Wednesday, March 17, 2010

Ροζ κόντρα στο γκρί....

Πρώτος καφές της μέρας με νεύρα... Άνοιξα το mail μου και συγχίστηκα πρωινιάτικα.. Και να φανταστείτε, το άνοιξα όλο ανυπομονησία και χαρά γιατί κάτι περίμενα... Και θα σας έλεγα τι πήρα τελικά αλλά σέβομαι το επίπεδο του blog και πάω παρακάτω... Παίρνω βαθιές αναπνοές και θυμάμαι τα βασικά του Χοϊμέ.. "Εμείς γράφουμε το σενάριο της ζωής μας, εμείς μοιράζουμε τους ρόλους.." Ναι βρε Γιάννη μου, χίλια δίκια έχεις, αλλά είπα και εγώ να κάνω μια πιο ευφάνταστη διανομή αυτή την φορά και κοντεύουν να γίνουν τα νεύρα μου κρόσσια.. Anyway.. Δυστυχώς ή ευτυχώς είμαι τεράστια μουλάρα αν χρειαστεί, και δεν θα κάτσω να σκάσω.. Όχι άλλο...
Δαγκώνω ένα μπισκότο πασπαλισμένο με ζάχαρη και παρατηρώ τους τοίχους του γραφείου μου.. Ροζ και λεμονί, ο καλύτερος συνδυασμός που θα μπορούσα να σκεφτώ, απολύτως ton sur ton με τα μυαλά και με τον χαρακτήρα που ΄χω, και μέσα εδώ νοιώθω απολύτως προστατευμένη.. Τα αγαπημένα μου αντικείμενα ολόγυρα - τα βιβλία μαγειρικής μου, η συλλογή μου από γουρούνια και στέμματα, ο πίνακας με τα διάφορα χαζά που μου τραβάνε κατά περιόδους την προσοχή, φωτογραφίες ανθρώπων που αγαπώ και φυσικά, ο υπολογιστής μου- μου κλείνουν το μάτι και μου θυμίζουν πως έξω έχει λιακάδα, η άνοιξη είναι εδώ, μέσα και έξω και κανείς, κανείς όμως, δεν αξίζει να μου χαλάει την ζαχαρένια μου.. (Και αυτοί που αξίζει δεν μου την χαλάνε άλλωστε..)

Το βασίλειο μου...:-)) (Ή μάλλον, μέρος του...)






Εχτές το βράδυ πάντως γελάσαμε τρελά.. Με Λάκη στην αρχή που είχε μεγάλα κέφια και που εμένα μου άρεσε πολύ γιατί ισορρόπησε όμορφα ανάμεσα στα πολιτικά και τα κουτσομπολίστικα και μετά, στο καπάκι με Ράδιο Αρβύλα.. Λατρεύω Αντώνη Κανάκη, είναι και ωραίο γκομενάκι και μεγάλο ρεμάλι απ΄ότι λένε οι φήμες στην Θεσσαλονίκη - δηλαδή μια χαρά- αλλά η μεγάλη μου αδυναμία είναι ο Σερβετάς... Πεθαίνω για Σερβετά!!! Ειδικά εκεί στην αρχή που έκανε τα καθιστά χορευτικά, κόντεψα να πέσω κάτω από τον καναπέ από τα γέλια.. Αφού πήγαμε να κοιμηθούμε όταν τελείωσε η εκπομπή και γελάγαμε σαν τα χαζά και για κάνα μισάωρο μετά...
Και τι έβλεπα στην ύπνο μου νομίζετε μετά απ' όλα αυτά? Χριστόφορο αν έχετε τον Θεό σας.. Με έχει προβληματίσει μάλλον η πλοκή, δεν εξηγείται αλλιώς, γιατί είχα φάει και ελάφρά εχτές - είχα μια μαγειρική αποτυχία και τους άφησα σχεδόν νηστικούς τους άντρες μου αλλά θα σας πω άλλη μέρα γι΄αυτήν- πάντως αυτό που θυμάμαι, γιατί συνήθως δεν θυμάμαι καν τι είδα, είναι πως στο τέλος ο Χριστόφορος φεύγει με την μηχανή του και την Βίκυ Σταυροπούλου για άλλη γη κι άλλα μέρη.. Τώρα τι ήθελε η Βίκυ Σταυροπούλου στο casting? Ιδέαν δεν έχω... Μάλλον μου έχει μείνει αξέχαστο το "Είσαι το ταίρι μου" (και ο Αλέξης μου φυσικά).. Επίσης, όπως σας εξήγησα και πιο πάνω, η διανομή ρόλων δεν είναι το δυνατό μου σημείο...
Anyway, αυτά για σήμερα γιατί πρέπει να ξεκινήσω να κάνω και καμιά δουλειά.. Έχω φουλ πρόγραμμα σήμερα, και θέλω να δω και την μαμά μου που έχει τα γενέθλια της... Δεν θα σας πω τα πόσα κλείνει, σημασία έχει πως είναι μια θεά και χωρίς να έχει κάνει το παραμικρό ρεκτιφιέ ever... Είναι το γονίδιο άπαιχτο.. Χρόνια πολλά μανούλα μου, σε λατρεύω, σ΄ευχαριστώ πολύ που με αντέχεις, και ελπίζω μεγαλώνοντας να σου μοιάσω....
Καλημέρα και φιλιά πολλά σε όλους...

