Hey baby, I 'm back !!! (Updated)

Απολύτως άκυρη μέρα για το πρώτο ποστ της εβδομάδας, το ξέρω, αλλά τώρα μου ήρθε όρεξη και έμπνευση.. Έξω ρίχνει καρέκλες και έχει μια μουντάδα απίστευτη - σαν να πρόκειται να μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι που έλεγε και ο Αστερίξ- και μέσα κάνει κρύο, δεν ξέρω τι κάνουν με το καλοριφέρ φέτος, πάντως εγώ μονίμως κρυώνω τελευταία.. Παρόλα αυτά βέβαια, σε λίγο θα φορέσω γαλότσες, θα πάρω και την πιο μεγάλη ομπρέλα μου και θα βγω γιατί έχω να πάω κομμωτήριο.. Για το οποίο επίσης δεν είναι η καλύτερη μέρα σήμερα αλλά τι να κάνω που έχουμε προγράμματα και υποχρεώσεις, που έρχεται σαββατοκύριακο, και που το μαλλί μου είναι απολύτως τα χάλια του? Θα πάω και θα ευχηθώ να κάνουν τα μαγικά τους εκεί στον Βαγγέλη και να μου κρατήσει το σύστημα όσο καλύτερα και περισσότερο γίνεται.. Αφήστε που θα έχω και παρέα γιατί θα είναι και η Ελένη εκεί οπότε θα κουτσομπολέψουμε κιόλας.. 

Τις μέρες του διαλείματος τώρα, να σας πω ότι μου συνέβησαν τα πιο απίθανα.. Πέρα από τα μηνύματα και τα μέηλ σας που έπεφταν επίσης βροχή- αλλά ευχάριστη και αγαπημένη- κατάφεραν να μου χάσουν και ένα δέμα στο ταχυδρομείο.. Το οποίο έστειλα στο Λονδίνο συστημένο.. Πως τώρα αγονείται η τύχη του ακόμα - μάλλον κατευθύνεται προς το Γαλαξείδι  απ' ότι μου είπαν, αλλά δεν έχει φτάσει ακόμα ούτε εκεί- μόνο τα Ελληνικά Ταχυδρομεία ξέρουν.. Που μου έδωσαν μηχανογραφημένη απόδειξη με tracing number αλλά απ' ότι φάνηκε στην πορεία αυτό δεν σημαίνει και πολλά πράγματα.. Έτσι, πέρασα τις μέρες μου βρίζοντας στο τηλέφωνο μια απίστευτη κυρία στο ταχυδρομείο Ψυχικού που πιο στην κοσμάρα της δεν έχετε συναντήσει στην ζωή σας ποτέ, τηλεφωνώντας στο Ρουφ που είναι η διακίνηση (και ένας ευγενέστατος κύριος προϊστάμενος που έβαλε τα δυνατά του είναι η αλήθεια παρόλο που άκρη δεν έβγαλε ούτε αυτός), στο Γαλαξείδι που με τον κύριο Παρασκευά έχουμε γίνει πια σχεδόν κολλητοί, και πάει λέγοντας.. Παρόλα αυτά, μέχρι και σήμερα το δέμα αγονείται.. Λέτε να γίνει σαν την ταινία και να το πάρει ο αποδέκτης καμιά εικοσαριά χρόνια μετά? Τι να πω..

(Δύο όψεις έχει η ζωή... Και οι αποδείξεις του ταχυδρομείου επίσης...)

Και για να δείτε τι άνθρωπος είμαι, όσο έγραφα το ποστ με πήρε τηλέφωνο η Λιάνα και πάνω στην κουβέντα μου είπε την ατάκα κλειδί "που να τρέχεις τώρα μέσα στον κατακλυσμό? Σιγά μην σου κρατήσει μαλλί με τέτοια υγρασία.." , και επειδή είχε όπως πάντα δίκιο, ακύρωσα το ραντεβού μου και θα τα σουλουπώσω λίγο μόνη μου.. Είναι ευκαιρία να δοκιμάσω και το καινούριο μου επαγγελματικό πιστολάκι - το παράγγειλα στον Βαγγέλη πριν από κανένα μήνα και το παρέλαβα την προηγούμενη εβδομάδα- να δω την διαφορά από το κανονικό... Οπότε, το πρόγραμμα της μέρας έχει cocooning, οικιακή μπωτέ και Φάρμα που προσπαθώ μέρες τώρα να την φωτογραφήσω για να σας την δείξω - είμαι πολύ περήφανη γιατί έχω διάφορα ροζ ζώα  (ένα πρόβατο με κεραίες- καρδούλες, ένα άλλο με καρδούλες πουά, μια αγελάδα, μια πάπια και ένα πόνυ), έχω ροζ κάστρο, άμαξα, ροζ σπίτι με ροζ δέντρα στον κήπο μου, και ροζ γραμματοκιβώτιο για να μου στέλνουν τα Valentine's gifts μου- αλλά δεν τα καταφέρνω... Επειδή όμως το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι, την φωτογραφίσα με το ιphone μου τελικά και voila!

