Στον Π.

Μου πήρε ώρα να αποφασίσω πως ακριβώς να εκφράσω αυτά που έχω στο μυαλό μου για σένα... Έψαχνα να βρω έναν τρόπο που να σου αρέσει, που να είναι ειλικρινής και αληθινός, που να είναι πρωτότυπος και κυρίως, που να σε κάνει να γελάσεις.. Και εκεί που έγραφα και έσβυνα, έξυπνα κείμενα με χιούμορ, μελαγχολικά κείμενα με λάμψεις από ροζ, αστεία κομμάτια με καρδιά από καταιγίδα, σκέφτηκα πως μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις.. Μέτρα λοιπόν, γιατί οι αυτά που μας ενώνουν τελικά είναι οι τόσες μας διαφορές...

Γιατί εσύ λατρεύεις την σοκολάτα και εγώ την κρέμα...

Εσύ είσαι της μοριακής γαστρονομίας και εγώ του burger with fries...

Εσύ πίνεις σπάνια κρασιά και εγώ πίνω βότκα...

Εσύ δεν μπορείς να ζήσεις μακριά από την πόλη ενώ εγώ θα μπορούσα να ζήσω για πάντα στην εξοχή...

Αν είμασταν λουλούδια θα είμασταν δυο τριαντάφυλλα που δεν θα ταίριαζαν ποτέ στο ίδιο βάζο...

Με τον ίδιο τρόπο που εσύ είσαι βροχή και εγώ λιακάδα...

Που εσύ είσαι χαστούκι και εγώ φιλί...

Εσύ βρυχάσαι και εγώ γελάω...

Και όμως τελικά η αλήθεια είναι πως για όλα όσα μας χωρίζουν υπάρχουν άλλα τόσα που μας ενώνουν.. Από αυτά που δεν φαίνονται αλλά τα ξέρουμε βαθιά μέσα στην καρδιά μας και γι΄αυτό ενώ θυμώνουμε και μουτρώνουμε και κάθε τόσο φεύγουμε, πάντα ξαναγυρίζουμε γιατί αν είναι να πάμε παρακάτω πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να το κάνουμε και έναν δρόμο για να φτάσουμε, μαζί... Ίσως τελικά να είμαστε οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.. Και αυτό που μαθαίνουμε σιγά σιγά είναι πως μαζί περνάμε καλύτερα απ΄ότι ο καθένας μόνος του.. Όπως και να'χει, πάρτο απόφαση πάντως πως για κάθε chic and trendy πράγμα που θα σου αρέσει πολύ, εγώ θα έχω μια αντιπρόταση λίγο πιο τραλαλά και στα δικά μου παραμυθένια μέτρα...

 

Και έτσι θα συνεχίσουμε, παρόλο που θα έρθουν πάλι μέρες που δεν θα μιλάμε και εσύ θα μου κρατάς μούτρα ενώ εγώ θα γράφω θυμωμένα updates στο status μου στο Facebook...   
Και μια που θα περάσουμε μαζί - και χώρια- πολλές πολλές ακόμα αφορμές για εορτασμούς,  και πάρτι και δώρα, πάρε βαθιά ανάσα, οπλίσου με υπομονή και κουράγιο και κάνε μια βαθιά βουτιά μέσα στο ροζ μου, που όπως και για όλους τους άλλους ανθρώπους που αγαπάω πολύ, θα στο παραχωρώ με όλη μου την καρδιά κάθε φορά που το δικό σου γκρι θα προσπαθεί να κυριαρχήσει...  

Happy, happy, happy birthday baby!!!!!Love you sooooooooooooo much!!!!

Υ.Γ. Το τραγουδάκι δεν είναι και το πιο εορταστικό και μέσα στο κέφι αλλά τι να σε κάνω που έχεις παράξενα γούστα (και) στην μουσική... Τουλάχιστον η παρουσία της Καιτούλας δικαιολογεί κάποια πράγματα...:-)))) 

Υ.Γ.2 Ο Π. είναι ένας από τους  (πάρα μα πάρα) πολύ αγαπημένους ανθρώπους της ζωής μου που ζει μόνιμα στο εξωτερικό.. Σήμερα έχει τα γενέθλια του - τόσο ταιριαστή ημερομηνία πραγματικά :-)- και αυτό είναι το δώρο μου από 3.000 μίλια μακριά που ελπίζω να το συμπληρώσετε και εσείς με τις δικές σας ευχές, και ας μην τον ξέρετε παρά μόνο μέσα από αυτά που έχω γράψει κατά καιρούς για εκείνον...