Και φυσικά, έχουμε και τραγουδάκι... Το οποίο σήμερα το αφιερώνω εγώ εξαιρετικά...



11 comments:

crispy said...

Καλημέρα! Χρόνια Πολλά της μητέρας σας (με την οποία παρεμπιπτόντως μοιραζόμαστε την ίδια ημερομηνία γενεθλίων!)
Αν δεν το έβλεπα , δεν θα πίστευα ποτέ πόσο όμορφα ταιριάζει το ροζ με το λεμονί. Εξαιρετικός συνδυασμός , εμένα τουλάχιστον μου αποπνέει μια ατμόσφαιρα ηρεμίας.

DonnaBella said...

xronia polla ths mamas ou! :-) k mhn afhseis kanenan na se halasei, amapia! filia kalo mou, kalhmeres.

La Gigi said...

φιλη, κουλουβαχατα τα 'χεις κανει τα σηριαλ. τουρλουμπουκι λεμε, ακου ο Χριστοφορος με τη Βικυ...
το γραφειο σου μου αρεσει πολυ ομως και γενικα τους συνδυασμους ροζ με πρασινο τους λατρευω :)
φιλακιααααα :))
και να χαιρεσαι τη μάμα!

δεσποιναριον said...

Nα τα παρουε με την σειρα γιατι ειμαστε και μεθοδικες οσονουπω.
Πρωτον να σταματησεις να στεναχωριεσαι με τα μεηλς και κυριως αν αυτα εχουν να κανουν με το μπλογκ. Να κρατας εκεινο το ομορφο που αισθανεσαι οταν γραφεις ενα κομματι και κανεις "κλικ παμπλις" και ξερεις οτι θα κανει καλο στους φιλους σου.
Δευτερον, εδω στου δαιμονου την ακρη εχουμε κι εμεις την πολυτελεια του ραδιο αρβυλα.
Τριτον Η γωνιτσα σου ειναι σαν κοριτσιστικο δωματιο, χαρουμενη και σε φιν φον διχρωμια.
Τελευταιο αλλα πιο σημαντικο. Να σου ζησει η μανουλα σου και να της σκασεις δυο φιλακια στα μαγουλα απο μενα κι ας μη την ξερω.
Καλη συνεχεια και φιλακια.

Anonymous said...

Το να μην κάνεις διανομή το έχεις σκεφτεί ποτέ? Οι πραγματικά ταλαντούχοι ηθοποιοί αποδίδουν καλύτερα στον αυτοσχεδιασμό. Να χαίρεσαι την μαμά σου.Που έχει παιδέψει πολύ κόσμο.lol.(το ξέρεις το ανέκδοτο υποθέτω...)
Α.

Πέννυ said...