(Το κάστρο μου, με την άμαξα μου και my virtual self... Όπως βλέπετε η φόρμα φόρμα και η κορώνα κορώνα, έτσι για να μην ξεχνιώμαστε..)

(Και το σπίτι μου με τον Droopy και την γάτα μου στον κήπο, και την λιμνούλα με το ροζ παπάκι που σας έλεγα... Και τα πρόβατα μου. Ένα με καρδούλες και ένα με κεραίες, και το κουνέλι μου...)

Και ελπίζω να καταφέρω να μαζέψω το μυαλό μου και να κάνω και λίγη δουλίτσα βέβαια.. Μου έφεραν ένα μαγικό gadgeτάκι που περνάει επαγγελματικές κάρτες (ή cartes visite) και τις κάνει excel με διευθύνσεις, emails και τα πάντα όλα... Μαζί μου έφεραν και δυο σακούλες κάρτες βέβαια για να τις περάσω οπότε πρέπει κάποια στιγμή να σχοληθώ.. Και θα το κάνω το υπόσχομαι, αλλά είναι και αυτά τα ροζ, υπέροχα valentine's αντικείμενα που πρέπει να μαζέψω που με ξεμυαλίζουν και με κάνουν να περνάω ατελείωτες ώρες μπροστά στον υπολογιστή μου για λάθος - ή και απολύτως σωστούς όμως, αναλόγως πως το βλέπει κανείς- λόγους.. :-)

Για να σοβαρευτούμε λίγο βέβαια - εγώ δηλαδή όχι εσείς- η αλήθεια είναι πως ανέλαβα μετά από καιρό να στήσω ένα project από την αρχή (όχι τις κάρτες φυσικά, αυτή είναι εθελοντική εργασία για το καινούριο site του Μάνου για το οποίο θα σας ενημέρώσω όταν ανέβει) και είμαι πολύ excited.. Μετά από μια πορεία που ξεκίνησε από την διαφήμιση και τις δημόσιες σχέσεις, πέρασε στο marketing, μετά έκανε μια στάση στις μεταφράσεις, κατέληξε στην δημοσιογραφία και μετά στα... κεκάκια, είναι μαγικό το ότι τώρα καλούμαι να δημιουργήσω τις συνθήκες για να ανοίξει μια καινούρια αγορά στο εξωτερικό.. Και είναι ακόμα πιο μαγικό το ότι καθόλου δεν έχω χάσει το touch μου - εχτές το απόγευμα μετά από ένα πάρα πολύ επιτυχημένο meeting ο Μάνος μου είπε πως είμαι πραγματικά απίστευτη και αυτό είναι τεράστιο κομπλιμέντο από έναν άνθρωπο που κοιτάζει πάντα τους άλλους από πάρα πολύ ψηλά- και το ότι ξέρω πως όλα θα γίνουν ακριβώς όπως τα θέλω όχι γιατί είμαι καμιά τεράστια ψωνάρα αλλά γιατί πραγματικά μπορώ να το κάνω να συμβεί.. Κρίμα που αυτό δουλεύει μόνο στα επαγτελματικά, αλλά από το τίποτα κάτι είναι και αυτό, έτσι δεν είναι?

Καλημέρα, φιλιά πολλά και σας πεθύμησα..  Πολύ.. :-) 



UPDATE: 'Οταν το σύμπαν έχει κέφια, έχει κέφια, πάει και τελείωσε... Το δέμα έφτασε τελικά στον προορισμό του πριν από λίγο και είμαι happy, happy, happy.. Όχι τίποτα άλλο, αλλά θα με περνούσε και ο άνθρωπος που το περίμενε για τελείως ούφο που ούτε ένα δέμα δεν μπορώ να στείλω σωστά.. Οπότε η σημερινή μέρα στέφθηκε με απόλυτο σουξέ, τόσο ως προς την απόφαση μου να ξανανοίξω το μαγαζάκι, όσο και ως προς την Οδύσσεια ενός πακέτου... Πάω τώρα να δω τι θα κάνω και με το μαλλί...:-))))