Πρωινο ξύπνημα, ατελέσφοροι έρωτες και άβολες στάσεις..

Σήμερα ξύπνησα νωρίς... 8.30 η ώρα το πρωί.. Για τα δικά μου δεδομένα, αχάραγα.. Ο σκοπός ιερός βέβαια αλλά δεν υπάρχει πια.. Είχα ραντεβού για ρίζα στον Βαγγέλη στις 9.30 μια που το βράδυ είχαμε κάτι κανονίσει και είπα να το συνδυάσω, αλλά πρόλαβε στο μεταξύ να μου τηλεφωνήσει η φίλη μου η Έρση να το αναβάλουμε για την Πέμπτη και έτσι ακύρωσα και το ραντεβού.. Θα πάω αύριο.. Μια μέρα παραπάνω άλουστη, μια μέρα πιο κοντά στο τέλειο χρώμα...:-)
Και τώρα πίνω τον πρώτο καφέ της μέρας και σας γράφω... Ντυμένη όπως λέει η μαμά μου "σαν γυφτάκι".. Πήρε το μάτι μου την αντανάκλαση της εικόνας μου σε έναν καθρέφτη όπως περνούσα απο το σαλόνι στην κουζίνα ψάχνοντας τις ζαχαρίνες μου και έχει μάλλον δίκιο.. Γκρι παντελόνι φόρμας, λαδί t-shirt με μήνυμα No Pasaran - εντάξει ξεσηκώνω λίγο και τον Άρι, τι να κάνω μάνα είμαι και επηρεάζομαι απο το παιδί μου - μπεζ κασμιρένιο πουλόβερ και ασημένια σταράκια.. Και μαλλί με κοκαλάκια... Οκ, δεν είναι η επιτομή της κομψότητας αλλά αγνοώ πως άλλες γυναίκες καταφέρνουν να ντύνονται φιγουρίνια πρωί πρωί με την τσίμπλα στο μάτι.. Και να βάφονται κιόλας.. Εγώ δεν μπορώ.. Συνήθως βάζω ότι βρω μπροστά μου, και αν εξαιρέσουμε την μαμά μου που έχει πολύ συγκεκριμένες απόψεις για το τι σημαίνει κομψός άνθρωπος, δεν βλέπω κανέναν να με κοιτάζει άναυδος στον δρόμο, ούτε φιλοδόρημα μου έχουν δώσει ακόμα, οπότε το αποτέλεσμα δεν είναι δα και τόσο απογοητευτικό...
Διακοπή για τηλεφώνημα, έτοιμο το αυριανό ραντεβού και τι λέγαμε? Α, για τα ρούχα και τις πρωινές ετοιμασίες.. Δηλώνω ανίκανη να τα καταφέρω.. Και θαυμάζω απεριόριστα τις γυναίκες που μπορούν.. Σαν την φίλη μου την Doris που φεύγει απο το σπίτι της κάθε πρωί μια καλονή και έχει περισσότερες πιθανότητες απο μένα να συναντήσει μια μέρα στον δρόμο τον άντρα της ζωής της και να τον εντυπωσιάσει, αυτό ήταν για χρόνια το επιχείρημα της μαμάς μου, μαζί και της Coco Chanel της οποίας είναι huge fun.. "Δεν πάω απεριποίητη ούτε μέχρι το περίπτερο" έλεγε η διάσημη δεσποινίς, "γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα συναντήσεις τον άντρα της ζωής σου".. Ακλόνητο επιχείρημα αλλά απο την άλλη, αν συναντήσω τον άντρα της ζωής μου στο περίπτερο δεν θα φοράει κι αυτός την βελάδα του, έτσι δεν είναι? Και αν την φοράει κάτι θα σημαίνει αυτό και όχι απαραίτητα θετικό... Τέλος πάντων, ταλέντα είναι όλα στην ζωή και ο καθένας έχει τα δικά του.. Και στα δικά μου δεν συγκαταλέγονται η απαράμιλη κομψότης και το άψογο μακιγιάζ.. Ούτε το πρωί, ούτε το απόγευμα, ούτε και το βράδυ άλλωστε... Μια φορά τον χρόνο στους Σκούφους βάζω τα δυνατά μου, και έχω μια σειρά από υπέροχες φωτογραφίες που λένε πως θα μπορούσα να είμαι πολύ πιο εντυπωσιακή γκόμενα απ΄ότι είμαι αν ασχολιόμουν λίγο, αλλά μεταξύ μας, είμαι ένας άνθρωπος που ξεβάφεται στο αυτοκίνητο με υγρά μωρομάντηλα, ακόμα και όταν οδηγώ εγώ, If you know what I mean... Και το τετράπτυχο πούδρα, ρουζ, μάσκαρα, λιπ γκλος ταιριάζει απόλυτα στις συνήθειες μου και στον χαρακτήρα που ΄χω...