Ακολουθώ την τακτική της Δεσποινας και απαντώ και εγώ με αριθμητική ταξη: (έχει να κάνει και με την κοινή επιστημονική μας διαστροφή; ίσως!)
1. Χρόνια πολλά στη μανούλα σου, να τη χαίρεσαι και να σε χαίρεται επίσης, και να κληρονομήσεις το καλό γονίδιο, αυτό είναι πολύ σημαντικό νομίζω!!!
2. Μην αφήνεις να σε "χαλάνε" οι κακόβουλοι.. ακολούθα την καλή σου διάθεση, συνέχισε να μοιράζεσαι όσα αγαπάς με όλους εμάς που τα απολαμβάνουμε μέσω των αναρτήσεών σου, κοινώς ακολούθησε τις συμβουλές της συν-μπλόγκερ πιο πάνω και απόλαυσέ το!
3. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ο συνδυασμός των χρωμάτων... κλέβω ιδέες για το νέο διαμέρισμα που ελπίζω να βρω να νοικιάσω γιατί περνάει ο καιρός και δεν βρίσκω αυτό που θέλω και αγχώνομαι!
4. Αυτόν τον Χοϊμέ (ή Γιάννη) πού μπορώ να τον βρω; Πολύ μου άρεσε η συμβουλή "εμείς γράφουμε το σενάριο της ζωής μας" Θέλω να γλινω ο Χριστόφορος της ζωής μου ΤΩΡΑ!!!!

Αυτά τα λίγα...

Φιλιά και από μένα...

ΠιΕς... τι ωραία μέρα που έχει σήμερα στην Αθήνα.....

elekat said...

Χρόνια πολλά στη μανούλα!
Αχ ωραίο πράγμα οι μαμάδες όσο χρονών και να είμαστε..
Αναντικατάστατες!

Anonymous said...

Na xairesai th mama sou :)
Epishs, to grafeio einai TELEIOOO!!! Tairiazei apolutws me th roz diathesh! :)

John D. Carnessiotis "Asteroid" said...

Χρόνια Πολλά στην μαμά - από τον Έβρο!
;-

So_Far said...

Χρονια πολλά στη μαμά σου και από μενα
Σταυροπούλου_Παπακαλιατης, why not ? Ο ερωτισμός και η σεξουαλικότητα δεν είναι μόνο θέμα εμφάνισης είναι και εγκεφαλική υπόθεση ( μη σου πω κυρίως τέτοια )
Και μπροστά στα διάφορα ξυλάγγουρα προσωπικότητας που ψελλίζουν την ΑΒ με αξάν Σλοβάκας απο τα γκράβαρα ( ξέρεις τώρα λίγο μπουτάκι, λίγο ντεκολντέ, λίγο πλάτη , λίγο νάζι λίγο μαλλί στο πέρα δώθε και ύφος δανεικό )
και που πλασάρονται ως θεές από τα λαΪκά ΜΜΕ του μεσημεριού μια χαρά είναι η πρωταγωνίστριά σου
Κάνει τριπ

fevis said...

crispy@Χρόνια πολλά και σε σένα λοιπόν... Πολύχρωμα, γελαστά και πάντα ευτυχισμένα!!!

DonnaBella@ Σ' ευχαριστώ πολύ φιλενάδα μου... Και σιγά μην τους αφήσω..:-)))

melissoula@Το γραφείο μου είναι το βασίλειο μου φίλη.. Άρα...:-))))

δεσποινάριον@ Με τα μέηλς φιλενάδα μου δεν στεναχωριέμαι, εκνευρίζομαι.. Το Ράδιο Αρβύλα rulezzzzz και το γραφείο μου είναι το απαύγασμα της διακοσμητικής μου τέχνης...:-)) Φιλάκια...

A@ Εσύ το να μην αφήνεις εξυπνακίστικα σχόλια?Ε?:-))

Πέννυ@Συμφωνώ σε όλα όπως συμφωνώ και με την Δέσποιαν άλλωστε.. Και πολύ χαίρομαι που σας αρέσουν τα χρώματα μου γιατί τα λατρεύω!!! Φιλιά..

elekat@ Είναι, δεν είναι? :-))))

Chryssoulaki@Ναι.. Και το κυριότερο, μου φτιάχνει την διάθεση ακόμα και όταν δεν είναι ροζ..:-))

Asteroid@ Που πήγες παιδί μου? Πιο μακριά δεν βρήκες?:-)

So_Far@Κυρίως εγκεφαλική υπόθεση φίλη.. Γιατί αν δεν ήταν, αλλοίμονο σε μας τις κακομοίρες...:-)))))