραβώνει μας φαίνεται κάπως.. Η ζωή προχωράει όμως και τα καλύτερα είναι αυτά που θα έρθουν.. Φιλιά και περαστικά στον ζουζούνο σου...

Θοδωρής@ Να περάσετε σούπερ και θα τα πούμε όταν γυρίσετε.. (Η μαμά έχει πάντα δίκιο..)

Z. opos Zorro@ Μου αρέσει το σοβαρό σου.. Δεν ξεχνάω τίποτα.. Ούτε το ότι η φετινή δύσκολη χρονιά παρόλο που ήταν αυτή που περάσαμε λιγότερο από όλες τις προηγούμενες χρόνο μαζί, μας έφερε πολύ πιο κοντά με έναν περίεργο αλλά απολαυστικό τρόπο.. Φιλάκια μωρό μου..:-)))

Dimi@ Μου αρέσει αυτή η δική σου λέξη... :-)

Χρύσα@ Δεν το βάζω κάτω ποτέ.. Απλά μερικές φορές με πιάνει το παράπονο.. Μου περνάει γρήγορα όμως γιατί είμαι προγραματισμένη προς την χαρά και την ευτυχία..:-))

elekat@ Καλωσήρθες φίλη!!!! Εννοείται πως θα πιούμε καφέ, περιμένω τηλέφωνο... Φιλακια..

Blueprints@ Και εγώ το ελπίζω.. Φιλιά πολλά σε όλους σας..:-)))

Multi Psi@ Το 10 το σκατένιο θέλεις να πεις..:-) Τελειώνει όμως και το 11 είμαι αποφασιμένη να το πάω εκεί που θέλω ακριβώς παρόλο που οι αστρολόγοι λένε για το ζώδιο μου τα χειρότερα..:-) Φιλάκια πολλά αγαπημένη...