Ροζ ξανά λοιπόν...

Πάμε παρακάτω τρέχοντας.. Σήμερα είμαι χαρούμενη - είμαι χαρούμενη από χτες δηλαδή που είδα το project του Μάνου σχεδόν ολοκληρωμένο και ένοιωσα απίστευτα περήφανη, you did it baby once again- αλλά συμπληρώθηκε το mood μου από ένα απογευματινό τηλεφώνημα που με έκανε να χαζογελάω σαν δεκαπεντάχρονο (την έχεις αυτή την επιρροή επάνω μου, το ξέρεις)... Βοήθησε και το πρωινό κομμωτήριο, και ο καφές που ακολούθησε στο Ivy με μπόλικο κουτσομπολιό, βοήθησε και το ότι ήρθε κάτι που το περίμενα καιρό και παιδεύτηκα πολύ για να το βρω... To make a long story short, μετά την χτεσινή καταιγίδα βγήκε ένα ουράνιο τόξο τεράστιο και η ψυχή μου νοιώθει ήδη πιο ανάλαφρη, σαν να ξεφορτώθηκε ένα βάρος που την κούραζε εδώ και καιρό.. 

(Μαλλί ολόισιο και γυαλί αγαπημένο και ένας φίλος στο Facebook μου έκανε πλάκα πως με μπέρδεψε με την Τζούλια αλλά τελικά μου εξήγησε πως εννοούσε  ότι αδυνάτισα και όχι πως έγινα τελείως λαϊκιά ή even worst πουτα@#$^άκι...)

Και το βράδυ το πρόγραμμα έχει Ψωμί και Αλάτι με παρέα αγαπημένη - ανακαινίστηκε το μαγαζί κιόλας, χτες άνοιξε για πρώτη μέρα ξανά- και αύριο έχουμε girl's night  για να μας πει η Μ. τα καταπληκτικά και εξαιρετικά ενδιαφέροντα νέα της, και μετά έρχεται ένα σαββατοκύριακο γεμάτο με σούπερ προγράμματα.. Περνάει ο καιρός και περνάει όμορφα και γρήγορα.. Και οι μέρες που φεύγουν με φέρνουν πιο κοντά στο πρώτο ταξίδι της χρονιάς στο λατρεμένο Λονδινάκι κατά τα μέσα του επόμενου μήνα.. Και μέσα σε όλα αυτά, πήρα και ένα ακόμα δώρο, ένα υπέροχο δαχτυλίδι φτιαγμένο από την Μαρία που ήρθε χτες σετ με ένα σωρό πολύτιμες συμβουλές από αυτές που με βάζουν back on track μαγικά, μια που η φίλη μου είναι το καλύτερο παιδί εκεί έξω, μέχρι να χρειαστεί να θυμηθεί και να μου θυμίσει πως πριν γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα, ήμασταν κάτι άλλο που μπορεί να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου εδώ και καιρό, αν χρειαστεί όμως ξυπνάει και βρυχάται.. Και δαγκώνει κιόλας..:-)

(Και το υπέροχο καιννούριο μου δαχτυλίδι by Μαρία..)

Τι άλλο? Τίποτα τρομερό, έχω επιθυμήσει να μαγειρέψω, σήμερα ήρθε και το καινούριο Delicious και το ξεφύλλισα και ζήλεψα λίγο γιατί αυτές οι υγειινές συνταγές με τις  ελάχιστες θερμίδες δεν μου κάνουν ούτε κλικ ούτε κέφι να ασχοληθώ.. Εγώ θέλω να κάνω τις άλλες, τις φουλ στην γεύση και τα λιπαρά και με την διατροφή να συνεχίζεται - και εξίμιση χαμένα κιλά μέσα σε δυόμισι εβδομάδες- θα αντισταθώ δυστυχώς στον πειρασμό.. Σε αυτό που δεν θα αντισταθώ βέβαια είναι το γιουβέτσι του αγοριού με τα μπλέ σήμερα το βράδυ που είναι το νοστιμότερο της πόλης και το λιγουρεύομαι μέρες τώρα, και ίσως και σε μια μικρή μεξικάνικη λιχουδιά το Σάββατο αν τελικά πάμε Santa Fe... Κατά τα άλλα σήμερα έχω φάει μόνο τρία μπισκότα Digestive Light όλη μέρα και βλέπω αστεράκια αλλά τι να κάνω? Η τέχνη θέλει θυσίες και το γιουβέτσι πείνα (πριν)...

Καληνύχτα, καλημέρα για αύριο και φιλιά πολλά σε όλους...