Εν τω μεταξύ σας γράφω και στο μυαλό μου έχει κολλήσει σαν τσίχλα ένα τραγουδάκι που άκουσα πρωί πρωί, μου το έστειλε στο mail ένας φίλος που φροντίζει τελευταία για την μουσική επένδυση του blog και κάνει πολύ καλή δουλειά όπως θα διαπιστώσετε.. Εύθυμο και αγαπησιάρικο απ΄αυτά που λατρεύω και που μπορείς να τα ακούς και κανονικά και ερωτευμένος χωρίς να πρέπει ντε και καλά να κόψεις τις φλέβες σου... Άλλο θέμα αυτό με τους ατελέσφορους έρωτες... (ελπίζω να το γράφω σωστά γιατί ούτε να το κάνω spelling δεν ξέρω πόσο μάλλον να το ζήσω..) Πείτε μου σας παρακαλώ τι μανία είναι αυτή που έχετε μερικοί και μερικές με αυτές τις αγάπες που πρέπει ντε και καλά να εμπεριέχουν πίκρα και αγωνία και μαυρίλα? Δεν είναι prerequisites του έρωτα όλα αυτά, λάθος έχετε καταλάβει.. Ο έρωτας πρέπει να είναι γέλια, και αγκαλιές, και βόλτες και φιλιά και ροζ, και τραγουδάκια τσίχλες και όλα γύρω σου γυρίζουν.. Και δεν λέω, να τις κόψουμε και τις φλέβες λιγάκι, να νοιώσουμε πρωταγωνιστές σε ταινία του Χριστόφορου - θα ανοίξω μεγάλη παρένθεση αμέσως μετά για τον Χριστόφορο γιατί έχω θέμα με το χτεσινό επεισόδιο- να ακούσουμε και έναν Πλιάτσικα να μας φτιάξει, έναν Παντελή Θαλασσινό even better, αλλά μετά να σηκωθούμε απο τα πατώματα και να πάμε παρακάτω.. Και σβέλτα ναι? Άμα είναι να χαλάμε με τους έρωτες τότε με τι θα φτιαχνόμαστε ρε παιδιά? Με τις δουλειές ή με τις πολιτικές εξελίξεις.. Για μαζεύτε λίγο τα μυαλά σας παρακαλώ!!!
Και πάμε στον Χριστόφορο γιατί έχω φλέγον θέμα.. Το είδατε το χτεσινό επεισόδιο? Αν το είδατε, είδατε και που ήρθαν τα ύστερα του κόσμου.. Ο Χριστόφορος πηδούσε την αδερφή του στα όρθια και εγώ μετρούσα στο μυαλό μου τα ευρώ που θα ρίξει πρόστιμο το ΕΣΡ στο Mega... Βογγητό και τάληρο θα τους πάει, σε χιλιάρικα, και θα το δείτε και θα με θυμηθείτε... Aλήθεια, τώρα που τα λέω όλα αυτά, αυτό το στα όρθια σε αυτή την στάση ακριβώς μπορεί κάποιος να μου πει πως γίνεται της ξανθιάς? Πως στηριζόταν αυτή η χριστιανή τόση ώρα σε αυτόν τον τοίχο με το κενό απέναντι της? Την κρατούσε ο Χριστόφορος στον αέρα και έκανε και όλη την δουλειά? Αποκλείεται.. Μόνο αν την είχαν δεμένη με σκοινί απο το ταβάνι θα στεκόταν τόση ώρα εκεί που στάθηκε αλλά και πάλι, έναν κλυδωνισμό θα τον είχε.. Και έτσι πάει η αληθοφάνεια μιας υπέροχης σκηνής που δεν θα την ζήσουμε ποτέ στ΄αλήθεια γιατί θα πέσουμε και θα σπάσουμε κανέναν γοφό... Anyway, κατλάβαμε όλοι πως τελικά δεν θα βγουν αδέρφια αυτοί οι δύο έτσι? Άκουσα πως το τεστ θα δείξει πως η Ζωή είναι όντως κόρη του κυρίου μπερμπάντη, άρα αδερφή των υπολοίπων, πλην όμως το αγόρι μας θα βγει υιοθετημένο και έτσι θα φύγουν αγκαλιασμένοι προς το ηλιοβασίλεμα, και μην μου πείτε πως αυτή δεν είναι μια ιστορία βγαλμένη μέσα από την ζωή... Ή πως ο Χριστόφορος δεν γράφει τα πιο λατρεμένα, απίθανα, διεστραμμένα σενάρια ever? Βέβαια, εγώ έπαθα την πλάκα μου εκεί που ο Κουρής άφηνε καψούρικο μήνυμα στην τέως του με λυπημένα ματάκια.. Που πας παιδί μου εσύ έτσι παραπονεμένο? Ποια γκόμενα το έχει αυτό το αγόρι στην ζωή της κανονικά, να της δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια ? Respect και να το προσέχει σαν τα μάτια της...
Ορίστε.. Ποστ ξεκίνησα να γράφω, σεντόνι μου βγήκε.. Ελπίζω να μην έχετε παράπονο.. Τώρα σας αφήνω γιατί πρέπει να αναζητήσω συνεργείο που να φτιάχνει εξατμίσεις, απο χτες το μεσημέρι κάτι έπαθε το αυτοκίνητο μου και ακούγεται λες και οδηγώ την Harley του Θωμά, τον θυμάστε τον Θωμά, τον πρίγκηπα της Δυτικής Όχθης? ε, από χτες τον μελετάω και θα έχει λόξυγγα ο καημένος.. Θωμά αν διαβάζεις και βρίζεις εγώ φταίω.. Και η εξάτμιση μου η χαλασμένη και εκείνη η μηχανή σου που ακόμα με ξεκουφαίνει και ας έχω να την καβαλήσω πάνω απο πέντε χρόνια πια...:-)
Και για να δείτε τι καλή που είμαι, σας βάζω δυο βιντεάκια σήμερα.. Το τραγουδάκι τσίχλα που λέγαμε για να κολήσετε και εσείς, και την θεϊκή χτεσινή ατάκα της Ελένης που με έκανε να γελάσω τρελά.. Τίποτα δεν είναι τυχαίο σ' αυτή την ζωή να θυμάστε.. Και η Ελένη έχει την επιτυχία που έχει γιατί στην πραγματικότητα, όταν κλείνουν τα μικρόφωνα και οι κάμερες είναι μια απλή κοπέλα, σαν όλες εμάς..:-) Καλημέρα και πολλά φιλιά σε όλους...