Οι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά...

Η εβδομάδα μου ξεκίνησε υπέροχα.. Λιακάδα μέσα και έξω, αισιοδοξία, και πεταλούδες στο στομάχι αυτή την φορά για όλους τους σωστούς λόγους (ξέρεις εσύ..) Και η μέρα πέρασε χαλαρά με πρωινό καφέ με την μαμά μου στην Κηφισιά, και ψώνια στον Θανόπουλο, χάζεψα και τα πρώτα χριστουγεννιάτικα στολίδια για να πάρω ιδέες μια που το σαββατοκύριακο σκοπεύω να στολίσω, μαγείρεψα κι όλας, και έπλεξα και λίγο - η κουβερτούλα μου κοντεύει να τελειώσει και ο καιρός με περιμένει μάλλον έτσι ώστε να κρυώσει στο σωστό timing-  είδα και το αγόρι που του πάνε τα θαλασσιά αλλά και τα μοβ στο Master Chef, και Αρβύλες και λίγο Θέμο, και τώρα, λίγο πριν πάω για ύπνο, αποφάσισα να γράψω για τις λεπτομέρειες της πολυτέλειας.. Αυτές που κάνουν κάποια πράγματα να ξεχωρίζουν και να είναι μοναδικά - και να κοστίζουν και ακριβά επίσης- αλλά ταυτόχρονα ξεχωρίζουν τα αυθεντικά κομμάτια από τις απομιμήσεις και κάνουν και όλη την διαφορά στην αίσθηση που μας δίνουν όταν τα κάνουμε δικά μας... Και ναι, μπορεί η περίοδος να μην είναι κατάλληλη για τέτοιες αγορές όμως η φτώχεια όπως λένε θέλει καλοπέραση και το χαζολόγημα είναι τσάμπα, έτσι δεν είναι?

Για μένα προσωπικά λοιπόν, το νούμερο ένα στην λίστα μου κουρνιάζει σε πορτοκαλί κουτιά και δένεται με μαυρόασπρες κορδέλες...

Είτε είναι μια τσάντα από το πιο μαλακό δέρμα ever - η συγκεκριμένη έχει την ιδαιτερότητα να διπλώνει για να μεταφέρεται πιο εύκολα στην βαλίτσα όταν ταξιδεύουμε ώστε να μην χαλάει αλλά καθόλου δεν της φαίνεται όταν είναι γεμάτη πράγματα - είτε είναι μια κασμιρένια κουβερτούλα με άψογες ραφές, είτε είναι ένα ή περισσότερα φουλάρια, είτε ένα διακοσμητικό πιάτο, οι λεπτομέρειες είναι πάντα αυτές που φωνάζουν από μακριά πόσος χρόνος, πόση ακρίβεια και πόσος κόπος έχει χρειαστεί μέχρι το αντικείμενο των ονείρων μας να φτάσει στα χέρια μας...Και να είναι τέλειο και μοναδικό... 

Και βέβαια, όσο πολύ μετράνε η άψογη εμφάνιση και η εξαιρετική ποιότητα, άλλο τόσο μετράνε και οι μικρές κρυφές πινελιές που κρύβονται μέσα και πίσω από τα αντικείμενα του πόθου μας και που αποτελούν την απόδειξη του ότι η διαφορά είναι πάντα στα μικρά και όχι στα μεγάλα.. Οι τέλειες βελονιές, οι άψογα ραμμένες ετικέτες και οι σφραγίδες που ξεχωρίζουν τα αυθεντικά από τα faux...

Και αν πάμε ακόμα ένα βήμα παρακάτω, υπάρχουν και κάποια αντικείμενα ακόμα πιο σπάνια, άλλα συλλεκτικά και άλλα που έχουν κυκλοφορήσει για συγκεκριμένα events, που μπορεί η χρησιμότητα τους να μην είναι τεράστια αλλά είναι τόσο όμορφα που αυτό και μόνο φτάνει...

Μια σειρά από υπέροχα σημειωματάρια μέσα στο ειδικό τους κουτί...

Ένα patchwork ριχτάρι φτιαγμένο ολόκληρο από μεταξωτά μαντήλια,

Ένα υπέροχο, αφράτο, ροζ μαξιλάρι,

ακόμα και γλυφιτζούρια που δεν σου κάνει καρδιά να τα φας...:-)

Η άλλη μου αδυναμία είναι τα ασημικά Tiffany..  Όσο πιο παλιά, τόσο πιο καλά.. Λιτά μπωλ ή περίτεχνα σκαλισμένα αξεσουάρ σερβιρίσματος, καταφέρνουν πάντα, ακόμα και όταν δεν είναι τέλεια γυαλισμένα, να αναδεικνύουν τέλεια την πατίνα του χρόνου αλλά και την αξία του υλικού από το οποίο είναι φτιαγμένα.. Και έχουν και διάφορες χρήσεις.. Είτε στολίζουν υπέροχα στρωμένα τραπέζια, είτε ανοίγουν μια φιλόξενη αγκαλιά για φρέσκα λουλούδια κάθε εποχής..

Και πάλι, είναι αυτή η μικρή σφραγίδα στο πίσω μέρος που κάνει όλη την διαφορά...

Και επειδή η λίστα με τα αγαπημένα μου πράγματα μετράει πολλές σελίδες ακόμα, θα ανεβάσω μερικές σκόρπιες φωτογραφίες από τις λεπτομέρειες που με ξετρελαίνουν πιο πολύ..

Τα ανταλακτικά για τα τακούνια στα παπούτσια του Louboutin...

Το καπιτονέ στις τσάντες Chanel...

Οι κρυστάλλινες καράφες....

Τα... πολύτιμα σοκολατάκια...

Τα ενδιαφέροντα και έξυπνα βιβλία...

Και φυσικά, όλα τα περίτεχνα και πανέμορφα γλυκά που ονειρεύομαι να καταφέρω να φτιάξω...:-)

Με παίδεψε πολύ το σημερινό ποστ μέχρι να κατορθώσω να ανεβάσω όλες τις φωτογραφίες  - ο blogger μουλάρωσε κάποια στιγμή και αρνήθηκε κατηγορηματικά να συνεργαστεί- αλλά ελπίζω να βρείτε το αποτέλεσμα ενδιαφέρον... Καλημέρα σε όλους και να έχουμε μια όμορφη, γελαστή και τυχερή μέρα...